زن مهاجری که چهره‌ی فرهنگی تورنتو را دگرگون کرد؛ داستان Sandy Stagg
وقتی Sandy Stagg در سال ۱۹۶۸ به‌عنوان یک مهاجر بریتانیایی به کانادا آمد، چیزی جز یک چرخ خیاطی، همسر کانادایی و مقدار زیادی جسارت همراه نداشت. اما همین زن مهاجر از طبقه کارگر لندن، به‌زودی تبدیل به چهره‌ای اثرگذار در قلب فرهنگی تورنتو شد؛ کسی که مسیر Queen Street West را به یکی از مراکز هنر و موسیقی کشور بدل کرد.
خانم Sandy با تاسیس رستوران Peter Pan در دهه ۱۹۷۰، بستری برای شکوفایی هنرمندان، موسیقیدان‌ها و روشنفکران فراهم کرد؛ رستورانی که به‌گفته نویسنده روزنامه The Globe and Mail، ترکیبی نادر از «مدرن‌گرایی دوستانه و سلیقه‌ای نوستالژیک» بود.
او در عین حال فروشگاه لباس‌های وینتیج خود، Amelia Earhart Originals، را به یکی از خاص‌ترین مقاصد خرید مد در تورنتو تبدیل کرد و نشان داد لباس دست‌دوم هم می‌تواند بخشی از فشن سطح بالا باشد.
در آن زمان، مهاجر بودن به‌ویژه برای زنان، چالش‌هایی فراوان داشت، اما Sandy نه تنها عقب ننشست، بلکه الهام‌بخش گروه هنری پیشروی General Idea شد، دوستانی در میان خوانندگان معروف کانادا و بریتانیا پیدا کرد و به صدای فعال صحنه فرهنگی شهر تبدیل شد.
آقای David Byrne از گروه Talking Heads که از طریق شبکه‌های هنری با او آشنا شده بود، پس از درگذشتش نوشت: «Sandy ما را وارد دنیایی کرد که حالا دیگر وجود ندارد؛ دنیایی پر از خلاقیت و دوستی.»
خانم Sandy در بازگشت به لندن برای مراقبت از مادرش، یک فروشگاه لباس وینتیج در Portobello Road اداره کرد که طراحان مشهوری مانند Jean Paul Gaultier، Stella McCartney و Kate Moss از مشتریان آن بودند. اما در سال ۲۰۰۸ دوباره به تورنتو بازگشت و باقی عمرش را در کنار دوستان و باغ محبوبش سپری کرد.
او تا آخرین روزهای زندگی‌اش مهاجر ماند؛ زنی بدون فرزند، ولی با شبکه‌ای از دوستان صمیمی که خودشان را Team Sandy می‌نامیدند و در کنار او بودند، تا زمانی‌که او در ۲۸ می ۲۰۲۵ در سن ۸۴ سالگی در بیمارستان Toronto Western درگذشت.
داستان Sandy Stagg، داستان مهاجری است که با سلیقه، جسارت و عشق به هنر، بخشی از هویت فرهنگی تورنتو را بازتعریف کرد.
