سال نو و افزایش اجاره‌بهای خانه‌ها در تورنتو؛ چرا قانون جدید فایده‌ای نداشت؟
فهرست مطالب
بیشتر از شش ماه از تصویب مقررات جدید شانزده‌گانه استان انتاریو می‌گذرد و مستاجران تورنتو با این قانون در مقابل افزایش‌های شدید اجاره‌بها محافظت شدهاند. اما آیا مشکل افزایش اجاره‌بها حل شده است؟ به نظر می‌رسد این اقدام بیشتر شبیه جایزه‌ای برای دلگرمی است؛ قبل از تصویب قوانین جدید، اجاره‌ها به اندازه‌ی کافی بالا رفته بود.
گزارشگر CBC در این مطلب به سراغ مستاجرها، کارشناسان و مسئولان بازار اجاره در تورنتو می‌رود و مساله افزایش اجاره‌بها را از زبان آنها گزارش می‌کند؛ مستاجری که نگران خرج زندگی خود است، سازنده‌ای که دنبال انگیزه برای ساخت واحد تجاری است و نماینده‌ای که می‌گوید باید هر چه سریع‌تر راهی برای جلوگیری از گران‌تر شدن اجاره‌بها پیدا کرد.
این گزارش، تصویر مناسبی از شرایط این روزهای بازار اجاره در تورنتو ترسیم می‌کند.
شماره ۱۲۹ هفته‌نامه آتش را از اینجا دانلود کنید
شش ماه از اعلام طرح مسکن عادلانه‌ی انتاریو یا همان مقررات معروف شانزده‌گانه می‌گذرد. حالا گزارش سالانه یک وب‌سایت جستجوی مسکن اجاره‌ای که در کانادا و ایالات متحده فعالیت دارد، نشان می‌دهد اجاره‌ها همچنان در بزرگترین شهر کانادا در حال افزایش است.
تورنتو حالا از ونکوور هم گران‌تر است
در گزارش جدید PadMapper آمده است که تورنتو در حال حاضر با جا گذاشتن ونکوور، برای نخستین بار به گران‌ترین شهر کانادا از نظر اجاره‌بها تبدیل شده است. میانگین اجاره‌بهای ماهیانه‌ی یک کاندوی یک‌خوابه در تورنتو، در دسامبر ۲۰۱۷ به ۲,۰۲۰ دلار رسید که ۲۰ درصد بیشتر از میانگین ونکوور است.
این به معنای رشد ۴ / ۱۵ درصدی نسبت به مدت مشابه سال گذشته است.
محمد جاب ۲۲ ساله، به سی‌بی‌سی تورنتو می‌گوید: «اجاره‌ها واقعا بالاست.»
جاب برای آپارتمان یک‌خوابه‌اش در دان‌تاون، ۱,۷۵۰ دلار در ماه اجاره می‌دهد. او در محله‌های دیگر دنبال جای ارزان‌تری گشته بود، اما اجاره‌ی همه‌ی واحدهای نزدیک مترو در همین حدود بوده است.
جاب می‌گوید: «حتی اگر به نورث‌یورک هم بروید، وضعیت همین است. به این فکر می‌کردم که به آنجا بروم و هر روز به محل کارم بیایم و برگردم، ولی اختلاف اجاره‌ها فقط چیزی در حدود صد دلار در ماه بود.»
با تصویب قوانین جدید در سال گذشته، صاحبخانه‌ها دیگر نمی‌توانند اجاره‌ها را سالی بیش از ۵ / ۲ درصد افزایش دهند، حتی در واحدهایی که بعد از سال ۱۹۹۱ ساخته شده است.
آنها اما همچنان می‌توانند در اجاره‌نامه‌های جدید، هر اجاره‌بهایی را که بازار اجازه می‌دهد، تعیین کنند. از سویی دیگر، بازار خانه‌های رنتال تورنتو در حال حاضر داغ است.
یک سال بی‌سابقه برای اجاره‌نشین‌ها
شاون هیلدبرند، معاون ارشد بخش تحقیقات شرکت Urbanation، می‌گوید: «این قوی‌ترین سال در رشد اجاره‌ها است که ما تا به حال ثبت کرده‌ایم.»
گزارش شرکت Urbanation نشان می‌دهد، متوسط اجاره‌بهای یک کاندومینیوم در تورنتو، از اول ژانویه‌ی ۲۰۱۷ تا اول ژانویه‌ی ۲۰۱۸، با ۱ / ۹ درصد رشد به ۲,۱۶۶ دلار رسیده است.
شاون هیلدبرند از شرکت Urbanation می‌گوید کاهش ساخت و ساز کاندو مستقیما بر رشد عرضه در بازار اجاره تاثیر می‌گذارد؛ یعنی دقیقا همان چیزی که اکنون شاهدش هستیم.
Urbanation پیش‌بینی می‌کند که اجاره‌ها در سال ۲۰۱۸ حتی از این هم بالاتر برود، اما نه با همان شتابی که در سال گذشته تجربه شد.
