این مرد همسرش را کشت، ۲۰ روز پیش از اینکه فرزندشان به دنیا بیاید

اگر آن عصر شوم هفتم اپریل ۲۰۱۷، آریانا به خانه نیکولاس نرفته بود و نیکولاس با خشونت و ۱۷ ضربه چاقو او را نکشته بود، ۲۰ روز بعد کودکی به دنیا می‌آمد که الان دو ساله بود و دنیای پیرامونش را از شادی‌های کودکانه پر می‌کرد.

نیکولاس و آریانا با عشق ازدواج کرده بودند و همه تصور می‌کردند که این زوج خوشبخت هستند. اما نیکولاس همیشه به همسرش شک داشت و او را به شدت کنترل می‌کرد. به همین دلیل زندگی زناشویی آن‌ها عمر کوتاهی داشت و دو ماه بعد هرکدام به خانه پدر و مادر خود نقل مکان کردند.

آریانا گوبرزان، همسر نیکولاس ۹ ماهه حامله بود که با ضربات پی در پی چاقو به قتل رسید. نوزاد به دنیا نیامده او هم در شکم مادرش جان داد.

خبرنگار آتش از این ماجرا و سرنوشت آدم‌های آن گزارش می‌دهد.

اتاق نوزاد رنگ‌آمیزی شده و همه لباس‌ها و سیسمونی او هم آماده شده بود، برای ۲۰ روز بعد که قرار بود Arianna Goberdhan کودکش آسارا را به دنیا بیاورد.

ساعت ۶:۳۰ عصر روز ۷ اپریل ۲۰۱۷، آریانا خانه پدری‌اش در ایجکس را ترک کرد و با ماشین به پیکرینگ رفت، جایی که همسرش Nicholas Baig با پدر و مادرش زندگی می‌کرد. ساعتی بعد آریانا ۲۷ ساله با ۱۷ ضربه چاقو کشته شده بود.

تماس قربانی با ۹۱۱، لحظاتی پیش از قتل

در روز حادثه، شش ماه از ازدواج آن‌ها می‌گذشت. پلیس گفته است که آن روز از خانه‌ بایگ‌ها، یک تماس تلفنی با ۹۱۱ درباره‌ یک درگیری خانوادگی دریافت کرده است. کسی که به پلیس زنگ زده بود آریانا بود. او این کار را مخفیانه کرده بود ولی نتوانسته بود صحبت کند. آن طور که اپراتور می‌شنیده و در اسناد دادگاه هم ضبط است، او به نیکولاس التماس می‌کرده و می‌گفته است: «بگذار من بروم. بگذار من بروم خانه. تو نمی‌توانی من را اینجا اینطور مثل زندانی نگه داری.»

اسناد دادگاه نشان می‌دهد که بعد از قطع این مکالمه‌ تلفنی، نیکولاس با ضربات کارد، آریانا را از پای در آورده است. دوربین امنیتی خانه ضبط کرده که دو دقیقه‌ بعد از این تلفن، نیکولاس با اتومبیل پدر آریانا، از خانه خارج شده است.

دقایقی بعد ماموران پلیس سر می‌رسند و همراه با برادر نیکولاس وارد خانه می‌شوند. آنها پیکر آریانا و یک کارد بزرگ آشپزخانه را در اتاق خواب نیکولاس پیدا کردند. ۱۷ ضربه‌ کارد به بدن آریانا وارد شده بود. جنین زن هم از این حادثه جان سالم به‌در نبرد.

از همان اول نیکولاس مظنون اول این ماجرا بود. پلیس پس از جستجویی یک‌روزه، نیکولاس را در مارکهام دستگیر می‌کند و او با اتهام قتل از نوع درجه دوم مواجه می‌شود.

چند روز بعد، بازپرسان پس از ملاقات با دادستان‌ها، اتهام نیکولاس را به قتل از نوع درجه اول ارتقا می‌دهند. با وجود این، نیکولاس در ماه ژانویه به جرم سبک‌تر قتل از نوع درجه دوم اعتراف می‌کند.

رابطه‌ای پر از خشونت و آزار

بعد از پیدا شدن پیکر بی‌جان آریانا، کسانی که این زوج را به عنوان تازه عروس و دامادی خوشبخت می‌شناختند، گیج شده بودند. اعضای خانواده‌ها به سی‌بی‌سی گفته‌اند که این زوج، با هیجان منتظر از راه رسیدن فرزندشان بودند.

اما بعدها آشکار شد که این زوج رابطه‌ مضطربی داشته‌اند و به گفته‌ Jocelyn Speyer، قاضی دادگاه عالی انتاریو که این پرونده را قضاوت کرده است، رفتارهای متجاوزانه و کنترل‌گرانه‌ی نیکولاس رابطه‌ آنها را خراب کرده بود.

نیکولاس و آریانا با عشق ازدواج کرده بودند و همه تصور می‌کردند که این زوج خوشبخت هستند. اما نیکولاس همیشه به همسرش شک داشت و او را به شدت کنترل می‌کرد. به همین دلیل زندگی زناشویی آن‌ها عمر کوتاهی داشت و دو ماه بعد هرکدام به خانه پدر و مادر خود نقل مکان کردند.

