ده موردی که باعث می‌شود هزینه‌ی بیمه خانه‌ی شما افزایش یابد

شماره ۸۱ هفته نامه آتش را از اینجا دانلود کنید

بیمه خانه House یکی از دغدغه‌های اصلی هر خریدار خانه‌ای است. مردم در کانادا هر کاری می‌کنند که بیمه ارزان‌تر داشته باشند و البته موارد زیادی وجود دارد که باعث می‌شود شما بیمه بیشتری بپردازید. هر چند ممکن است نتوانید خیلی از این عوامل را تغییر دهید، اما هنگام جستجوی خانه‌ی ایده‌آل‌تان باید به برخی نکات مهم که هزینه‌های بیمه‌ی شما را افزایش می‌دهند، توجه داشته باشید. این شما و این هم ده مورد از این موارد دردسرساز.

شرکت Today InsurEye یک سرویس مشتری‌محور است که خدماتی همچون مشاوره‌ی بیمه‌ی مسکن و بررسی‌های مستقل برای مصرف‌کننده ارائه می‌دهد. این شرکت به تازگی لیستی منتشر کرده که نشان می‌دهد شرکت‌های بیمه به چه مواردی حساسند و چه عواملی باعث گران شدن حق بیمه می‌شود.

گروه اول: موارد مربوط به سازه

اسکلت‌های چوبی نسبت به اسکلت‌های بتنی پیش از دهه‌ی ۷۰، یا اسکلت‌های آجر و بتن امروزی، خطرناک‌تر تلقی می‌شوند. اسکلت‌های بتنی بیشتر در ساختمانی‌های بلند و سازه‌های مشابه به کار می‌روند.

سقف‌های شینگل و تخته‌ای: همه شرکت‌های بیمه به عمر سقف (یا زمان نوسازی آن) و به نوع سقف توجه می‌کنند. پرخطرترین سقف‌ها برای بیمه‌گران سقف‌های شینگل و تخته‌ای هستند، چرا که به سرعت کیفیت خود را از دست می‌دهند و بیشتر در معرض چکه کردن و خراب شدن قرار دارند. اگر سقف شما شرایط بدی داشته باشد، شرکت بیمه‌کننده ممکن است از بیمه‌ی ملک شما خودداری کند.

انواع قدیمی سیم‌کشی: دو نوع سیم‌کشی هست که بیمه‌گران آنها را دوست ندارند.

سیم‌کشی با مقرّه و لوله (knob and tube) بسیار خطرناک تلقی می‌شود. این نوع سیم‌کشی معمولاً در خانه‌های قدیمی یافت می‌شود و در آن از مقرّه، که نوعی پایه‌ی مخصوص است، برای عایق کردن سیم‌ها استفاده می‌شود. بیمه‌گرها اغلب پیش از ارائه‌ی بیمه‌نامه درخواست می‌کنند که سیستم‌های مقرّه و لوله دوباره سیم‌کشی شود.

سیم‌کشی آلومینیوم نیز در فهرست سیم‌کشی‌های مورد علاقه‌ی بیمه‌گران قرار ندارد، چرا که ممکن است حرارت آن بالا برود و موجب آتش‌سوزی شود. شما لازم است پیش از اقامت در خانه‌هایی با این نوع سیم‌کشی، گواهی بازرسی فنی دریافت کنید. در مواردی ممکن است از شما خواسته شود که سیم‌کشی را عوض کنید.

لوله‌های گالوانیزه، سربی، Poly-B یا Kitec: مثل سیم‌کشی، چند نوع لوله نیز وجود دارد که بیمه‌گرها از آنها خوششان نمی‌آید.

لوله‌کشی سربی/گالوانیزه در خانه‌هایی یافت می‌شود که پیش از دهه‌ی ۶۰ ساخته شده‌اند. اینها لوله‌هایی فولادی با روکش روی هستند. این نوع لوله‌کشی‌ها به تدریج زنگ می‌زنند و خوردگی پیدا می‌کنند.

لوله‌کشی Kitec یا Poly-B: این‌ها لوله‌های مدرن‌تری هستند که در دهه‌های ۷۰ و ۸۰ استفاده می‌شدند و مشخصه‌ی آنها طراحی‌های همراه با میانبر بود. احتمال نشتی و ترکیدن در لوله‌های Kitec و Poly-B از انواع دیگر بیشتر است.

