پیدا کردن رنتال در تورنتو؛ ماراتنی که همه به خط آخر آن نمی‌رسند؛ تجربه ایرانی
فهرست مطالب
شماره ۱۰۱ هفته‌نامه آتش را از اینجا دانلود کنید
یک خانم ایرانی از تجربه‌های خود برای پیدا کردن یک واحد رنتال می‌نویسد
«وقتی صاحبخانه به یک‌باره کرایه هزار دلاری بیسمنت را به هزار و ۳۰۰ دلار در ماه افزایش داد، با اینکه قصد جابه جایی نداشتم٬ تصمیم گرفتم دنبال جا بگردم. جست‌وجو در اینترنت و نشریات و در کنار آن گشتن ساختمان به ساختمان، کار هر روز من شده بود.» این آغاز داستان سرگردانی زنی است که در تورنتو به دنبال اجاره کردن خانه می‌گردد. با او همراه می‌شویم و می‌بینیم که چه تجربه‌هایی را در این راه از سر گذرانده است.
برای پیدا کردن یک واحد آپارتمانی رنتال، اولین سوالی که از خودم پرسیدم این بود که در این شهر بزرگ چطور می‌شود یک آپارتمان رنتال تمیز با قیمت مناسب پیدا کرد؟ ابتدا دست به دامن گروه‌های تلگرامی شدم و سوالم را مطرح کردم. در آنجا به من دو پیشنهاد شد. اول مراجعه به سایت‌های اینترنتی ساختمان‌های رنتال و دوم جست‌وجوی محلی.
چرا رنتال را انتخاب کردم؟
خوب من در بررسی‌هایم به این نتیجه رسیده بودم که خانه‌های رنتال این روزها برای خیلی‌ها به‌خصوص برای تازه‌واردان، یک گزینه مناسب به حساب می‌آید و خیلی از خانواده‌ها در نهایت به این نتیجه می‌رسند که برای شروع در یک واحد رنتال سکونت کنند. هر چند می‌دانستم که تا رسیدن به مرحله قرارداد نهایی، راه دشواری پیش رو دارم اما حداقل مطمئن بودم که بعد از ورود به یک رنتال، نگرانی از افزایش ناگهای اجاره‌بها و اینکه کسی شما را از آنجا بلند کند، برایم وجود ندارد. ضمن اینکه می‌دانستم رنتال‌هایی که در دهه‌های گذشته ساخته شده‌اند، معمولا به نسبت کاندوها و رنتال‌های جدید، فضای بزرگ‌تری دارند. البته در اغلب رنتال‌ها، سیستم لاندری مشترک وجود دارد و این شاید برای بعضی‌ها خوشایند نباشد، ولی من مشکلی نداشتم.
رنتال را کجا پیدا کنیم؟
سایت‌هایی مثل www.viewit.ca و 4rent.ca برای پیدا کردن خانه رنتال است اما در نهایت این خود من بودم که باید منطقه مورد نظر را مشخص می‌کردم و برای پیدا کردن یک واحد مناسب، خوب می‌گشتم و وقت می‌گذاشتم. مرحله بعد، ارسال مدارک به شرکتی بود که مدیریت رنتال را برعهده دارد. البته چند بار هم پیش آمد، واحدی که به من نشان می‌دادند، همانی نبود که قرار بود من اجاره کنم.
چه مدارکی لازم است؟
به غیر از نامه شغلی، معمولا از من یا صورت حساب بانکی می‌خواستند یا فیش حقوقی (پی استاب). برخی رنتال‌ها هم ضامن می‌خواستند. در قرارداد بعضی از رنتال‌ها آمده بود که مستاجر مکلف است، ساختمان خود را بیمه کند. برخی از آنان هم از من اولین و آخرین اجاره را تقاضا می‌کردند. اینها معمول‌ترین شرایط بود.
دوستی می‌گفت: «بعد از مدت‌ها گشتن بالاخره یک رنتال تمیز پیدا کرده‌ام، اما متاسفانه با وجود تکمیل بودن مدارکم، هر بار دفتر رنتال آپارتمان، واحدی را که قرار است به من اجاره دهند، به فرد دیگری اجاره می‌دهد و مدیر به من قول می‌دهد، اولین واحدی که خالی شود، متعلق به من خواهد بود. این در حالی است که با گذشت بیش از یک ماه هنوز من از سوی کمپانی رنتال حایز صلاحیت شناخته نشده‌ام.»
تابستان امسال برای من اجاره آپارتمان در شهر تورنتو داستانی شد پرماجرا. با وجود اینکه اهل فن تاکید می‌کنند، قبل از امضای قرارداد رنتال موارد را خوب خوانده و سپس امضا کنید، اما اکثرا دوستانم می گویند: «با این همه سختگیری شرکت‌های رنتال و تقاضای بالای مسکن استیجاری، هر زمان که مورد خوبی پیدا شده، دو دستی به آن چسبیده‌ایم و خوشحال از اینکه دوران سردرگمی‌مان به سر آمده، قرارداد اجاره را نخوانده امضا کردیم.»
اگر از من می‌پرسید پیدا کردن یک واحد مناسب رنتال اگر نگویم یک کار تمام‌وقت، اما یک کار نیمه‌وقت است و باید خود را برای یک ماراتن چند هفته‌ای آماده کنید. امیدوارم موفق باشید.
