تحصیل در آمریکا یا کانادا؟ این دختر مهاجر می‌گوید کاش از اول کانادا را انتخاب کرده بودم

براساس آمارها از سال ۲۰۱۵ تا ۲۰۱۷ تعداد دانشجویان خارجی دانشگاه‌های آمریکا ۹.۶ درصد کاهش داشته است و این مسئله، خبر بدی برای آمریکاست. البته، با وجود سیاست‌های مهاجرتی این کشور، این مساله چندان عجیب نیست.

برای مثال، اداره مهاجرت و گمرک آمریکا به تازگی تهدید کرد که دانشجویان خارجی را در صورت برگزاری آنلاین واحدهای درسی آنها در پاییز امسال از کشور اخراج می‌کند.

البته، دولت ترامپ از این سیاست عقب‌نشینی کرد، اما این مساله، آن‌هم در بحبوبه پاندمی کرونا، شرایط سختی را برای دانشجویان خارجی ایجاد کرد.
این روزها بسیاری از دانشجویان خارجی، تحصیل در کانادا را به آمریکا ترجیح می‌دهند.

این موضوع را Rokhaya Sidikou، دختر مهاجر سنگالی که اکنون به‌عنوان ارزیاب املاک در شهرداری تورنتو مشغول به کار است، در مقاله‌ای در روزنامه تورنتو استار نوشته است.

این دختر سنگالی، در آمریکا به سختی درس خواند و کار کرد اما در نهایت نتوانست به نتیجه موردنظر خود برسد و به کانادا مهاجرت کرد.

او در این مطلب، داستان مشکلات خود در آمریکا و دلیل انتخاب کانادا برای ادامه زندگی را شرح داده است.

در سال ۲۰۰۷، بیش از ۵ سال از تحصیل و کار من در آمریکا گذشته بود که تصمیم گرفتم برای همیشه این کشور را ترک کنم.

از آنجا که من در سنگال بزرگ شده بودم، مدت‌ها به رویای آمریکایی معتقد بودم و از جهاتی، آمریکا سرزمین فرصت‌های من بود.

با وجود تحصیل در آمریکا، اما در نهایت همه مهارت‌هایم را به کانادا بردم

من در آمریکا از دانشگاه Suffolk در شهر Boston برای تحصیلات عالی پذیرش گرفتم و اولین تجربه کاریم را در یک شرکت مخابراتی به دست آوردم که به‌سرعت در حال پیشرفت بود.

در همان‌جا هم با همسرم آشنا شدم. اما با وجود همه سرمایه گذاری‌هایی که آمریکا برایم انجام داد، من در نهایت همه استعداد و مهارت‌هایم را به کانادا بردم.

امروزه، من از سایر جوانان مهاجر می‌خواهم همین کار را انجام دهند.

باید از خودتان بپرسید: آیا موانع موجود در سیاست مهاجرت آمریکا و بیگانه‌ستیزی در دولت این کشور ارزش مبارزه را دارد؟

تهدید دولت آمریکا علیه دانشجویان خارجی که البته از آن عقب‌نشینی کرد

اداره مهاجرت و گمرک ایالات متحده آمریکا (ICE) چندی پیش تهدید کرد که دانشجویان خارجی را در صورت برگزاری آنلاین واحدهای درسی آنها در پاییز امسال از کشور اخراج خواهد کرد.

با آنکه دولت ترامپ از این سیاست عقب‌نشینی کرد، اما شروع این مسئله، به‌ویژه در بحبوحه پاندمی جهانی، یک امر ظالمانه بود که ضرورتی برای انجام آن وجود نداشت.

این دانشجویان مانند همه مهاجران دیگری که در آمریکا زندگی‌ می‌کنند، حتی اگر سهم آنها در این کشور به رسمیت شناخته نشود و آمریکایی محسوب نشوند، شایسته احترام هستند.

در سال‌های اخیر تعداد دانشجویان خارجی آمریکا کاهش یافته است

بسیاری از دانشجویان در حال ارزیابی تصمیمات خود هستند. در مدت ۳ سال از اجرای این سیاست‌ها، تعداد دانشجویان خارجی مشغول تحصیل در ایالات متحده آمریکا کمتر شده است.

در گزارش جدیدی از New American Economy با عنوان «عدم ورود به آمریکا: عقب ماندن در رقابت برای جذب دانشجویان خارجی» گفته شده است که از سال ۲۰۱۵ تا ۲۰۱۷ تعداد دانشجویان خارجی ثبت‌نام شده در دانشگاه‌ها ۹.۶ درصد کاهش داشته است. این مسئله، خبر بدی برای آمریکاست.

براساس این گزارش، دانشجویان خارجی ۳۹ میلیارد دلار در اقتصاد آمریکا در سال تحصیلی ۲۰۱۸- ۲۰۱۷ سهم داشته‌اند و ۴۵۵ هزار و ۶۲۲ شغل ایجاد کرده‌اند یا سبب حمایت شغلی شده‌اند.