هیلدبرند می‌گوید اقتصاد نیرومند تورنتو، بیکاری اندک و رشد جمعیت، عوامل موثر بر افزایش اجاره‌ها هستند.
گذشته از این، چه جایگزینی وجود دارد؟
بر اساس گزارش پایان سال هیات املاک و مستغلات تورنتو، میانگین قیمت فروش خانه‌های این شهر در سال گذشته ۸۲۲,۶۸۱ دلار بوده است.
هیچکس برای ساختن رنتال انگیزه ندارد
مساله‌ی مهم دیگر کمبود واحدهای رنتال موجود است. در ماه نوامبر، نرخ خالی بودن املاک رنتال به ۱ / ۱ درصد رسید که کمترین میزان در ۱۶ سال گذشته به شمار می‌آید.
اینجاست که برخی می‌گویند طرح مسکن عادلانه‌ی انتاریو ممکن است در تشدید مشکلات بازار اجاره سهیم بوده باشد.
هیلدبرند می‌گوید: «اکنون که مستاجران مطمئن هستند اجاره‌های آنها طبق قوانین جدید انتاریو بیشتر از ۵ / ۲ درصد افزایش نخواهد یافت، انگیزه‌ی بسیار نیرومندی دارند که نقل مکان نکنند. به همین دلیل، واحدهای اجاره‌ای کمتر دست به دست می‌شود.»
در مورد عرضه‌ی واحدهای جدید، برخی از سازندگان می‌گویند که پیش از این نیز برای پاسخگویی به حجم تقاضای بازار با مشکل مواجه بوده‌اند و اکنون مقررات جدید وضعیت را بدتر کرده است.
جیم مورفی، مدیرعامل فدراسیون سازندگان مسکن رنتال انتاریو، در مصاحبه‌ای می‌گوید: «این قوانین انگیزه را برای ساخت واحدهای رنتال، که بسیار هم مورد نیاز هستند، از بین برده است.»
از سال ۱۹۹۱ تا قبل از تصویب قانون جدید در سال گذشته، تمامی واحدهای جدید بازار رنتال از کنترل قیمت معاف بودند.
جیم مورفی مدافع صنعت مسکن رنتال انتاریو است و تاکید دارد که برای پاسخگویی به تقاضای بازار، باید ساختمان‌های ویژه‌ی رنتال بیشتری ساخته شود.
مورفی می‌گوید با آنکه این معافیت به صاحبخانه‌ها اجازه می‌داد تا اجاره‌ها را به شدت افزایش دهند، اما در عین حال انگیزه‌ای برای سازندگان ایجاد می‌کرد که واحدهای رنتال جدید بسازند.
او می‌گوید: «هیچکس از دو برابر شدن اجاره‌ها حمایت نمی‌کند. اما می‌توانیم با دولت بر سر یک میز بنشینیم و به راه حلی برسیم که هم از افزایش‌های اینچنینی جلوگیری شود و هم انگیزه‌ای برای ساخت واحدهای رنتال جدید باقی بماند.»
مورفی می‌گوید هنوز پروژه‌های رنتال جدید فراوانی در استان در حال برنامه‌ریزی برای ساخت است، اما از زمان اعلام مقررات جدید مسکن، دست‌کم هزار واحد برنامه‌ریزی شده برای ساخت به عنوان رنتال، به کاندوهای فروشی تبدیل شدهاند.
مقررات جدید چیزی را عوض نکرده است
جئوردی دنت، مدیر اجرایی انجمن مستاجران کلانشهر تورنتو، می‌گوید کمبود عرضه‌ی واحدهای رنتال حاصل مشکلاتی است که از سال‌ها قبل وجود داشته است.
او می‌پرسد اگر مشکلات سازندگان تنها در سال گذشته و به دلیل لغو معافیت سال ۱۹۹۱ به وجود آمده است، پس همه‌ی آن واحدهای مسکونی رنتال که در سال‌های قبل از آن ساخته شده، کجاست؟
دنت می‌گوید: «آن زمان هم که در انتاریو نظارتی روی اجاره‌ها نبود، تقریبا هیچ ساخت و سازی برای واحدهای رنتال دیده نمی‌شد. به عقیده‌ی من، قانون مذکور هیچ نقشی در این موضوع نداشته است.»
جئوردی دنت از فدراسیون انجمن‌های مستاجران تورنتو می‌گوید که این گروه به شکل منظم هزاران ساختمان و آپارتمان را در تورنتو مورد نظارت قرار می‌دهد. دنت می‌گوید کنترل اجاره‌ها باید ادامه پیدا کند تا از مستاجران حمایت شود و دولت باید مشوق‌های مالی بیشتری برای سازندگان مسکن رنتال در نظر بگیرد.
او می‌گوید در غیر این‌صورت، اجاره‌ها همچنان روند صعودی خود را حفظ خواهند کرد؛ مستاجران ناچار به خروج از تورنتو خواهند شد و آنها نیز که باقی می‌مانند، کیفیت زندگی پایین‌تری پیدا خواهند کرد.
او می‌گوید: «این مساله دارد شهر را می‌کشد.»
