توقف افزایش طول عمر در کانادا؛ چرا کاناداییها دیگر بیشتر عمر نمیکنند؟

برای سالهای طولانی همیشه این باور وجود داشت که کاناداییها هر سال بیشتر از قبل عمر میکنند. همین موضوع هم باعث شد مرتب به مردم بگویند باید بیشتر پسانداز کنند و دیرتر بازنشسته شوند. حتی دولت Stephen Harper به همین دلیل تصمیم داشت سن دریافت Old Age Security را از ۶۵ به ۶۷ سال افزایش دهد.
حالا ورق برگشته است. آمارها نشان میدهد عمر کاناداییها دیگر بیشتر نمیشود. مثلا کسی که در سال ۲۰۱۶ شصتوپنج ساله بوده، تقریبا همان امید به زندگی را داشته که فردی در سال ۲۰۲۳ در همان سن داشته است.
چرا چنین اتفاقی افتاده؟ کرونا نقش مهمی داشت، اما تاثیر آن بیشتر به سالهای ۲۰۲۱ و ۲۰۲۲ محدود میشود.
از طرف دیگر، پیشرفتهای پزشکی که در گذشته طول عمر را بالا برد، به نظر میرسد به نقطهای رسیده که ادامه مسیر سختتر شده است.
بحران مواد مخدر اوپیوئیدی هم عامل بزرگی است. فقط در سال ۲۰۲۴ بیش از ۷ هزار نفر در کانادا به دلیل مسمومیت دارویی، از جمله با فنتانیل، جانشان را از دست دادند. این رقم حدود ۲ درصد کل مرگومیرهاست، اما بیشتر قربانیان جوان بودند و همین مساله تاثیر زیادی روی میانگین امید به زندگی گذاشته است.
از سال ۲۰۱۶ هم قانون Medical Assistance in Dying یا همان MAID در کانادا اجرا شد. این قانون به بیمارانی که از بیماریهای سخت و درمانناپذیر رنج میبرند و کیفیت زندگیشان بسیار پایین آمده، اجازه میدهد با درخواست خودشان و زیر نظر پزشک به زندگیشان پایان دهند. اکنون از هر ۲۰ مرگ در کانادا، یکی به این روش رخ میدهد. معلوم نیست این افراد اگر MAID نبود چقدر دیگر میتوانستند زنده بمانند، اما تاثیر این قانون بر کاهش امید به زندگی قابل انکار نیست.
با همه این شرایط، کارشناسان پیشبینی میکنند روند افزایش طول عمر دوباره ادامه پیدا کند، ولی آرامتر از گذشته.
این تغییر پیامدهای اقتصادی هم دارد؛ مثلا بیمهها شاید بیش از حد برای طول عمر بیشتر هزینه محاسبه کرده باشند یا هزینه Canada Pension Plan و Quebec Pension Plan در آینده کمتر از چیزی باشد که قبلا تصور میشد.
به نظر میرسد قصه طول عمر کاناداییها وارد فصل تازهای شده؛ فصلی پر از پرسش درباره آینده سالمندی و بازنشستگی.