مهاجرانی که چشم دیدن مهاجران تازه را ندارند و می‌گویند کانادا باید اروپائی بماند

انتخابات ۲۱ اکتبر امسال یک شکست کامل بود برای جریانات راست افراطی و پوپولیستی که تبلیغ می‌کردند باید تعداد پذیرش مهاجران به شدت کاهش یابد، در مرزهای کانادا که محل عبور پناهندگان است دیوار کشید و از توافق پاریس هم خارج شد.

اما شاید برای شما عجیب باشد که بشنوید در میان اعضا، طرفداران و حتی نامزدهای این احزاب، مهاجرانی هستند از کشورهای هند، چین و … که موافق کاهش سطح مهاجرت به این کشور می‌باشند و حتی با عضویت در برخی احزاب راست تندرو، برای حفظ جمعیت اروپایی کانادا تلاش می‌کنند.

این افراد دلایل خاص خودشان را برای این کار دارند، که این مطلب به همین موضوع پرداخته است.

آقای Kulbir Singh Chawla با وجود اینکه خودش سیک است و دستار بر سر دارد اما مخالف روند مهاجرت در کاناداست. او با وجود این که خودش لهجه دارد، اما دوست ندارد وقتی با یک شرکت کانادائی تماس می‌گیرد، نماینده خدمات مشتری Customer Service Representative شرکت، لهجه خارجی داشته باشد. آقای چاولا می‌گوید: «اینجا در کانادا، حتی کالبیر را هم استخدام نکنید».

چرا برخی مهاجران از احزاب راست تندرو پشتیبانی می‌کنند؟

انتخابات فدرال اخیر، شاهد حمایت تعدادی از رنگین‌پوستان و مهاجرانی مثل آقای چاولا از احزاب پوپولیست راست تندرو مثل حزب مردم کانادا People’s Party of Canada، اتحاد ملی شهروندان National Citizens Alliance و حزب ناسیونالیست کانادا Canadian Nationalist Party بود. این افراد حتی در بعضی موارد به عنوان کاندیدای این احزاب در انتخابات مبارزه می‌کردند. همه این احزاب می‌خواستند مهاجرت را کاهش دهند و سیاست رسمی چندفرهنگی کانادا را کنار بگذارند.

چاولا علی‌رغم اینکه خودش مهاجر است، می‌گوید که از این سیاست‌ها حمایت می‌کند. او مهندس صنایع است و در سال ۱۹۹۹ همراه با همسر و دخترش از هند به کانادا آمد. او اکنون در نوا اسکوشیا زندگی می‌کند و خودش را ملی‌گرای کانادایی می‌نامد. چاولا وقتی برای اولین بار به کانادا نقل مکان کرد، خود را مایل به چپ می‌دانست ولی در دو دهه اخیر، او تجربیاتی داشته است که خودش آنها را «بیداری سیاسی» می‌نامد.

حضور من در جنبش جلیقه زردها، یعنی اینکه اینها نژادپرست نیستند

همین گرایش‌ها او را واداشت تا در راهپیمایی‌های جلیقه زردها در زمان اوج این جنبش شرکت کند؛ جایی که در آن چاولا توربان زرد می‌پوشید و مردم او را نژادپرست می‌نامیدند.

چاولا می‌گوید: «رسانه‌های چپ می‌گویند که این یک جنبش نژادپرستانه است. اما من آنجا با توربانم شرکت می‌کردم، کاری که روایت‌های آنها را در هم می‌شکند».

او در ابتدا به سمت حزب محافظه‌کار گرایش پیدا کرد، سپس متمایل به حزب راست تندرو و احزاب حاشیه‌ای مثل اتحاد ملی شهروندان شد. این احزاب علاوه بر دفاع از کاهش مالیات و لغو قانون بانک کانادا، می‌خواهند سطح مهاجرت را تا حدود سالانه ۵۰ هزار نفر کاهش دهند.

چاولا در سال ۲۰۱۷ در کلگری میدناپور Calgary Midnapore در یک انتخابات فرعی به عنوان نامزد حزب پیشرفت ملی کانادا National Advancement Party of Canada شرکت کرد. این حزب بعدها تبدیل به حزب NCA شد.

چرا آقای چاولا موضع سیاسی خود را از چپ به راست تغییر داد؟

او می‌گوید یکی از دلایل تغییر موضع سیاسی‌اش، مواضع سیاسی و القائات لیبرال‌ها در مورد موضوعاتی مانند برتری سفیدپوستان و پیش‌داوری نژادی است. به عقیده چاولا اولی وجود ندارد و دومی در برخی موارد، معتبر است.

