مهاجری که دو بار از کانادا اخراج شد

شما فکر می‌کنید یک مهاجر را چند بار می‌شود از کانادا اخراج کرد و به کشورش بازگرداند؟ این مرد اهل گویان ماه پیش برای دومین بار از کانادا اخراج شد و به کشورش  در آمریکای جنوبی بازگردانده شد. اما چطور؟ او چگونه توانسته بود پس از یک بار که از کانادا اخراج شده بود،‌ددوباره بازگردد، ده سال در اینجا زندگی کند و حنی اجازه کار هم داشته باشد؟

خبرنگار آتش برای یافتن همین پاسخ‌ها این گزارش  را نوشته است.

شماره ۱۳۹ هفته‌نامه آتش را از اینجا دانلود کنید

شیخ علی اهل گویان در آمریکای جنوبی است. «جمهوری تعاونی گویان» کشوریست کوچک در گوشه‌ای از آمریکای لاتین که هنوز جمعیت آن به یک میلیون نفر نرسیده است. گویان با کشورهای سورینام،‌ ونزوئلا و برزیل هم‌مرز است و تنها کشوری در آمریکای جنوبی است که عضو اتحادیه کشورهای همسود  Commonwealth of Nations می‌باشد.

علی اولین بار ۳۰ سال پیش به کانادا آمد

این مرد در سال ۱۹۸۸ به کانادا آمد. او مدتی بعد در کیچنر با  خانمی آشنا شد، سپس با او ازدواج کرد و بعد هم شهروند دائمی کانادا شد. او در سال ۱۹۹۷ پس از اینکه چندین بار به خاطر دزدی دستگیر و محکوم شده بود، نهایتا به‌جرم دزدی، مالکیت اموال سرقتی و نقض احکام دادگاه از کانادا اخراج و به کشورش بازگردانده شده بود.

او در گویان هم به انجام کارهای خلاف خود ادامه داد و به سال‌هایی طولانی زندان محکوم شد.

ورود دوم با پاسپورت برادر

علی در سال ۲۰۰۸ پس از اینکه دوران محکومیت خود را در کشورش تمام کرد  با استفاده از پاسپورت برادرش مخفیانه به کانادا بازگشت و از آن زمان تا کنون در این کشور مانده است. او در سال ۲۰۱۲ به شکلی باورنکردنی مجوز کار گرفت و در هتل Howard Johnson در خیابان Weber East در کیچنر استخدام شد. اما این شغل در واقع پوششی بود برای او. او در کنار شغلش مواد مخدر مرگبار خرید و فروش می‌کرد.

او زمانی لو رفت که پلیس در جون سال گذشته در حال اجرای طرح گشت‌زنی در شهر ویتبی در ۵۰ کیلومتری تورنتو بود. پلیس وقتی اتومبیل BMW او را متوقف و بازرسی کرد یک بسته مواد مخدر، ۲۶۰۰ دلار پول نقد، یک ترازو و تعداد زیادی کیسه‌های کوچک پلاستیکی پیدا کرد.

توزیع مواد فردای روز آزادی

پنج روز بعد، علی با قید ضمانت آزاد شد ولی پلیس واترلو که او را زیر نظر داشت متوجه شد که او در اطراف هتل هوارد جانسون مشغول فروش مواد مخدر است.

پلیس از اتومبیل و خانه او بازرسی کرد که ۲۵ گرم فنتانیل، ۵۵ گرم مت‌آمفتامین، ۱۴۰ گرم کوکائین، ۸ گرم هروئین، ۳۰ گرم اکستاسی، ۲۵ کپسول اکسی کدون، ۶۰۰ گرم ماری جوانا و دو گرم shatter به دست آمد. او همچنین ۷۳ کارت شناسایی دولتی همراه داشت که متعلق به او نبود.

شیخ علی که حالا دیگر ۴۷ ساله است، ماه گذشته پس از اینکه به جرائم خود برای سرقت هویت و  قاچاق فنتانیل، هروئین، کوکائین و مت‌آمفتامن اعتراف کرد به ۶ سال زندان، با کسر مدتی که قبل از صدور حکم در زندان بوده، محکوم شد. طبق این حکم، او باید پس از سپری کردن دوران محکومیت مجددا به وطن خود، گویان، بازگردانده شود.

کاتلین نولان، دادستان فدرال که برای او درخواست ۸ تا ۹ سال زندان، با کسر مدت بازداشت قبلی، کرده بود گفته است: « ما در این پرونده با توزیع چند نوع از بدترین و خطرناک‌ترین مواد مخدر روبرو هستیم.»

او می‌توانسته کانادایی‌ها را نسبت به مهاجران بدبین کند

او با اشاره به این مساله که جرایم علی می‌توانسته بر ذهنیت کانادایی‌ها نسبت به مهاجران اثر منفی بگذارد اضافه کرد: «آقای علی مشخصا یک استثنا در بین مهاجران است. اکثر مهاجران جرایمی که او مرتکب شده را انجام نمی‌دهند.»

اما رایان هیتون وکیل علی اعتقاد داشت که او باید به ۵ سال حبس، با کسر مدتی که قبل از صدور حکم در زندان بوده، محکوم می‌شد.

چرا مالیات‌دهندگان کانادایی باید هزینه زندگی او را بدهند؟

اما در عین حال او به نکته تازه‌ای هم اشاره کرد: «ما می‌دانیم که او به گویان بازگردانده خواهد شد. پس چرا باید مالیات‌دهندگان کانادا مبلغ گزافی را برای زندانی شدن او بپردازند؟ ما باید در نظر بگیریم که زندانی بودن او هزینه‌ای است که بر پرداخت‌کنندگان مالیات در کانادا تحمیل می‌شود.» نگهداری یک مجرم در زندان فدرال سالانه بیش از ۱۰۰ هزار دلار هزینه دارد.

قاضی جان لینچ نظر و دلایل هیتون را «قانع کننده» دانست و حکم داد که علی از کانادا اخراج شود.

علی در دادگاه اظهار ندامت کرد و گفت مسئولیت اعمالش را می‌پذیرد، اما مدعی شد که دلال مواد مخدر نبوده است.

قاضی لینچ در خصوص ادعای علی گفت: « این حرف از نظر من آزاردهنده است چون بیانگر این است که او پشیمان نیست و این به نظر من وضعیتی غیرقابل دفاع است. در حال حاضر این رفتار غیرطبیعی و غیرصادقانه هیچ معنایی ندارد. نه تنها دادگاه، بلکه تصور می‌کنم حتی اعضای خانواده‌ی او هم نمی‌توانند چنین ادعایی را بپذیرند.»