روزنامه National Post کانادا که گرایش محافظه‌کارانه دارد، در مقاله‌ای به قلم John Ivison، روزنامه‌نگار سیاسی و نویسنده اسکاتلندی‌تبار مقیم اتاوا، به بررسی وضعیت شکننده حکومت ایران و نقش احتمالی کانادا در مقابله با سیاست‌های آن پرداخته است.
او این مقاله را در ارتباط با نشست ۲۰ رهبر جهان در شهر شرم‌الشیخ مصر به میزبانی دونالد ترامپ و با حضور مارک کارنی نوشته است.
آقای Ivison که از سال ۱۹۹۸ میلادی با راه‌اندازی روزنامه National Post به کانادا مهاجرت کرده، اکنون به عنوان ستون‌نویس سیاسی و رئیس دفتر این رسانه در اتاوا فعالیت می‌کند و از شناخته‌شده‌ترین تحلیلگران سیاسی در سطح فدرال محسوب می‌شود.
در بخش‌هایی از این مقاله آمده است:
ایران که به نشست شرم‌الشیخ دعوت شده بود، از حضور در این نشست خودداری کرد و سخنگوی وزارت خارجه این کشور، غرب و اسرائیل را به «توجیه جنایات و نسل‌کشی در غزه» متهم کرد. اما واقعیت، به نوشته Ivison، این است که ایران امروز بیش از هر زمان دیگری منزوی و تضعیف شده است. کمپین «فشار حداکثری» دولت آمریکا صادرات نفت ایران را به نزدیک صفر رسانده و اخیرا نیز تحریم‌هایی علیه ۹۰ فرد و نهاد مرتبط با تجارت غیرقانونی نفت و گاز اعمال شده است.
هم‌زمان، وزرای خارجه کشورهای گروه هفت G7 از جمله کانادا نیز بازگرداندن تحریم‌های سازمان ملل علیه ایران را اعلام کرده‌اند.
نتیجه این فشارها، به نوشته Ivison، تورم ۴۰ درصدی، افت ارزش ریال، کمبود آب در تابستان و گاز در زمستان و حتی قطع گسترده برق در ایران است. او می‌نویسد: «هزینه سبد غذایی خانوار اکنون از حداقل دستمزد نیز بالاتر رفته است؛ رقمی که از ۱۸۰ دلار در مارچ به کمتر از ۱۳۰ دلار رسیده.»
او یادآور می‌شود که حکومت ایران در برابر چنین بحران‌هایی همواره به سرکوب داخلی روی می‌آورد. او به سرکوب اعتراضات سال ۲۰۱۹ اشاره می‌کند که با افزایش ۵۰ درصدی بهای بنزین آغاز شد و به کشته شدن بیش از ۱۰۰ نفر انجامید.
این مقاله برای نشان دادن نحوه سرکوب مخالفان در ایران، به نمونه‌ای مشخص اشاره می‌کند: رضا خندان، فعال مدنی و همسر نسرین ستوده، وکیل سرشناس حقوق بشر، در دسامبر گذشته به‌دلیل مخالفت علنی با قانون حجاب اجباری بازداشت شد. ستوده که پیش‌تر به‌دلیل دفاع از صدها شهروند ایرانی در پرونده‌های مرتبط با آزادی بیان، به ۱۱ سال زندان محکوم شده بود، تحت فشار افکار عمومی و نهادهای بین‌المللی حکم او به ۶ سال کاهش یافت و سرانجام به دلایل پزشکی آزاد شد. با این حال، پس از آزادی او، خندان به‌خاطر ساخت و پخش دکمه‌هایی با شعار «من با قانون حجاب اجباری مخالفم» بازداشت و زندانی شد.
Ivison با اشاره به این پرونده تأکید می‌کند که چنین رفتارهایی نشان می‌دهد حکومت ایران در برابر کوچک‌ترین اعتراض نیز با شدت واکنش نشان می‌دهد و این همان دلیلی است که به گفته او، کشورهای غربی مانند کانادا باید برای دفاع از مردم ایران و مقابله با سیاست‌های سرکوبگرانه تهران، موضع فعال‌تری اتخاذ کنند.