چاولا می‌گوید: «با جنبش جلیقه زردها شروع شد. جنبشی که برای کانادا و کانادایی‌ها بزرگ و بیدارکننده بود و آنها را دوباره گرد هم آورد. مقدار قابل توجهی گرایش‌های پوپولیستی و ملی‌گرایانه در این جنبش در جریان است».

او ملی‌گرایی را با کار کردن برای یک شرکت مقایسه می‌کند که هدف نهایی از این کار باید بهتر شدن کل شرکت باشد، نه فقط پیشرفت در فرصت‌های فردی. همین روند برای کسانی که در یک کشور زندگی می‌کنند نیز وجود دارد.

دلایل اقتصادی اینکه چرا برخی از مشاغل را نباید به مهاجران واگذار کرد

از همین جاست که بیزاری عمیق او از مراکز تماسی که افرادی با لهجه را استخدام می‌کنند، نشات می‌گیرد. به نظر چاولا، این امر به لحاظ اقتصادی و همچنین از نظر هویت ملی به کانادا آسیب می‌رساند.

به‌خصوص از نظر اقتصادی او مخالف است که مشاغل مربوط به خدمات مشتری، به خارج از کشور برون‌سپاری شود چون این کار مشاغل را از کانادا خارج کرده و به تولید ناخالص داخلی کشور آسیب می‌رساند. این مساله الهام‌بخش چاولا شد تا دادخواست Change.org  را معرفی کند و از این راه، دولت و شرکت‌ها را به «ایجاد مراکز تماس در کانادا» تشویق نماید.

برگشتن به سبک زندگی سابق؟ هرگز

با این وجود، چاولا تصدیق می‌کند که یک مؤلفه مهم فرهنگی نیز وجود دارد.

او می‌گوید: «وقتی من به کشور کانادا آمدم، اگر با افرادی روبرو می‌شدم که آنها هم مثل من و با همان لهجه من، پشت تلفن حرف می‌زنند، پس تفاوتی نداشت که اینجا باشم یا هند. ما مهاجران به کانادا آمده‌ایم تا یک چشم‌انداز جدید از زندگی را تجربه کنیم، اما فهمیدیم که همه چیز در حال تغییر است و دوباره به همان سبک پنجابی قدیمی برگشتیم».

عضویت در حزبی که هدفش حفظ جمعیت اکثریت اروپایی کاناداست

در انتخابات اخیر فدرال، آقای رالستون کوئیلو Ralston Coelho در کبک برای حزب ملی‌گرای کانادا (یکی از احزاب حاشیه‌ای راست تندرو) مبارزه انتخاباتی می‌کرد.

هدف این حزب، حفظ وضعیت جمعیتی اکثریت اروپایی کاناداست، اما کوئیلو خودش بخشی از این جمعیت اکثریت اروپایی نیست. والدین کوئیلو از هند به کانادا مهاجرت کردند و او به این دلیل به عضویت حزب ملی‌گرا درآمده است،  که با کاهش سطح مهاجرت به کانادا موافق است و از این مساله حمایت می‌کند.

نگرانی اصلی او به‌خاطر مهاجرانی است که زندگی آنها با کمک‌های دولتی می‌گذرد، یا مهاجرانی که با سوابق جنایی پنهان یا همدستی با تروریسم وارد کشور می‌شوند.

کوئیلو در مورد اینکه چطور نیمی از جمعیت مهاجران کانادا در دهه ۱۹۸۰ هنوز با کمک‌های دولتی زندگی می‌کنند یا مهاجران پناهجو که تعداد زیادی از افراد بی‌خانمان در کانادا را تشکیل می‌دهند، آمارهای تائید نشده‌ای ارائه داد. البته، او نتوانست منبعی برای این اعداد و ارقام عنوان کند.

کوئیلو ادامه داد: «حرف من این است که ما نیاز داریم تا بهترین افراد را به کانادا راه دهیم».

او استدلال کرد که دموگرافی جمعیتی اکثریت اروپائی کانادا بسیار اهمیت دارد، زیرا این سیاست‌ها و ارزش‌های آنها بوده که در وهله اول مهاجران را به خود جلب کرده است.

کوئیلو گفت: «والدین من برای داشتن سطح زندگی بالاتر به اینجا آمده‌اند و مادرم از نامزدی من در انتخابات حمایت کرده است. کشور کانادا توسط افرادی که اکثریت آنها از اروپا بودند ساخته شده است. بنابراین، من به نوبه خودم در حمایت از حزب ملی‌گرای کانادا تناقضی نمی‌بینم».

تلاش برای قرار دادن اکثریت قومی پیش روی اقلیت‌های قومی

حزب ملی‌گرای کانادا در وب‌سایت خود اشاره کرده که قصد دارد اکثریت قومی را پیش روی اقلیت‌های قومی قرار ‌دهد.

