عجیبترین قوانین و محدودیتهایی که برای زندگی در خانههای انتاریو وجود دارد و خیلی از صاحبخانهها خبر ندارند
انتاریو قوانین عجیبی در ارتباط با کارهایی دارد که صاحبخانهها میتوانند و نمیتوانند با ملکهای خود انجام بدهند.
برخی از این قوانین آشکارا چندین قرن عمر دارند و بقیه ظاهرا جدیدتر هستند که همین امر بر عجیب بودنشان میافزاید.
چمنزنی: در لندن انتاریو، شهرداری اهمیت فراوانی برای چمنزنی قائل است. اگر چمن شما بیشتر از ۸ اینچ رشد کند، یک کارگر شهرداری میآید و چمن را برایتان کوتاه میکند. صورتحساب را هم برایتان میفرستند.
حراجی در گاراژ: شهرداری تورنتو قانونی معروف به «دو در دو» دارد، به این معنی که هر کس دو بار بیشتر در سال حق ندارد حراجی اثاثیه داشته باشد و هر بار هم حراج او نباید بیشتر از دو روز طول بکشد.
قانون وان حمام: در اتوبیکو در غرب تورنتو بخشنامهای محلی وجود دارد که میگوید نباید وانهای حمام بیشتر از سه و نیم اینچ آب داشته باشند.
سرعت اینترنت: در شهر کوچک Uxbridge در شمال تورنتو یک قانون محلی سرعت اینترنت را به ۵۶ کیلوبایت محدود کرده است. این سرعت میانگین سرعت اینترنت در اواسط دهه ۱۹۹۰ بود که مودمهای دیالآپ کاربرد داشت. بدیهی است که کسی دیگر از این قانون پیروی نمیکند.
هر خانوار فقط دو سگ: و باز هم در Uxbridge، هر خانوار فقط میتواند دو سگ داشته باشد. صاحبخانههایی که بخواهند بیشتر از دو سگ داشته باشند، یا باید به محلهای «روستایی» نقل مکان کنند، یا خانهشان حداقل ۱۰ جریب زمین داشته باشد.
آب دادن به چمن: شهرداری مارکام، برای استفاده از آب در خارج از خانه، از اول جون تا ۳۰ سپتامبر، محدودیت قائل میشود. صاحبخانهها در این فاصله اجازه دارند که در طول روز فقط یک بار، از ۶ تا ۹ صبح، یا ۶ تا ۹ شب، به چمنهای خود آب بدهند.
برفروبی: پیادهروها ملک شهرداری هستند، ولی مسئولیت پاک کردن برف و یخ پیادهروهای اطراف هر ملک، ظرف ۲۴ ساعت پس از بارش برف، به عهده صاحبخانههاست. اگر از انجام این وظیفه خودداری کنید، شهرداری برف را پاک میکند و البته صورتحساب آن را برایتان میفرستد.
بند رخت: در میسیساگا در غرب تورنتو، استفاده از بند رخت در بیرون از خانه محدود است. صاحبخانهها میتوانند به ازای هر خانه، فقط یک بند رخت داشته باشند و آن بند رخت هم باید در حیاط پشتی و به ارتفاع حداکثر ۳ متر و نیز در فاصله کمتر از ۱/۲۵ متر از زمین خانه باشد.