تحصیل در دانشگاههای خصوصی کانادا و مشکل ورود به بازار کار
فهرست مطالب
اسپانسر ویژه: رضا شهبا – مشاور برنامهریزی تحصیلی – کانادا
جدیدترین آمارهای منتشر شده از وضعیت اشتغال در انتاریو نشان میدهد بخش قابل توجهی از فارغالتحصیلان در دانشگاههای خصوصی، با وجود اینکه از کمکهای دولتی هم استفاده میکنند اما در فرستادن فارغالتحصیلان خود به کار مرتبط با رشته، با مشکلاتی روبرو هستند.
نتایج بررسیهای بازار کار در انتاریو نشان میدهد عوامل متعددی باعث تغییر سرنوشت دانشجویان دانشگاههای خصوصی در استان انتاریو میشوند. حتی دانشجویان یک رشته در یک دانشگاه که در دو شهر مختلف تحصیل میکنند هم گاهی شانسهای متفاوتی برای دسترسی به بازار کار دارند.
در این مطلب میبینیم که چرا انتخاب دانشگاه مناسب در کانادا میتواند سرنوشت ما را به کلی تغییر دهد.
دانلود شماره ۶۸ هفتهنامه چاپی آتش
نتیجه مطالعات و گزارشها در انتاریو نشان میدهد تقریبا 40 درصد از دانشکدههای خصوصی که رشتههای مرتبط با مشاغل دارند، در آماده کردن دانشجوها برای بازار کار موفق نیستند. در واقع از میان 159 دانشکده، در 58 مورد آنها یک سوم دانشجویان تا شش ماه پس از فارغالتحصیلی نیز قادر به یافتن شغل نیستند.
آیا باز هم دولت باید به دانشکدههای خصوصی کمک مالی کند؟
این آمار که دولت استانی انتاریو، امسال منتشر کرد، دوباره سوالات مهمی را پیش میکشد؛ سوالاتی در این خصوص که آیا بودجه دولتی باید برای کمک به تحصیل دانشجویان در مراکز خصوصی استفاده شود یا خیر. توجه کنیم که این دادهها صرفا برای کالجهایی است که از نظر استان انتاریو، صلاحیت دریافت کمکهای مالی را دارند و بقیه کالجها در این آمار نیستند.
بیش از 600 دانشکده در کل استان وجود دارد که بسیاری از آنها نوپا هستند و دانشجویان هزینه تحصیل در آنها را از جیب خود پرداخت میکنند.
به همین دلیل است که دانشکدههای خصوصی در سالهای پیش رو با افزایش تقاضا برای جوابگویی روبرو خواهند شد.
دانشگاهها باید خروجی مناسب نشان دهند
این دادهها در گزارش حسابرس کل استان منتشر شد. او در این گزارش توصیه کرد که انتاریو وضعیت فارغالتحصیلی و استخدام دانشجویان را در دانشکدهها پیگیری کند؛ دانشگاههایی که هزینه تحصیل در آنها سالانه بین 10000 تا 25000 دلار است.
با شروع سال تحصیلی آینده، دانشکدهها موظف خواهند بود نشان دهند که میتوانند حداقل هر سه سال یک بار به اندازه 80درصد از میانگین آمار فارغالتحصیلی و استخدام دانشکدههای دولتی، موفق عمل کنند. در غیر این صورت، دانشجویان جدید واجد شرایط لازم برای گرفتن OSAP نخواهند بود.
دانشکدههای دولتی و گروههای دانشجویی مدت زیادی است که میپرسند چرا موسسات خصوصی که عملکرد ضعیفتری نسبت به همتاهای دولتی خود دارند باید به بودجه دولتی دسترسی داشته باشند.
لیندا فرانکلین، مدیر دانشکدههای انتاریو (گروهی که نمایندگی تمام دانشکدههای دولتی انتاریو را بر عهده دارد) میگوید: «اگر میتوانید به جای دو سال، برای یک سال تحصیلی مبلغ 15000 دلار پرداخت کنید، آیا واقعا نیاز دارید از بودجهای که به افراد با درآمد کمتر کمک میکند، استفاده کنید؟ من پاسخ این سوال را نمیدانم اما قطعا از دولت انتظار دارم که در این خصوص تحقیق کند».
خانم فرانکلین میافزاید با رقابت با بخش خصوصی مخالف نیست: «حالا که دولت دارد به دانشجویان دانشکدههای خصوصی OSAP میدهد، این حق را هم دارد که فعالیت دانشکدههایی که رشتههای کاری دارند را هم در صورت کمکاریشان پیگیری کند».
