ده هزینه‌ی خدمات پزشکی که مشمول تسهیلات دولتی می‌شود
ما عادت داریم که به سیستم بهداشت و درمان رایگان در کانادا مباهات کنیم، اما حقیقت این است که هنوز بسیاری از ما برای طیف وسیعی از خدمات اساسی بهداشت و سلامت، باید از جیب پرداخت کنیم. این مسأله به ویژه برای کسانی که خود یا یکی از نزدیکان‌شان از معلولیت یا بیماری‌های مزمن رنج می‌برند بیشتر مصداق دارد. مطالعات نشان می‌دهد که شهروندان کانادایی تا ۳۰ درصد از هزینه‌های سلامت خود را شخصاً پرداخت می‌کنند.
آن دسته از هزینه‌های بهداشت و درمان که بیشترِ کانادایی‌ها شخصاً متحمل می‌شوند شامل عینک‌های طبی، مراقبت‌های دندانپزشکی و اکثر داروهاست، زیرا قانون سلامت کانادا تنها خدمات پزشکی و بیمارستانی اساسی را در بر می‌گیرد و فقط اینها مشمول این قانون می‌شوند.
با این همه، اینها فقط هزینه‌های آشکار هستند، بسیاری هزینه‌های درمانی «پنهان» نیز وجود دارند که مربوط به برخی درما‌ن‌های خاص، وسائل پزشکی، یا خدمات و حمایت‌های اجتماعی و آموزشی می‌شوند.
خوشبختانه بسیاری از این هزینه‌ها مطابق با مقررات سازمان درآمدهای کانادا به عنوان هزینه‌های مجاز شناخته شده و توسط دولت پوشش داده می‌شود. این خدمات مشمول مالیات نمی شوند (tax break) و دولت این هزینه‌ها را از سه راه پوشش می دهد: معافیت مالیاتی (tax exemption)، کاهش مالیاتی (tax deduction) ویا بازگشت و اعتبار مالیاتی (tax credit).
این مطلب در آخرین شماره هفته‌نامه آتش منتشر شده است.
برای دانلود شماره ۲۹ هفته‌نامه چاپی آتش اینجا را کلیک کنید.
۱. مسافرت
اگر شما یا یکی از وابستگان شما برای دسترسی به خدمات بهداشت و درمان مسافتی بیش از ۴۰ کیلومتر را طی کنید و خدماتی معادل و مشابه آن در نزدیکی شما وجود نداشته باشد، ممکن است بتوانید این هزینه‌ها تحت پوشش دولتی قرار دهید، حتی اگر این سفر به خارج از کانادا بوده باشد.
۲. آموزش
اگر شما نیاز داشته باشید برای مراقبت از یکی از وابستگان خود که دچار اختلال ذهنی یا جسمی است مورد آموزش قرار بگیرید، هزینه‌های این آموزش برای شما یا فرد وابسته مشمول پوشش دولتی قرار می‌گیرد.
۳. هزینه‌های تحصیلی افراد دارای اختلال
تمامی هزینه‌های مربوط به پرسنل و تجهیزات مرتبط با تحصیلات کسانی که دچار اختلال ذهنی یا جسمی هستند تحت پوشش دولت هستند.
۴. کتابهای سخنگو
کتابهای سخنگو، خدمات قرائت (reading services)، و تخته‌های نمادین (symbol boards). دانش آموزان دبیرستانی که از ناتوانی ادراکی رنج می‌برند و نیز آنهایی که نابینا هستند یا از اختلال شدید یادگیری رنج می‌برند، ممکن است برای خرید کتابهای سخنگو واجد شرایط برای پوشش دولتی تشخیص داده شوند.
۵. خدمات حیوانات
هزینه‌های استفاده از حیوانات تعلیم‌دیده برای کمک به کسانی که نابینا یا ناشنوا هستند، یا از اختلالات جسمی شدید و ممتد رنج می‌برند، یا اوتیسم، صرع و یا دیابت دارند ممکن است واجد شرایط تشخیص داده شود، اما به شرطی که از خدمات ارائه‌دهندگانی استفاده شود که مورد تأیید هستند. هزینه‌های خرید و استفاده و نیز مراقبت و نگهداری از این حیوانات از قبیل هزینه‌های تغذیه و دامپزشکی هم تحت پوشش قرار می‌گیرد.
