در حالی که رهبران احزاب لیبرال و محافظه‌کار، در کمپین‌های انتخاباتی خود وعده می‌دهند که مالیات را برای طبقه متوسط کاهش خواهند داد، بحث بر سر اینکه «طبقه متوسط» در کانادا واقعاً چه کسی است، همچنان ادامه دارد.
طبقه متوسط در کانادا چه کسانی را شامل می‌شود؟
تعریف سازمان همکاری و توسعه اقتصادی OECD از طبقه متوسط این است: خانوارهایی که درآمد سالانه آن‌ها پس از پرداخت مالیات، بین ۷۵ تا ۲۰۰ درصد از درآمد میانه جامعه Median Income باشد.
جدیدترین آمارهای Statistics Canada این بازه درآمدی را در حال حاضر بین ۵۳ تا ۱۴۱ هزار دلار در سال تعیین می‌کند.
برای بسیاری از جوانان شاغل در کانادا، رسیدن به این سطح از درآمد همچنان چالشی جدی به حساب می‌آید؛ موضوعی که می‌تواند پیامدهایی در حوزه‌های اقتصادی و اجتماعی برای آینده این نسل به همراه داشته باشد.
چه کسانی طبقه متوسط هستند؟ یک نمونه
خانم Opeyemi Kehinde، دانشجوی ۳۵ ساله پرستاری که همراه همسر و پنج فرزندش در شهر Cornwall در انتاریو زندگی می‌کند، خود را جزو طبقه متوسط نمی‌داند.
او با کار ۲۰ ساعته در هفته و پرداخت ۱,۸۸۰ دلار اجاره ماهانه و ۸۰۰ دلار قبض برق در دو ماه، می‌گوید: «ما حتی نمی‌توانیم دو هفته بدون حقوق دوام بیاوریم. فقط دعا می‌کنیم مریض نشویم یا کارمان را از دست ندهیم.»
او می‌گوید افزایش درآمد می‌تواند به معنی از دست دادن کمک‌های اجتماعی باشد، و در واقع مجازات شدن برای تلاش بیشتر است.
جامعه‌شناسان چه می‌گویند؟
طبق مطالعه‌ای که توسط Great Canadian Class انجام شده، ۴۲ درصد از مردم کانادا خود را طبقه متوسط می‌دانند، اما ۱۷ درصد خود را طبقه متوسط پایین و ۱۷ درصد هم طبقه متوسط بالا می‌دانند.
خانم Michelle Maroto، استاد جامعه‌شناسی در دانشگاه آلبرتا، می‌گوید طبقه متوسط مفهوم مبهمی است. برای نسل قدیم، داشتن خانه و تعطیلات سالانه از نشانه‌های این طبقه بود، اما نسل جوان دیگر چنین امیدی ندارد.
آقای Paul Kershaw استاد دانشگاه BC نیز معتقد است بازار مسکن نابرابری نسلی ایجاد کرده است. او می‌گوید: «امروز یک وکیل جوان با حقوق شش‌رقمی در شهری مثل ویکتوریا ممکن است نتواند خانه سه‌خوابه اجاره کند، اما کسی که دهه‌ها پیش خانه خریده، حالا صاحب خانه‌ای با ارزش بیش از یک میلیون دلار است.»
به اعتقاد او نسل جوان با پرداخت اجاره‌های بالا و عقب انداختن خرید خانه، عملاً امنیت مالی نسل‌های قبل را تضمین کرده‌اند.
این استاد دانشگاه بریتیش کلمبیا پیشنهاد می‌کند اگر دولت‌ها قرار است ۶ یا ۱۴ میلیارد دلار مالیات‌ها را کاهش دهند، باید آن را صرف جبران فشارهای اقتصادی نسل جوان کنند.