کوئیلو معتقد است هیچ تضادی در حمایت از حزبی نمی‌بیند که می‌گوید نیازهای دیگران را براساس قومیت آنها اولویت‌بندی می‌کند، نه براساس قومیت خود.

او ادامه می‌دهد: «اگر من در ژاپن یا هند یا هر کشور دیگری زندگی می‌کردم، خواهان ملی‌گرایی در آنجا می‌بودم. این درست مثل یک رسم عادی است. وقتی شما به خانه من می‌آیید، من انتظار دارم که شما به قوانین خانه من احترام بگذارید و صلاح خانه را در ذهن‌تان همیشه در نظر داشته باشید».

تعداد مهاجران باید کاهش بیابد

چاولا نیز اعتقاد دارد مهاجران اخیر کانادا اساسا بر این سیستم سوار شده‌اند. او معتقد نیست که تنوع فرهنگی، نقطه قوت کاناداست و به همین دلیل دوست دارد سطح مهاجرت تا ۱۰۰ هزار نفر یا کمتر در طول سال، کاهش پیدا کند. این در حالی است که براساس آمار فعلی، سالانه 300 هزار نفر به کانادا مهاجرت می‌کنند.

چاولا می‌گوید: «این کاهش مهاجرت باید اتفاق بیفتد، در غیر این صورت فضای کانادا از شکلی که توسط پیشینیان کانادا پایه‌گذاری شد فاصله می‌گیرد».

آقای Alain Deng یکی از اعضای پایه‌گذار حزب مردم کانادا PPC برای این حزب در انتخابات فدرال وارد مبارزات انتخاباتی شد. او ۵۲۷ رای یا به عبارتی 1.2 درصد از نتایج را به دست آورد. دنگ که یکی از اعضای سابق حزب محافظه‌کار بوده، به دلیل اعتقاد به آزادی بیان و سرخوردگی از شرایط سیاسی به صفوف اولیه PPC پیوسته است.

کانادایی‌ها در اولویت! شعار آقای دنگ مهاجر

او در طول مبارزات انتخاباتی فدرال در مصاحبه‌ای اعلام کرد كه وحدت كانادا بسیار مهم‌تر از تنوع و گوناگونی است و اغلب عبارت «ابتدا کانادایی‌ها» را تکرار می‌كرد. دنگ در آن مصاحبه گفت: «مردم در حال بیدار شدن هستند. به همین دلیل پوپولیسم هوشمندانه در این جهان، بازارها را به دست می‌گیرد».

تکذیب نژادپرست بودن

دنگ به شدت اتهامات مربوط به نژادپرستی را تکذیب کرد، اما او سابقه اظهارات اسلام‌هراسانه در رسانه‌های اجتماعی دارد که بیشتر آنها به دنبال یک مقاله در iPolitics در ماه می حذف شدند.

او می‌گوید: «من نژادپرست یا متعصب نیستم. من مهاجری اهل چین هستم و از یک کشور دیکتاتوری سوسیالیستی فرار کردم. من تشنه آزادی و دموکراسی کشورهای غربی بودم، اما کاملا با اسلام و اسلام افراطی مخالفم».

حزب مردم کانادا؛ شکست کامل

حزب مردم کانادا با شعارهای راست افراطی شکست سختی در انتخابات ۲۱ اکتبر امسال خورد.

ماکسیم برنیه عضو پیشین حزب محافظه‌کار، وقتی نتوانست در رقابت برای به دست‌آوردن رهبری این حزب موفق شود، در آگوست ۲۰۱۸ اعلام کرد که از این حزب خارج می‌شود و حزب مردم کانادا را پایه می‌گذارد. اظهارات تند او علیه مهاجرت و تغییرات اقلیمی باعث شد تا خیلی زود به عنوان ترامپی برای کانادا شناخته شود. او گفته بود تعداد پذیرش مهاجران را به شدت کاهش می‌دهد، در مرزهای کانادا که محل عبور پناهندگان است دیوار می‌کشد و از توافق پاریس خارج می‌شود.

او در انتخابات سال ۲۰۰۶ با کسب رای ۶۷ درصد از مردم حوزه انتخابیه خود به پارلمان راه یافت و چند بار تصدی وزارت‌های مختلفی را داشت و یک سال هم در دوره هارپر وزیر امور خارجه کانادا بود.

حزب مردم کانادا نه تنها نتوانست هیچ کرسی در پارلمان به دست بیاورد،‌ بلکه خود برنیه هم پس از ۱۳ سال از سفر به اتاوا بازماند.