دانشکدههای خصوصی و موضوعی به نام مدرک سریع
دانشکدههای خصوصی معتقدند که باید پاسخگوی نیاز افراد برای دریافت سریع مدرک باشند. مراجعهکنندگان به آنها بیشتر سه گروه هستند؛ دانشجویان مسئول خانواده، مهاجرانی که به دنبال ارتقای مدرک خارجی خود هستند و نیروی کار بیکارشدهای که به دنبال شغل جدید هستند. تغییراتی که در نحوه کمک هزینه مالی دولت انتاریو به دانشجویان صورت گرفت و در بودجه بهار امسال اعلام شد، دسترسی دانشجویان بالای ۱۹ سال و بدون مدرک Mature student به کمک هزینه و وام را تسهیل میکند.
بدین ترتیب، 200 میلیون دلاری که استان برای اهدای کمک هزینه به دانشجویان مراکز خصوصی اختصاص داده بود نیز افزایش خواهد یافت.
پائول کیچین، مدیرعامل اجرایی دانشکدهای که رشتههای مربوط به بازار کار دارد میگوید: «این بخش بیش از 100 سال است که فعالیت میکند. دانشجویانی هستند که بهترین خدمات را از دانشکدههای مرتبط با شغل دریافت میکنند و دلیل آن میتواند وسعت مرکز، سن دانشجویان و این واقعیت باشد که برنامهها به صورت فشرده ارائه میشوند و دانشجویان میتوانند سریعتر وارد بازار کار شوند».
کدام شهر را انتخاب میکنیم هم مهم است
در حال حاضر حدود 90000 نفر در دانشکدههای خصوصی انتاریو تحصیل میکنند و قصد دارند دستیار وکیل، دستیار دندانپزشک، طراح وب، مدیر بازرگانی و… بشوند. برخی دانشکدهها تنها یک شعبه دارند، اما برخی دیگر بینالمللی هستند و شعبههای متفاوتی در کانادا و خارج از کشور دارند. میزان اشتغال فارغالتحصیلان یک دانشکده ممکن است در شهرهای مختلف با هم فرق کند. مثلا در خصوص دانشکده اورست (دانشکده آمریکایی که پارسال تعطیل شد) شرایط اینگونه بود.
آمارها نشان میداد در شعبه نیومارکت این دانشکده، 82 درصد از فارغالتحصیلان سال 2013 استخدام شدند در حالی که در شعبهی اسکاربروی آن تنها ۶۶ درصد از فارغ التحصیلان موفق به یافتن شغل شدند. بر اساس یک توافق استانی، دانشجویان اورست میتوانستند به دانشکدههای دیگر منتقل شوند.
همیشه رفتن به کالجهای خصوصی سرمایهگذاری خوبی نیست
به طور میانگین، نرخ اشتغال دانشجویان در این بخش 71 درصد است. البته برخی شعبهها ادعا میکنند بیش از 90 درصد از دانشجویانشان در زمینه کاری تخصصی خود مشغول به کار هستند.
اما تحلیلهای روزنامه گلوباندمیل نشان میدهد که شهریههای بالا اغلب سرمایه گذاریهای ضعیفی هستند. علاوه بر تعداد زیادی از دانشجویانی که نتوانستند شغلی پیدا کنند، تعداد کمی موفق به یافتن شغل در زمینه تخصصیشان شدند. در مجموع، کمتر از نیمی از دانشجویان استخدام شده در زمینه تخصصی خودشان مشغول به کار بودند. برای مثال، در برخی شعبههای دانشکده CDI، تنها 34 درصد از فارغالتحصیلان شغل مرتبط داشتند.
در دانشکدههای دولتی، 80 درصد از فارغالتحصیلان اظهار میکنند که شغلشان با زمینه تحصیلیشان همخوانی دارد. تقریبا 84 درصد از فارغالتحصیلان دانشکدههای دولتی پس از اتمام تحصیل وارد بازار کار میشوند.
نتایج نسبتا ضعیف در بخش خصوصی سبب شده است تا بسیاری از افراد خواستار کنترل بیشتر این موسسات باشند.
مایکل مک دونالد، مدیرعامل اجرایی انجمن اتحادهای دانشجویی کانادا میگوید: «دانشکدههای خصوصی باید جایگاه محدودی در این سیستم داشته باشند. اگر مرکز دولتی وجود داشته باشد که برنامهی یکسانی را ارائه دهد، باید اولویت را به آن اختصاص داد».