کورسوی امید برای مردان ثروتمندی که از همسرشان جدا شده‌اند
یک قاضی دادگاه انتاریو پس از آنکه یک زن اهل ساسکاچوان درخواست کرد تا نفقه‌اش سه برابر شود، آن را به کلی قطع کرد
یک قاضی در انتاریو، درخواست یک زن اهل ساسکاچوان را دو دهه بعد از طلاق، برای سه برابر شدن نفقه‌اش نپذیرفت و در عوض منبع درآمد اصلی او را به کلی قطع کرد.
آقای کوین چاکوت، تحلیل‌گر بازنشسته‌ی بانک، با ثروتی بیش از ۱۴ میلیون دلار، از دادگاه درخواست کرده بود تا دیگر ملزم به پرداخت نفقه‌ی سالانه ۵۷ هزار دلاری نباشد که از ۲۲ سال پیش به همسر سابقش خانم یوونه چاکوت پرداخته است. در پاسخ، خانم یوونه چاکوت از دادگاه خواست که مبلغ نفقه‌ی او سه برابر شود و به ۱۸۰ هزار دلار در سال برسد.
این شماره آتش خانواده را از اینجا دانلود کنید
قاضی پرونده این زن و شوهر هفته پیش رای خود را صادر کرد.
قاضی کنت هود، در رای خود طرف آقای کوین چاکوت ۶۲ ساله را گرفت و گفت به این دلیل خانم یوونه چاکوت را از تقریبا ۱۰۰ درصد درآمد خود محروم می‌کند، که او «هیچ تلاشی» برای استقلال مالی از خود نشان نداده است.
به گفته‌ی وکلای هر دو طرف، این پرونده ثابت می‌کند که هرگز تضمینی برای ادامه‌ی پرداخت نفقه تا آخر عمر وجود ندارد.
هارولد نیمان، وکیل آقای کوین چاکوت، می‌گوید: «من این را کورسوی امیدی برای مردان ثروتمند می‌دانم. در این پرونده دیگر به نقطه‌ای رسیده بودیم که باید می‌گفتیم کافی است و موضع ما این بود.»
خانم یوونه خانه‌دار می‌شود
آقای کوین چاکوت و خانم یوونه چاکوت در ۱۹۷۹ ازدواج کردند. کوین در بخش اوراق بهادار مشغول به کار شد و یوونه در شهرداری ادمونتون کاری پیدا کرد و بعدا حسابدار شد. بعد از آنکه آنها بچه‌دار شدند، خانم یوونه دست از کار کشید، «چون درآمد خوبی داشتیم و من دیگر دلم نمی‌خواست به سر کار برگردم.»
زندگی مشترک آنها بعد از تولد دومین فرزندشان با مشکل مواجه شد و خانم یوونه چاکوت دو فرزندش را با خود برد و خانه را ترک کرد. دادگاه آنها طولانی شد و در نهایت آقای کوین چاکوت محکوم شد نفقه به اضافه‌ی ۱۶۰,۰۰۰ دلار به همسر سابقش بپردازد. همچنین دادگاه حکم داد که اگر خانم یوونی چاکوت برای ورود مجدد به بازار کار تصمیم بگیرد که به تحصیل خود ادامه دهد، آقای کوین می‌بایست هزینه‌ی آن را پرداخت کند.
در آن زمان خانم یوونه چاکوت استدلال می‌کرد که چون در حال بزرگ کردن فرزند دوم‌شان است، توانایی رفتن به سر کار را ندارد. با آنکه او نزدیک به ۱۰ سال بود که شغلی نداشت، قاضی‌ای که نفقه را برای او در نظر گرفت، به این باور رسید که او دیر یا زود به سر کار باز خواهد گشت.
سرپرستی بچه‌ها به آقای کوین می‌رسد
قاضی در رای خود در سال ۱۹۹۶ نوشت: «او به من گفت که قصد ندارد وقتش را به بطالت و بیکاری بگذراند و من حرفش را قبول کردم.» اما به گفته‌ی هود، «او راه دیگری را در پیش گرفت.»
