این پناهجو پس از ۲۷ سال زندگی در کانادا، به خاطر اینکه به کشورش سفر کرده اقامت دائم خود را از دست داده و با خطر اخراج روبروست
آقای Roman Slepcsik، سال ۱۹۹۷ به عنوان عضوی از اقلیت Roma (یا همان کولی Gypsy)، از تبعیض و خشونت موجود در جمهوری چک گریخت و به کانادا پناه آورد.
او سال بعد به عنوان پناهنده پذیرفته شد و سال ۱۹۹۹ اقامت دائم PR دریافت کرد. آقای Slepcsik مدت ۲۴ سال در صنعت ساختمان کار کرد و به سمت‌های مدیریتی دست یافت.
او در این سال‌ها چندین بار از کشورش جمهوری چک دیدن کرده است: در ۲۰۰۱ برای کمک به همسر و دخترانش که به کانادا بیایند؛ در ۲۰۰۶ برای مراقبت از برادرش که به علت حادثه در محل کار در بیمارستان بستری بود؛ در ۲۰۰۷ و ۲۰۱۱ به ترتیب برای شرکت در مراسم تدفین عمو و مادرش؛ در ۲۰۱۳ و سپس در ۲۰۱۴ برای مراقبت از برادرش؛ و در ۲۰۱۹ و ۲۰۲۰ برای دیدار از خواهرش که مبتلا به سرطان بود.
در نتیجه‌ی این دیدارها، و دو بار تمدید گذرنامه‌ی چکی خود، حالا او حمایت پناهندگی و همچنین اقامت دائم خود را از دست داده است و در معرض اخراج فوری از کانادا قرار دارد.
او که ۵۶ سال دارد، در شهادت‌نامه‌اش می‌گوید: «من همیشه فکر می‌کردم که داشتن اقامت دائم PR یعنی من کانادایی هستم، و اگر مالیات‌هایم را بدهم و همه‌ی وظایفم را به عنوان یک کانادایی به جا آورم، وضعیت حقوقی‌ام تضمین‌شده است. خیلی سخت است که تأثیر روحی و روانی‌ای که اخراج از کانادا روی من خواهد داشت را در قالب کلمات بیان کنم. همه‌ی زندگی من در کاناداست. من کانادایی‌ام.»
در سال ۲۰۱۲، دولت محافظه‌کار وقت، قانونی را تغییر داد که بر اساس آن شناسایی و اخراج پناهندگان، شامل کسانی هم بشود که اقامت دائم دارند.
به این ترتیب کسانی که ادعا می‌کنند در کشور خود مورد اذیت و آزار قرار می‌گیرند، و بعد به همان کشور سفر می‌کنند، شرایط اقامت دائم خود را از دست می‌دهند و از کانادا اخراج می‌شوند.
از آن زمان، تعداد موارد لغو پناهندگی افراد، از متوسط ۴۰ مورد در سال به بیش از ۱۵۰ مورد در سال ۲۰۱۳ و حدود سالانه ۳۵۰ مورد بین سال‌های ۲۰۱۹ تا ۲۰۲۲ افزایش یافت.
