هیچ پیشنهادی برای خرید خانهتان دریافت نکردید؟ شاید باید قیمت را بالا ببرید
شنیدن داستان خانه‌ای که در کمال ناباوری صاحبخانه، پیشنهاد خرید خوبی دریافت کرد شاید خیال شما را هم راحت کند، اگر قصد فروش خانهتان را دارید
داستان خانه‌ی شماره ۲۵ در محله‌ی Skey Lane در تورنتو مثال خوبی است که چگونه یک خانه می‌تواند به یکباره چندین مشتری رقیب با پیشنهادهای مختلف پیدا کند؛ حتی اگر از اولین‌باری که تابلوی «برای فروش» جلوی این خانه ظاهر شده بود، چند هفته‌ای گذشته باشد.
لیزا الن‌وود، مالک این خانه، همیشه درباره‌ی همسایه‌های هنرمند و آرامش کوچه‌ها، که هیچوقت ترافیک در آن دیده نشده، صحبت می‌کند.
قیمت درخواستی برای این خانه ۸۷۴ هزار دلار بود، اما با وجود دکوراسیون خوب و موقعیت مکانی مرغوب آن، در تاریخی که برای بررسی پیشنهادها تعیین شده بود، هیچ پیشنهادی به دست مالکان نرسید. به نظر می‌رسید که شرایط آب و هوایی و رونق داشتن بازار فروش در آن اطراف، تعدادی از مالکان را به فروش ترغیب کرده بود. از آنجا که لیستینگ‌های بیشتری وارد بازار شده بود، خریداران برای ورود به چنین رقابتی، فشاری احساس نمی‌کردند و بسیاری از مشاوران مسکن خبر از آن می‌دادند که رقابت فروکش کرده است. همچنین هیچ عجله‌ای برای ارسال پیشنهاد نداشتند. بسیاری از خانه‌ها و کاندوها همچنان پیشنهادهای مختلفی دریافت می‌کردند، اما برخی از ملک‌های مرغوب هم وجود داشت که هیچ پیشنهادی دریافت نمی‌کردند و این موجب شگفتی مشاوران مسکن بود.
در محله‌ی Skey Lane تورنتو، خانم الن‌وود و همسرش اطلاعات لیستینگ‌شان را تغییر دادند و قیمت پیشنهادی را به ۹۲۵ هزار دلار افزایش دادند.
آنها ابتدا یک پیشنهاد ۸۶۰ هزار دلاری و سپس یک پیشنهاد ۸۷۵ هزار دلاری دیگر را رد کردند. سومین پیشنهاد هم ۸۸۰ هزار دلار بود.
این زوج در مقطعی احساس کردند که به بستن قرارداد نزدیک شده‌اند، اما هنگامی که پیشنهاد متقابلی ارائه کردند، خریدار اقدامی صورت نداد و اجازه داد که تاریخ آن منقضی شود.
سپس آقای نیوس، خریدار این خانه، از زوج دیگری که خواهان این خانه بودند، خبر فروش آن را شنید و برای آن پیشنهادی ارائه داد و همین امر، به نوبه‌ی خود، علاقمندی آن زوج را دوباره برانگیخت. آنها پیشنهاد خود را به ۹۱۰ هزار دلار افزایش دادند و این بار، خانم الن‌وود و همسرش، پذیرفتند.
خانم الن‌وود می‌گوید این زوج اکنون درباره‌ی کل این ماجرا بسیار خوشحال هستند. او و همسرش حتی با مالکان جدید دوستان مشترکی نیز دارند. او می‌گوید فرایند فروش خانه در مقاطعی استرس‌آور بوده است. آنها باید خانه را همیشه طوری آماده نگه می‌داشتند، که در زمان کوتاهی بتوانند آن را به مشتری‌ها نشان بدهند.
آنها همچنین نگران بودند که نکند امیدهایشان غیر واقع‌بینانه بوده باشد.
هرکسی که خانه‌اش برای مدت نسبتا زیادی در بازار مانده باشد، این احساس را درک می‌کند.
خانم الن‌وود می‌گوید آقای نیوس در برطرف کردن اضطراب آنها موفق بود و معلوم شد که حق با او بوده است.
خانم الن‌وود می‌گوید: «بعدها به این فکر کردم که خیلی خوب شد ما اول خانه‌مان را فروختیم و بعد دنبال خرید خانه‌ی جدید رفتیم، چون به این ترتیب، هیچ فشاری روی ما نبود که حتما اولین پیشنهاد را قبول کنیم. کمی خوش‌شانسی، مقداری صبر و باور داشتن به ارزش خانه‌مان موجب شد که در نهایت، قیمت خوبی برای آن بگیریم.»