۶. درمان و برنامه‌ریزی درمانی
هزینه‌های مربوط به ایجاد یک برنامه‌ی درمانی شخصی و هزینه‌های درمانی کسانی که از اختلال ذهنی یا جسمی رنج می‌برند واجد شرایط محسوب می‌شود. این شامل هزینه‌ی خدمات ارائه شده توسط روان‌شناسان و یا درمان‌گران متخصص نیز می‌شود.
۷. پوشک
پوشک‌ها و زیرپوش‌های یک‌بار مصرف برای کسانی که بی‌اختیاری ادرار دارند ممکن است واجد شرایط تشخیص داده شود.
۸. ماریجوانای پزشکی
اگر شما مجاز به استفاده از ماریجوانا برای مصارف پزشکی تشخیص داده شوید و آن را از تولیدکنندگان تعیین شده بخرید می‌توانید در پوشش دولتی قرار بگیرید.
۹. محصولات فاقد گلوتن
تفاوت قیمت بین محصولات دارای گلوتن و فاقد گلوتن نیز از سوی دولت پوشش داده می‌شود، البته اگر به بیماری سلیاک مبتلا باشید.
۱۰. ساخت و بازسازی محل سکونت
برخی هزینه‌های ساخت و ساز و تعمیرات ساختمان برای کسانی که دچار ناتوانی‌های حرکتی شدید و طولانی مدت باشند مورد پوشش قرار می‌گیرد. برای مثال هزینه‌های ساخت رمپ، بزرگتر کردن اتاق یا پایین آوردن کابینت، و همچنین تعمیرات مسیر خانه تا خیابان. هزینه‌های دیگری هم که به مسکن مربوط هستند از قبیل: مخارج مربوط به کوره‌های اشتعال الکتریکی، تصفیه کننده‌های هوا، و دستگاه‌های تهویه‌ی مطبوع تحت پوشش می‌باشد.
یک هزینه هست که تحت پوشش قرار نمی‌گیرد: داروهای بدون نسخه و ویتامین‌ها یا مکمل‌های غذایی حتی اگر به تجویز پزشک باشند (بجز ویتامین ب۱۲ برای مبتلایان به کم‌خونی خطرناک).
شما می‌توانید فهرست کامل هزینه‌های پزشکی تحت پوشش را در سایت سازمان درآمدهای کانادا www.cra-arc.gc.ca مشاهده نمایید.
اما مراقب باشید: بیشتر هزینه‌های تحت پوشش که در بالا فهرست شده‌اند پیش از آنکه واجد شرایط تشخیص داده شوند نیاز به تجویز ویا گواهی مکتوب از طرف یک پزشک دارند و برخی از آنها تنها در شرایط خاصی تحت پوشش هستند. البته باید همه صورت‌حساب‌ها را هم نگهدارید.
چند مورد از هزینه‌های پزشکی هم هست که برای تحت پوشش قرار گرفتن، ابتدا باید واجد شرایط مالیاتی ناتوانی (Disability Tax Credit) یا DTC تشخیص داده شوند. DTC چیزی است که قبل از انجام کارهای مالیاتی، باید برای آن درخواست بدهید.
DTC نیازمند یک بازبینی اساسی است، روند پیچیده و کاغذبازی زیادی دارد و تنها نیمی از کانادایی‌هایی که واجد شرایط آن هستند برای دریافت آن اقدام می‌کنند، که شرم آور است. اما معافیت‌های DTC می‌تواند مبلغ قابل توجهی را در برگیرد، به اضافه‌ی مزایای احتمالی دیگر مانند تحت شمول قرار گرفتن برای طرح‌های پس‌انداز ناتوانی و اعتبارات استانی دیگر.
بنابراین کسانی که خود دچار ناتوانی یا بیماری مزمن طولانی مدت هستند یا از کسی با این شرایط مراقبت می‌کنند بهتر است حتماً برای آن درخواست بدهند.
کاتلین اوگرادی
سرویراستار EvidenceNetwork.ca و پژوهشگر عضو مؤسسه‌ی سیمون دوبوار در دانشگاه کنکوردیا
