تصمیم تاریخی جاستین ترودو برای اعلام وضعیت اضطراری در کانادا؛ این قانون دقیقا چیست و چه اختیاراتی به دولت می‌دهد؟
همان طور که پیش‌بینی می‌شد، جاستین ترودو نخست‌وزیر کانادا قانون وضعیت اضطراری را، برای نخستین بار از هنگام تصویب آن در ۱۹۸۸، به اجرا گذاشت، اما این قانون دقیقا چیست و چه اختیاراتی به دولت می‌دهد؟
وضعیت اضطراری یا Emergencies Act، براساس تعریف این قانون، شرایطی است که «زندگی، سلامتی، یا امنیت کانادایی‌ها در معرض خطر قرار بگیرد.»
با آنکه دولت در چارچوب این قانون، همچنان ملزم به رعایت منشور حقوق بشر خواهد بود، ولی حوزه‌ی عمل بسیار گسترده‌ای خواهد یافت و از جمله می‌تواند اختیارات دولت‌های استانی را به خود انتقال دهد.
این قانون که تاکنون هیچ‌گاه از آن استفاده نشده، در سال ۱۹۸۸ جایگزین قانون تدابیر جنگی War Measures Act شد.
جاستین ترودو می‌گوید این قانون به شکل «محدود، مشخص، مسئولانه و معقولانه» اجرا خواهد شد.
سلامت عمومی، نظم عمومی، شرایط اضطراری بین‌المللی، و شرایط اضطراری جنگی چهار موضوعی است که می‌تواند به اجرای قانون اضطراری منجر شود و نخست‌وزیر این بار به نظم عمومی استناد کرده است.
دولت اکنون با دلائل موجه می‌تواند مانع از تجمع افراد شود، جلوی ورود و خروج از مناطق خاصی را بگیرد، استفاده از املاک مشخصی را منع نماید، و امنیت «مکان‌های حفاظت‌شده» را برقرار کند.
کابینه همچنین می‌تواند هر فرد یا گروهی از افراد را به ارائه‌ی خدمات مشخصی ملزم کند و «توزیع و دسترسی به کالاهای اساسی» را در اختیار خود بگیرد، و برای ناقضان این قوانین جریمه‌هایی تا ۵ هزار دلار، حبس‌هایی تا حداکثر ۵ سال، یا هر دو مورد را اعمال کند.
خانم کریستیا فریلند، معاون نخست‌وزیر، می‌گوید حساب‌های شرکتی رانندگان کامیون حاضر در راه‌بندان اتاوا مسدود و بیمه‌ی آنها معلق خواهد شد.
در قانون وضعیت اضطراری چیزی درباره‌ی امکان بکارگیری ارتش عنوان نشده اما، به لحاظ تئوری، دولت می‌تواند این گزینه را هم مد نظر داشته باشد.
شرایط اضطراری بلافاصله اعمال می‌شود، اما دولت هفت روز وقت دارد که نظر مثبت پارلمان را هم جلب کند. این شرایط به مدت ۳۰ روز ادامه خواهد داشت و اتاوا می‌تواند در صورت نیاز آن را تمدید کند.
🔷 همه خبرهای مربوط به اعتراضات رانندگان ترانزیت در شبکه‌های اجتماعی را با هشتگ #atash_freedom_convoy دنبال کنید.
