شرایط دشوار اقتصادی در کانادا، که پس از پاندمی کرونا تمام دنیا را فرا گرفته، این پرسش را مطرح می‌کند که بالاخره آیا کانادا جای خوبی برای زندگی است یا اوضاع خیلی خراب شده است؟
روزنامه تورنتو استار در مقاله‌ای به قلم David Olive نویسنده اقتصادی این روزنامه کوشیده به این پرسش پاسخ دهد. در بخش‌هایی از این گزارش آمده است:
این عبارت Canada Is Broken یا همان «کانادا خراب شده است» در یک مقطعی وارد فرهنگ لغات و اصطلاحات ما شد و از آن موقع خیلی‌ها از آن استفاده می‌کنند.
هر چه باشد، ما دچار بحران هزینه‌های زندگی، نرخ‌های بهره‌ی بسیار بالا و کمبود و گرانی مسکن هستیم.
نظرسنجی‌هایی که بانک مرکزی کانادا، هیئت کنفرانس کانادا، بلومبرگ و دیگران درباره‌ی نظرات و احساسات مصرف‌کنندگان و بیزینس‌ها انجام داده‌اند، از وجود حس و حالی منفی در بین کانادایی‌ها خبر می‌دهد که از هنگام شروع پاندمی و یا حتی رکود سال ۲۰۰۸ سابقه نداشته است.
بسیاری از کانادایی بر این باور هستند که اقتصاد در حالت رکود قرار دارد.
به همین خاطر است که خانم Rebekah Young، اقتصاددان ارشد در بانک Scotiabank، معتقد است: «ما نیاز به یک کنترل احساسات Sentiment Check اصلاحی داریم، به این معنا که وقفه‌ای در بدبینی‌های خود ایجاد کنیم ـ وگرنه، به گفته‌ی او، ممکن است با همین حرفها خودمان را به سراشیبی بیندازیم.»
او به ما یادآوری می‌کند که کانادا «جای بسیار خوبی برای زندگی است.»
خانم Young درباره‌ی ریسک‌های بدبینی، در دورانی که شرایط اقتصادی کانادا به گفته‌ی او «در مجموع خوب» است، هشدار می‌دهد و می‌گوید: «اگر در واکنش به بحران‌های چندگانه‌ی کانادا بخواهیم هراس‌آفرینی کنیم، هیچ نتیجه‌ای عایدمان نخواهد شد. این ریسک وجود دارد که بدبینی کوتاه‌مدت به فلج‌شدگی میان‌مدت تغییر شکل بدهد.»
و این بدبینی و فلج‌شدگی، به گفته‌ی خانم Young، در مسیر تحولات فراگیری که ضروری هستند اختلال ایجاد خواهد کرد؛ تحولاتی از قبیل بازنگری در سیستم‌های مالیات و انتقال، اصلاحات گسترده در بهداشت و آموزش، مناسب‌سازی اندازه‌ی دولت‌ها، و احیای فدرالیسم مشارکتی.
