این زن خواست به مجروحان کمک کند خودش هدف قرار گرفت
دَنیل کین که حرفه پرستاری را برای زندگی خود برگزیده بود در خیابان دنفورث شام میخورد که با شنیدن صدای شلیک به خیابان دوید تا به مجروحان کمک کند، اما خیلی زود خودش یکی از قربانیان شد
دَنیل کین آن شب که با دوست پسرش برای شام به خیابان دنفورث رفت، گمان نمیکرد که یک اتفاق مسیر زندگی او را برای همیشه تغییر میدهد.
دَنیل که حرفه پرستاری را انتخاب کرده بود، زمانی که صدای شلیک را شنید، وظیفه خود میدانست که برای نجات جان آدمها بشتابد، حتی اگر خودش در معرض خطر باشد.
این پرستار فداکار مورد اصابت گلوله قرار گرفت و شاید هرگز دیگر نتواند راه برود.
دَنیل کین همیشه برای کمک به دیگران آماده بوده است.
کسانی که او را میشناسند، شگفتزده نشدند که یکشنبه شب، در یک رستوران ایتالیایی پرطرفدار، هنگامی که زنی هراسان میدوید و میگفت که یک نفر در خیابان دنفورث تیر خورده است، این دانشجوی ۳۱ سالهی پرستاری و دوست پسرش، بدون معطلی دویدند تا به مصدومان کمک کنند.
خانوادهی کین، در بیانیهای که برای سیبیسی نیوز فرستادهاند، میگویند: «دنی چنین انسانی است، او همیشه حامی کسانی است که به کمک نیاز دارند.»
چیزی که آن دو نمیدانستند، آن بود که ضارب، تفنگ به دست، درست در همان لحظه خود را به درب کناری رستوران 7Numbers رسانده است و اینکه چند ثانیه بعد از آن، زندگی کین برای همیشه تغییر خواهد کرد.
پاهایم را احساس نمیکنم
جری پینکسن، پرستار اورژانس و دوست پسر کین، چند قدم بیشتر از درب رستوران فاصله نگرفته بود که خود را روبروی ضارب دید و برای یک لحظه، با فیصل حسین ۲۹ ساله، چشم در چشم شد.
به گفتهی خانوادهی کین، پینکسن ابتدا صدایی مانند یک کلیک را شنید و سپس بازوی حسین را دید که بلند شد.
پینکسن پشت یک میز در ایوان رستوران پنهان شد و فکر کرد که از فاجعه جان سالم به در برده است. تا اینکه صدای جیغی را شنید.
کین به دنبال او بیرون آمده بود. بعد از چند ثانیه، او نیز یکی از ۱۵ قربانی تیراندازی کوری بود که به مرگ جولیانا کازیس ۱۰ ساله و ریس فالون ۱۸ ساله انجامید.
به گفتهی پلیس، حسین مدت کوتاهی بعد از آن، به ضرب گلولهای که به سر خودش شلیک کرد، جان باخت.
یکی از هشت گلولهای که به سمت آنها شلیک شد، مهرهی T11 کین را متلاشی ساخت و معده و دیافراگم او را سوراخ کرد.
پینکسن و چند نفر دیگر که در رستوران بودند، شتابان او را به داخل منتقل کردند و بلافاصله کمکهای اولیه را برای او انجام دادند.
به گفتهی خانوادهی کین، هنگامی که او را با آمبولانس به سمت بیمارستان میبردند، میگفت: «پاهایم را احساس نمیکنم. پاهایم را احساس نمیکنم.»
برایان آبالوس، پسرعموی کین و سخنگوی خانواده، میگوید خبر تیراندازی، او را هم «مثل بقیهی خانواده کاملا مات و مبهوت کرده است.»
او به سیبیسی نیوز میگوید: «از بین عموزادههای ما، دَنیل مثل شمع اتومبیل است که مایه سرزندگی است. همیشه لبخند بر لب دارد و باهوش و سرزنده و قوی است.»
شاید دیگر هرگز نرقصد
او میگوید: «این تصور که او ممکن است دیگر نتواند کارهایی را که عاشقشان است انجام بدهد، مثل رقصیدن و ورزش و پیادهگردی، غمانگیز است.»
کین اکنون با یکی از دشوارترین چالشهای زندگی خود مواجه است. او که در حال حاضر، در بخش مراقبتهای ویژهی بیمارستان سنت مایکل تورنتو، مسکنهای بسیار قوی دریافت میکند، به احتمال زیاد جان به در خواهد برد، اما ممکن است دیگر هرگز نتواند راه برود.