بومیان کانادا از کشف ۱۶۰ گور بی‌نشان دیگر در یک مدرسه شبانه‌روزی در بریتیش کلمبیا خبر داده‌اند
رهبران قبیله Penelakut در بریتیش کلمبیا می‌گویند که بیش از ۱۶۰ گور «ثبت نشده و بدون نشان» در جزایر Southern Gulf Islands پیدا کرده‌اند که پیشتر محل مدرسه‌ی شبانه‌روزی Kuper Island Residential School بوده است.
این چهارمین گور دسته‌جمعی کودکان بومی کانادا است که در مدارس شبانه‌روزی پیشین در بریتیش کلمبیا و ساسکاچوان پیدا شده است.
پیدا شدن این گورها واکنش‌های گسترده‌ای را در کانادا و سراسر دنیا به دنبال داشته است. جاستین ترودو در این رابطه گفته است که درد و غم بومیان از پیدا شدن ۷۵۱ گور بی‌نشان دیگر، مسئولیتی است که کانادا باید آن را بپذیرد.
خبرنگار آتش از کشف چهارمین گور دسته جمعی کودکان بومی در مدارس شبانه‌روزی کانادا گزارش می‌دهد.
رهبران قبیله Penelakut در بریتیش کلمبیا از کامیونیتی‌های بومی همسایه خواسته‌اند تا برای افزایش آگاهی در مورد مدرسه شبانه‌روزی جزیره کوپر و تأیید بیش از ۱۶۰ گور ثبت نشده و بدون علامت در منطقه، در این کار مشارکت کنند.
هیچ جزئیات بیشتری ارائه نشده و این قبیله اعلام نکرده که این گورها چگونه پیدا شده‌اند. آنها به چندین درخواست مصاحبه پاسخ ندادند.
مدرسه Kuper Island Residential School از سال ۱۸۹۰ تا ۱۹۷۰ در جزیره Penelakut، که قبلا با نام جزیره کوپر شناخته می‌شد، فعالیت می‌کرده است.
مدارس شبانه‌روزی کانادا برای کودکان بومی residential school به مدت یک قرن از سال ۱۸۸۰ در این کشور فعالیت داشته‌اند. در این مدت بیش از ۱۵۰ هزار دانش‌آموز که معادل ۳۰ درصد کودکان بومی کانادا بوده‌اند در این مدارس که تعداد آنها ۱۳۹ مدرسه بوده، تحصیل کرده‌اند.
هدف از فعالیت این مدارس که با بودجه دولت کانادا و زیر نظر کلیساها اداره می‌شد، آشنا کردن کودکان بومی با فرهنگ اروپایی و ایجاد فاصله میان آنها با زبان و فرهنگ بومی قبیله‌شان بوده است.
دانش‌آموزانی که در این مدارس تحصیل می‌کردند، مدت ده ماه از سال را دور از خانواده سپری می‌کردند و در این مدت، هیچ تماسی با خانواده‌های خود نداشتند. دانش‌آموزان، حتی زمانی که بیرون از کلاس بودند، حق نداشتند از زبان بومی خود برای صحبت کردن با هم استفاده کنند. در برخی از موارد، در صورتی که آنها از زبانی غیر از انگلیسی یا فرانسه استفاده می‌کردند و یا دینی غیر از مسیحیت را پیروی می‌کردند به تنبیه بدنی هم محکوم می‌شدند.
مدافعان حقوق بومیان در کانادا می‌گویند که این مدارس تاثیر منفی عمیقی بر روی زندگی افراد بومی گذاشت و مشکلات اساسی فراوانی برای آنها ایجاد کرد. سال ۱۹۹۶ آخرین مدرسه شبانه‌روزی بومیان در کانادا برای همیشه تعطیل شد. دانش‌آموزان پیشین این نوع مدارس وارد یک چالش حقوقی بزرگ با دولت کانادا شدند که به یک توافق انجامید و در سال ۲۰۰۸ استیفن هارپر نخست‌وزیر وقت کانادا از این بابت عذرخواهی کرد.