آقای کوین توانست حق سرپرستی دو فرزندش را بگیرد و در کار خودش به تحلیل‌گری موفق در حوزه‌ی بانکداری تبدیل شد، به گونه‌ای که تنها در سال ۲۰۱۳ دستمزدی بالغ بر ۲/۳ میلیون دلار کسب کرد. خانم یوونه چاکوت هرگز به طور تمام‌وقت به سر کار برنگشت و تنها شغل‌های پاره‌وقتی نزد سازمان آمار کانادا و آژانس بین‌المللی کاریابی دریک داشت. مجموع درآمدهای او کمتر از ۱۰,۰۰۰ دلار در سال بود.
خانم یوونه چاکوت که از سال ۱۹۹۶ دیگر سرپرستی فرزندانش را نداشته و بزرگ کردن آنها برعهده او نبوده است، با استفاده از رای طلاق خود، چندین خانه‌ی رنتال در ساسکاچوان خریداری کرده است. او با وجود داشتن اقامت دائم در کودورث ساسکاچوان، کاندویی نیز در تورنتو برای شرایطی دارد که بخواهد در آنجا درخواست شغل کند و ماهانه ۱,۳۰۱ دلار بابت آن می‌پردازد.
ناکامی‌های اقتصادی برای خانم یوونه
بر اساس اسناد مالی، او مدتی در زمینه‌ی کشت محصولات ارگانیک فعالیت کرده، اما این فعالیت برای او سودی در پی نداشته است. در بین سال‌های ۲۰۰۶ و ۲۰۰۹، میانگین درآمد او ۵۶ هزار دلار بوده است. ناکامی او در کشاورزی ارگانیک و در اجاره دادن خانه‌هایش، بدان معنا بود که درآمد او از این مشاغل غالبا کمتر از پولی بود که به عنوان نفقه دریافت می‌کرد.
هود قاضی دادگاه می‌نویسد: «موجر بودن و کشاورزی ارگانیک شغل است، ولی درآمد آن به اندازه‌ای نیست که برای او راضی‌کننده باشد.»
قاضی می‌نویسد که هیچ مدرکی وجود ندارد که خانم یوونه چاکوت بین سال‌های ۱۹۹۶ تا ۱۹۹۹ و ۲۰۰۱ تا ۲۰۰۶، درخواست شغل داده باشد. او در ابتدا می‌گفت که یک نوع اختلال روانی مانع از اشتغال او بوده است، اما هرگز مدرکی که اثبات کننده‌ی این مدعا باشد، ارائه نکرد. سپس اظهار داشت که افسردگی مانع از کار کردن او بوده است، اما در این مورد نیز مدرکی نداشت.
کن ناتنز، وکیل خانم چاکوت، می‌گوید دلیل عدم ارائه‌ی مدرک این بوده است که دادگاه او در انتاریو برگزار شده، در حالی که تمامی مدارک پزشکی او در ساسکاچوان است.
ناتنز می‌گوید: «پیدا کردن پزشکی در انتاریو که شهادت بدهد، کار دشواری بوده است.»
خانم یوونه چاکوت در سال ۲۰۱۵ درخواست شغلی داده، اما قاضی متوجه شد که «نامه‌ی درخواست شغل آنقدر بد نوشته شده است و آنقدر اشکالات گرامری دارد که شاید بتوان آن را تلاشی آگاهانه برای گرفتن پاسخ منفی قلمداد کرد.»
قاضی دادگاه اذعان می‌کند که رای او ممکن است «سختی‌های اقتصادی ایجاد نماید»، اما چنین تهدیدی نباید مستمسکی برای الزام آقای کوین چاکوت برای تامین مالی سبک زندگی خانم یوونه چاکوت قرار گیرد. قاضی نتیجه می‌گیرد که در مقابل، تصمیم او ممکن است خانم یوونه چاکوت را ترغیب کند تا به بازار کار برگردد.
او می‌نویسد: «تنها حکمی که می‌تواند استقلال مالی او را تقویت کند، لغو نفقه است.»
یوونه چاکوت ۳۰ روز وقت دارد که تقاضای فرجام کند.
