این روزها بحث‌های زیادی مطرح است درباره اینکه فرایند «فیلیپینگ/ Flipping» خانه، چقدر بر روی گرانی‌ها در بازار مسکن تاثیر داشته است.
آنچه در بازار مسکن به آن Flipping گفته می‌شود، در واقع این است که شخصی خانه‌ای را بخرد و پس از مدتی با قیمت بالاتر بفروشد.
دکتر مرتضی حیدر Murtaza Haider استاد مدیریت املاک و مستغلات در دانشگاه Toronto Metropolitan (رایرسون سابق) در مقاله‌ای در روزنامه اقتصادی Financial Post، دقیقا به همین موضوع پرداخته، که در بخش‌هایی از آن آمده است:
سازمان آمار کانادا Statistics Canada داده‌های تازه‌ای درباره‌ی حجم فیلیپینگ خانه در استان بریتیش‌کلمبیا منتشر کرده که ممکن است باعث تعجب کسانی شود که همیشه سرمایه‌گذاران و معامله‌گران در این حوزه را به خاطر وخیم‌تر شدن مقرون‌به‌صرفگی مسکن در کانادا مقصر دانسته‌اند.
از قرار معلوم، تنها اندکی بیش از ۳ درصد از ملک‌های مسکونی که در سال ۲۰۲۱ در بریتیش‌کلمبیا فروخته شده، پیش از فروش مجدد کمتر از یک سال در مالکیت خریدار بوده است.
نه تنها رواج این معاملات موسوم به «فیلیپینگ» اندک بوده، بلکه سود اقتصادی حاصل از آنها را نیز می‌توان ناچیز دانست، که نشان می‌دهد معامله‌گران یا فیلیپرها آن پول هنگفتی را که تصور می‌شود، به جیب نمی‌زنند.
این روایت که سرمایه‌گذاران املاک، به ویژه فیلپپ‌کنندگان خانه‌ها، دارند قیمت مسکن بالا می‌برند، در کانادا طرفدارانی دارد.
این باور به تدوین سیاست‌هایی نیز منجر شده است، از جمله آنکه دولت فدرال از یکم ژانویه‌ی ۲۰۲۳ از سود حاصل از فروش ملک در مدت زمان کمتر از یک سال پس از خرید آن، به عنوان درآمد تجاری مالیات اخذ می‌کند.
دولت بریتیش‌کلمبیا از ژانویه‌ی ۲۰۲۵ به همین شکل از فیلیپینگ خانه مالیات خواهد گرفت.
تحقیقات نشان می‌دهد که در یک بازار بیش از اندازه داغ، فیلیپینگ می‌تواند قیمت‌ها را بالاتر ببرد و بی‌ثباتی ایجاد کند.
با این حال، فیلیپینگ در یک بازار راکد می‌تواند به کاهش قیمت‌ها منجر شود، چرا که فیلیپرها معمولا روی ملک‌های نامرغوبی تمرکز دارند که زیر قیمت بازار فروخته می‌شوند.
در حالی که مداخلات دولت در مواردی که فیلیپینگ سبب بی‌ثباتی چشمگیری در بازارهای مسکن می‌شود توجیه‌پذیر است، آنطور که در ایالات متحده قبل از رکود بزرگ مشاهده شد، باید این سوال را مطرح کرد که آیا فیلیپینگ در کانادا نیز نیازمند چنین اقداماتی هست؟
