چرا ما بیشتر از نیازمان غذا می‌خوریم و به پیشنهادهای رایگان رستوران‌ها نه نمی‌گوییم؟ قسمت سوم
در دو مقاله قبلی اشاره کردیم که اغلب اوقات غذا خوردن به علت گرسنگی نیست. بلکه بسیاری از اوقات غذا خوردن در پاسخ به عوامل روانشناختی و نگرش‌های ما انجام می‌شود.
مطالعات نشان می‌دهد کسانی که شناخت و دانش بیشتری در مورد عوامل موثر بر غذا خوردن دارند، رژیم غذایی سالم‌تر و وزن مناسب‌تری دارند. همچنین دو مورد از عوامل روانشناختی پرخوری را بررسی کردیم که پیروی کردن از واحدهای رایج برای هر نوع خوراکی و داشتن توجیه برای پرخوری در موارد خاص بود.
سومین عامل که در این نوشته مورد بحث قرار می دهیم، پیدا کردن توجیه‌های اقتصادی برای پرخوری است. هر چند که اگر عمیق‌تر فکر کنیم، در واقع این توجیه‌ها به هیچ وجه اقتصادی نیستند.
پیشنهاد رستوران‌ها همیشه اقتصادی نیست
به عنوان مثال شما به یک فست‌فود مراجعه می‌کنید که اعلام کرده است اگر یک ساندویچ بخرید، ساندویچ دومی مجانی خواهد بود. علی‌رغم اینکه با یک ساندویچ سیر می‌شوید، اما دومی را هم می‌خورید چون مجانی است.
یا اینکه یک فست‌فود زنجیره‌ای یا یک رستوران برای شما کوپن تخفیف فرستاده است و شما با اینکه می‌دانید نتیجه غذا خوردن در چنین مکانی پرخوری و اضافه وزن است، چون کوپن تخفیف برای شما فرستاده شده و اعتبار این کوپن به زودی تمام خواهد شد، برای صرف غذا به آنجا مراجعه می‌کنید.
گاهی اوقات در برخی موقعیت‌ها مواد غذایی به صورت مجانی سرو می‌شود. اکثر افراد تمایل دارند از این غذای رایگان استفاده کنند حتی اگر قبل از آن به اندازه نیاز خود غذا دریافت کرده باشند. به عنوان مثال فردی ناهار خود را به‌طور کامل میل کرده است و بر حسب تصادف از محلی عبور می کند که به هر دلیل نوعی خوراکی رایگان سرو می‌شود. اغلب افراد این موقعیت را از دست نمی‌دهند و از خوراکی رایگان هم میل می‌کنند.
برخی اوقات در جشنواره‌ها یا محل‌های خرید، نمونه خوراکی رایگان سرو می‌شود. گرچه حجم غذای نمونه‌ها کم است اما وقتی به تعداد بیشتری خورده شود باعث افزایش وزن می‌شود.
نمونه دیگر رستوران‌هایی هستند که تمام انواع خوراکی‌ها یا برخی از آنها را به صورت نامحدود و بوفه سرو می‌کنند و شما مجاز هستید هر مقدار که دلتان می‌خواهد غذا میل کنید. خیلی از افراد برای اینکه از مبلغی که پرداخت کرده‌اند، بیشترین استفاده را ببرند، تا آنجا که می‌توانند غذا میل می‌کنند. غافل از اینکه درمان چاقی و عواقب آن هزینه بیشتری در پی خواهد داشت.
«حیف است» اضافه‌وزن داشته باشیم
یکی دیگر از عوامل شایع پرخوری (به خصوص برای مادران خانواده)، باقی‌ماندن غذا در ظرف کودکان‌شان است. آیا شما هم فکر می‌کنید که باید اضافه غذا که در ظرف کودک‌تان مانده است را میل کنید و درغیر این‌صورت «غذا حیف می‌شود؟» خیلی از اوقات در این شرایط با خود می‌گوییم: «اگر این خوراکی را نخورم، حیف می‌شود» و در واقع به گونه‌ای توجیه اقتصادی برای پرخوری خود داریم. اما باید بدانیم «حیف است» که ما با دریافت بیش از اندازه غذا به تدریج دچار اضافه وزن شویم و سلامتی خود را از دست دهیم. مضاف بر اینکه درمان چاقی و بیماری‌های ناشی از آن در اغلب اوقات هزینه بر است.
درباره نویسنده
دكتر مينو شيرازی، متخصص تغذيه در تورنتو مشغول فعاليت است.
وی دارای مدرک دکترای پزشکی از دانشگاه تهران و دکترای تخصصی (پی اچ دی) تغذیه از دانشگاه شهید بهشتی است. وی همچنین دارای مدرک تغذیه کل نگر و تخصص تغذیه در سیستم ایمنی از کشور کاناداست.
دکتر شیرازی عضو سابق هیئت علمی دانشگاه شهید بهشتی بوده، در حال حاضر عضو انجمن متخصصین تغذیه کل‌نگر کانادا و انجمن متخصصین تغذیه ایرانی مقیم کانادا می‌باشد. او بیش از ۱۸ سال سابقه موفقیت آمیز تنظیم رژیم های غذایی را دارد.
دکتر مینو شیرازی در حال حاضر در کلینیک سلامتی، تغذیه و کاهش وزن آنترک ONTRACK در تورنتو مشغول ارائه خدمات تغذیه و رژیم غذایی است.
جهت اطلاعات بیشتر می توانید به وب سایت www.drminooshirazi.com مراجعه کنید.