گروه دوم: امکانات داخلی

بخاری‌های هیزمی: اگر خانه‌ی آینده‌‌ی شما بخاری هیزمی دارد، منتظر پیش آمدن مشکلاتی با شرکت بیمه‌تان باشید. بخاری‌های هیزمی احتمال آتش‌سوزی‌های خطرناک را بالا می‌برند و غالبا در این موارد، یک کارشناس دارای پروانه‌ی رسمی باید از خانه بازرسی کرده و مجوز سکونت صادر کند. خطر دیگری که در ارتباط با بخاری‌های هیزمی وجود دارد احتمال مسمومیت با گاز مونواکسید کربن در صورت نبود تهویه‌ی کافی هوا است.

شوفاژهای نفتی: شوفاژهای نفتی، یکی از سیستم‌های حرارتی است که مسئولان بیمه خیلی به آن علاقه‌ای ندارند. چرا؟ چون ممکن است مخزن نفت نشت کند و بیمه مجبور شود خسارت زیادی بابت ضرر خوردن به محیط زیست بپردازد. در واقع هزینه‌ی خرابی‌ها به راحتی چند هزار دلار می‌شود؛ به ویژه اگر نشتی نفت به فونداسیون خانه برسد.

زیرزمین‌های مسکونی: وجود زیرزمین‌ (مخصوصا اگر قابل سکونت باشد) احتمال آسیب دیدن خانه را بالا می‌برد، چرا که مشکلات لوله‌کشی و نشتی آب اغلب در زیرزمین‌ها خرابی به بار می‌آورند. اگر ترکیدگی لوله‌ی آب یا فاضلاب در خانه اتفاق بیفتد، احتمالا بیشتر از هر جای دیگری زیرزمین آسیب می‌بیند. همچنین اگر سیلی راه بیفتد، آب از طریق زیرزمین وارد خانه‌ی شما خواهد شد. اگر زیرزمین قابل سکونت داشته باشید، هزینه‌های تعمیرات و بازسازی شما به شکل چشمگیری افزایش می‌یابد.

دفتر خانگی: استفاده از فضای خانه به عنوان دفتر کار، به دلیل قرار گرفتن وسایل و تجهیزات کاری در منزل (مانند کامپیوترها، پرینترها، اسکنرها و نمونه‌های محصولات) و دردسرهای اضافی ناشی از آمد و رفت مشتری‌ها به خانه، خطراتی را موجب می‌شود. بیمه‌گرها ارزیابی خواهند کرد که کار شما چه نوع خطراتی ایجاد می‌کند و بر آن اساس مبالغی بر نرخ بیمه‌ی شما می‌افزایند.

گروه سوم: موارد خارج از خانه‌

استخرهای شنا از دید بیمه‌گران خطر بالایی محسوب می‌شوند زیرا این احتمال وجود دارد که کسی در آنها غرق شود. چنین اتفاقی می‌تواند می‌تواند منجر به یک دعوای حقوقی پرهزینه نیز شود. به همین سبب بیمه‌گران برای این خطرها هزینه‌‌هایی دریافت می‌کنند. ممکن است بیمه‌گر پیش از موافقت با بیمه‌ کردن، از شما بخواهد کارهایی انجام بدهید؛ مثلا اینکه دور استخر را حصار بکشید تا احتمال وقوع حادثه به حداقل برسد.

اگر بخواهید محوطه‌‌سازی اطراف خانه را هم بیمه کنید، درخت‌ها و محوطه هزینه‌‌های بیمه‌ی شما را بالا می‌برند. باید دقت داشته باشید که بیمه فقط درخت‌های زنده را تحت پوشش قرار می‌دهد و نه درخت‌های مرده را. بر اساس اعلام اداره‌ی بیمه‌ی کانادا، بیمه‌نامه‌ها اغلب به شما اجازه می‌دهند که تا سقف ۵ درصد بیمه‌ی خودتان را صرف جبران صدمات وارده به محوطه‌سازی و درخت‌های زنده کنید.

هنگام جستجو به دنبال خانه‌ی رویاهای‌تان به این نکات توجه کنید تا هر سال چند صد دلار در هزینه‌های بیمه‌ی مسکن‌تان صرفه‌جویی شود. به یاد داشته باشید که این نکات برای خانه House است. بنابراین اگر برای کاندو استعلام بیمه می‌گیرید، نکات دیگری اهمیت پیدا می‌کنند.

امیدواریم در پیدا کردن خانه موفق باشید.