هر کاری که برای موفقیت در آمریکا لازم بود انجام دادم، اما نتیجه‌ای نگرفتم

در سال ۲۰۰۱، هنگامی‌که به ایالات متحده آمریکا وارد شدم، مصمم بودم تا همه کارها را به درستی انجام دهم. به همین دلیل، همه قوانین آنجا را رعایت می‌کردم و دو برابر سایر دانشجویان درس می‌خواندم تا خودم را برای بازار کار آماده کنم.

می‌خواستم در یک صنعت در حال رشد کار کنم که به کارکنان بیشتری در زمینه حسابداری یا امور مالی احتیاج دارد و در نهایت امیدوار بودم که شهروندی ایالات متحده آمریکا را به دست بیاورم.

از طریق یک برنامه آموزشی برای فارغ‌التحصیلان خارجی توانستم برای مدت محدودی در ایالات متحده آمریکا به عنوان حسابدار کارکنان در یک هتل کوچک در Washington, D.C کار کنم. اما با اتمام دوره قراردادم، کارفرمایان با شنیدن وضعیت مهاجرتی‌ام برای ادامه کار با من دچار تردید شدند.

در عوض، برای ادامه تحصیل در مقطع کارشناسی ارشد در رشته مدیریت مالی به دانشگاه برگشتم و به‌عنوان تحلیل‌گر مالی در یک شرکت مخابراتی مشغول به کار شدم.

من مسئول تصمیم‌گیری در مورد سودآوری پروژه‌ها بودم و کارم رشد قابل توجهی برای شرکت به ارمغان آورد.

این شرکت در قبال حمایت مالی از من برای دریافت ویزای موقت H-1B، از من خواست در همین شرکت و در همان موقعیت بمانم.

به این ترتیب، انعطاف‌پذیری من محدود شد. دریافت کارت شهروندی ایالات متحده آمریکا را مسیری طولانی و مبهم برای خود می‌دیدم.

ازدواج با همسر کانادائی؛ می‌خواستیم آمریکا بمانیم

وقتی با شوهرم که یک شهروند کانادایی بود آشنا شدم، تصمیم گرفتیم در ایالات متحده آمریکا بمانیم.

به‌ویژه سعی کردیم به خواهرم که برای سازمان ملل مستقر در نیویورک کار می‌کرد، نزدیک باشیم. اما به دلیل شرایط مهاجرتی من، حتی نتوانستیم برای ویزای ازدواج همسرم اقدام کنیم.

سرانجام با خودم فکر کردم که زندگی‌ام را در آمریکا رها کنم و به‌جای آن به کانادا بروم.

من هرکاری که برای موفقیت لازم بود انجام داده بودم: نمرات خوب، سخت‌کوشی، دوره کارآموزی قابل تحسین، اما این چیزها برای موفقیت در آمریکا کافی نبود.

مزیت‌های شغلی و تحصیلی که در سیاست‌های مهاجرت کانادا دیده می‌شود

هنگامی که سیاست‌های مهاجرت کانادا را بررسی کردم، دیدم که این کشور، برنامه عالی شغلی دارد. به این صورت که نیروهای کار با مهارت‌های بالا را استخدام می‌کند و به آنها برنامه Express Entry را پیشنهاد می‌دهد.

به‌علاوه، دانشجویان خارجی در صورت تحصیل در کانادا، امتیازات بیشتری برای اقامت دائم این کشور دریافت می‌کنند.

پس از ۵ سال مهاجرت به کانادا توانستم تابعیت این کشور را دریافت کنم

در حال حاضر، من برای دولت کانادا کار می‌کنم و پس از ۵‌ سال مهاجرت به این کشور، تابعیت کانادا را دریافت کردم.

اگر در آمریکا می‌ماندم، احتمالا هنوز ویزای موقت داشتم و در بلاتکلیفی زندگی می‌کردم.

پیش از این، باور داشتم که پیشرفت تحصیلی و سخت‌کوشی برای ایجاد یک زندگی خوب در آمریکا کافی خواهد بود. اما این‌طور نبود.

سیستم مهاجرت، سد بزرگی برای کار من بود.

اگر می‌توانستم به عقب برگردم و همه این کارها را دوباره انجام دهم، به‌طور قطع از کانادا شروع می‌کردم.

من دانشجویان خارجی از کشورهای دیگر را به این کار تشویق می‌کنم.

خواهرزاده‌های من هم تصمیم گرفته‌اند به جای آمریکا در کانادا تحصیل کنند

من دو خواهرزاده در سنگال دارم که به تازگی تصمیم گرفته‌اند به‌جای ایالات متحده آمریکا به تحصیل خود در کانادا ادامه دهند.
با توجه به تغییرات در سیاست‌های فعلی دولت آمریکا، من واقعا از تصمیم آنها خوشحال هستم.

خواهرزاده‌های من، دو دانشجوی باهوش و بااستعداد دیگر هستند که آمریکا آنها را از دست داده است و تنها خدا می‌داند که آمریکا چه تعداد دیگری از این دست افراد را از دست خواهد داد.