آریانا به خانه‌ والدینش در ایجکس نقل مکان کرده بود، چون او و نیکولاس با هم نمی‌ساختند. با وجود این، طبق مفاد پرونده در دادگاه، آریانا گاهی اوقات به دیدار نیکولاس می‌رفته است.

طی جلسه نهایی دادگاه عنوان شد که رابطه‌‌ آن‌ها همچنان رو به وخامت بوده است و شدت این وخامت را از سلسله پیامک‌های زننده نیکولاس به آریانا می‌توان دریافت. در یکی از این پیامک‌ها، که به عنوان مدرک به دادگاه تسلیم شده، چنین آمده است: «هرگز تا پیش از این برای کسی آرزوی مرگ نکرده بودم. از خدا می‌خواهم که هنگام رانندگی، نفست دیگر بالا نیاید. واقعا دیگر زندگی مشترک با تو را نمی‌خواهم.»

دوستان و خانواده‌ آریانا، او را شخصی سرزنده و مهربان توصیف می‌کنند، که قدم به هر اتاق و محفلی که می‌گذاشت، آن‌جا را سرشار از روشنایی می‌ساخت.

حبس ابد برای مردی که خشن بود

نیکولاس که ۲۷ سال دارد حالا به خاطر قتل همسر باردارش در سال ۲۰۱۷، مجرم شناخته شده است. او به همین خاطر به حبس ابد محکوم شده و تا ۱۷ سال هم حق درخواست آزادی مشروط نخواهد داشت.

طبق قوانین کیفری کانادا، چنین جرمی بطور خودکار محکومیت حبس ابد را به همراه عدم برخورداری از حق آزادی مشروط به مدت ۱۰ تا ۲۵ سال، در پی دارد. در خلال جلسه‌ اعلام رای دادگاه درباره این پرونده، که در صحن شلوغ دادگاهی در اشاوا برگزار شد، ژاکلین اشپایر، قاضی دادگاه عالی انتاریو، رای داد که نیکولاس دست‌ کم ۱۷ سال باید در زندان بماند. او اعتراف نیکولاس و خشونت‌ورزی بی‌معنی او را به عنوان دلیل تصمیم خود، ذکر نمود.

اشپایر در حکم خود به تاثیر سنگین و خردکننده‌ جنایت نیکولاس بر خانواده و دوستان آریانا پرداخته و اشاره کرده که کامیونیتی نیز، در سطحی وسیع‌تر، تحت تاثیر قرار گرفته است.

او نوشته است:‌ «عمل آقای نیکولاس به لحاظ اخلاقی، به شدت درخور ملامت است. هر چه درباره‌ سنگینی جنایت آقای نیکولاس گفته شود، اغراق نخواهد بود.»

کمپین آقا و خانم گوبرزان

چان گوبرزان و همسرش خانم شری همچنان سوگوار دختر و نیز نوه‌شان هستند که اگر این حادثه اتفاق نیفتاده بود الان دو سال داشت و خانه‌شان را پر از شیطنت‌های کودکانه‌اش می‌کرد.

آقای چان پیش از دادگاه به رسانه‌ها گفته بود: «این دادگاه هیچ برنده‌ای ندارد. همه در آن بازنده هستند. ما به دادگاه نمی‌رویم که جایزه یا مدال افتخار بگیریم. هیچ چیز دیگر دختر و نوه ما را به آغوش ما بازنمی‌گرداند.»

اما در کنار همه دردها و غصه‌های‌شان این پدر و مادر داغدار دغدغه دیگری هم دارند. طبق قوانین کانادا، کشتن کودکی که هنوز به دنیا نیامده قتل محسوب نمی‌شود، مگر اینکه پیش از قتل بیرون از شکم مادر زیسته باشد. حالا آنها امیدوارند که بتوانند این قانون را تغییر دهند. آنها طوماری را تهیه کرده‌اند با عنوان «قانون آریانا». این طومار از پارلمان می‌خواهد که قانونی را تصویب کند که اگر کسی به زن بارداری آسیب برساند و یا او را بکشد و این باعث مرگ جنین او شود، عامل آن برای قتل جنین هم مجازات شود.

پیش‌تر هم چنین قانونی به پارلمان ارائه شده بود ولی از تصویب نهایی نگذشته بود. مخالفان این قانون می‌گویند تصویب چنین قانونی می‌تواند باعث محدودیت سقط جنین شود، ولی آقای گوبرزان می‌گوید که این دو تا مساله کاملا جدا هستند.

آقا و خانم گوبرزان همچنین درصدد تشکیل یک خیریه هستند تا در رمینه اطلاع‌رسانی خشونت خانگی اطلاع‌رسانی کند. آنها می‌گویند: «ما می‌دانستیم که روابط آریانا با همسرش ایده‌آل نیست ولی تصور نمی‌کردیم که همسرش تا این حد به او فحاشی و خشونت می‌کند. خیلی‌های دیگر هم هستند که شاید دم نمی‌زنند. ما می‌خواهیم در این زمینه آگاهی‌بخشی کنیم.»

شماره ۱۹۸ هفته‌نامه آتش را از اینجا دانلود کنید