دیگران دیوار می‌کشند که راه ندهند؛ کانادا چطور می‌تواند برای مهاجران سنگ تمام بگذارد؟
شماره ۹۸ هفته‌نامه آتش را از اینجا دانلود کنید
اسپانسر ویژه: پریا اسکویی – مشاور امور مهاجرت – کانادا
کانادا به خصوص در یکی دو سال گذشته، تلاش کرده چهره‌ای مهاجرپذیر از خود نشان دهد. اما آیا این کشور از همه ظرفیت‌های حضور مهاجران استفاده می‌کند؟ آیا مهاجران در کانادا می‌توانند به سرعت بر اساس توانایی‌ها و دانشی که دارند، جایگاه خود را پیدا کنند؟
جمیسون استیو، مدیراجرایی موسسه رقابت‌پذیری و رفاه Institute for Competitiveness and Prosperity در کاناداست. سازمان مستقل و غیرانتفاعی او تلاش می‌کند عوامل خرد و کلانی را که بر اقتصاد انتاریو تاثیر می‌گذارد، بررسی کند. یکی از مهم‌ترین مسائلی که آنها به آن می‌پردازند، مساله مهاجرت و تاثیر آن بر اقتصاد انتاریوست. استیو در این مطلب به اهمیت مهاجرت بر اقتصاد می‌پردازد و می‌گوید که چه پیشنهادهایی برای دولت انتاریو درباره مهاجران دارد؛ مهاجرانی که به عقیده او در شرایط مناسب می‌توانند سالانه میلیاردها دلار درآمد بیشتری داشته باشند.
جمیسون استیو: نحوه‌ی برخورد کانادا با تازه‌واردان و پذیرش آنها، سال‌هاست که موجب افتخار این کشور بوده است؛ به ویژه در چند سال اخیر. در حالی که کشورهای دیگر سرگرم ممنوع کردن و دیوار ساختن هستند، ما با خرس‌های عروسکی و بارانی‌های گرم در فرودگاه‌هایمان منتظر ورود مهاجران می‌مانیم.
البته قبل از اینکه بخواهیم در مورد رفتارمان با مهاجران زیادی از خودمان متشکر شویم، باید به یاد بیاوریم که در گذشته‌ای نه چندان دور، رویکرد ما نیز با آنچه امروز در گوشه و کنار جهان در جریان است تفاوت چندانی نداشت؛ هنوز کارهای خیلی بیشتری می‌توان برای بهبود زندگی تازه‌واردان به کانادا و حداکثر ساختن منافع این کشور به انجام رساند.
مهاجرت مساله‌ای فراتر از احساسات
مهاجرت هم در اینجا و هم در کشورهای دیگر به یکی از داغ‌ترین موضوعات تبدیل شده است. مقاله‌ی تحقیقی ما با عنوان «مهاجرت در انتاریو: محقق ساختن بهترین نتایج برای تازه‌واردان و اقتصاد» تلاشی است برای افزودن شواهد کمّی به مباحث در حال رشد درباره‌ی سهم مهاجران در اقتصاد انتاریو و کانادا.
مطالعات ما می‌گوید، سیاست‌های مهاجرتی اگر به درستی انجام پذیرد، چرخه‌ی مطلوبی می‌آفریند که در آن، دولت نقش فعالی را در موفقیت مهاجران و چیدن ثمره‌ی این موفقیت بازی می‌کند. در حقیقت، مهاجرت «می‌تواند» و «باید» به چیزی فراتر از مسأله‌ای احساسی و عاطفی تبدیل شود.
تحقیقات ما نشان می‌دهد که در حال حاضر بخش بزرگی از ظرفیت رشد اقتصادی بلا استفاده رها می‌شود. اگر موانع پیش روی مهاجران برای یافتن شغل از میان برداشته شده یا حداقل کم شود، ظرفیت عظیم اقتصادی تازه‌واردن آزاد خواهد شد. مطالعات نشان می‌دهد در این شرایط، درآمد مهاجران می‌تواند تا ۲ / ۱۵ میلیارد دلار افزایش یابد؛ این یعنی دو درصد از تولید ناخالص داخلی انتاریو.
در چنین شرایطی، رفاه اقتصادی، انسجام اجتماعی و درآمدهای مالیاتی ناشی از آن را می‌توانیم برای افزایش کیفیت زندگی همگان استفاده کنیم.
فضا را برای مهاجران اقتصادی باز کنید
اما چگونه می‌توان به این هدف رسید؟ پیشنهاد ما به دولت انتاریو این است؛ در کنار پناهجویان و اعضای خانواده‌ی مهاجران سابق، مهاجران اقتصادی بیشتری بپذیرید. البته مطابق معمول، دولت فدرال توانایی انتاریو را برای کنترل سرنوشت خود محدود می‌سازد. نرخ پذیرش مهاجران اقتصادی در استان ما به طور قابل توجهی کمتر از میانگین کشوری است. از آنجا که بسیاری از تازه‌واردان به کانادا، انتاریو را به عنوان خانه‌ی خود بر می‌گزینند، هنگام آن فرا رسیده است که انتاریو دسترسی بیشتری به مهاجران اقتصادی داشته باشد.
همچنین لازم است گام‌هایی را برای رفع مشکل پایین بودن نرخ اشتغال در میان مهاجران و همچنین «تنبیه دستمزدی»ای که اغلب با آن مواجه هستند، برداشت. تحقیقات ما نشان می‌دهد که باید توجه ویژه‌ای به استقرار مهاجران در طی پنج سال نخست حضورشان در کشور ابراز داشت و نیز منابع اضافه‌ای را به مهاجران زن و سالخورده اختصاص داد.
چرا باید از پشت عینک اقتصادی به موضوع مهاجرت نگاه کنیم؟ آیا همین که «احساس خوب»ی داشته باشیم، کافی نیست؟
بخشی از دلیل توانایی کانادا در پذیرش مهاجران جدید به این نکته بر می‌گردد که ورود مهاجران نتایج اقتصادی مطلوبی هم برای ساکنان و شهروندان و هم تازه‌واردان داشته است. ما به جای آنکه با نگاه به نابخردی‌های کشورهای دیگر احساس غرور پیدا کنیم، باید تلاش‌هایمان را در جهت بهبود نتایج اقتصادی برای مهاجران افزایش دهیم. این کار در نهایت به سود همه خواهد بود.
به تازگی کریستیا فریلند، وزیر امور خارجه کانادا، سخنرانی به موقع و تاریخی‌ای در مجلس کانادا ایراد کرد. او درباره‌ی کانادا و جایگاه ما در جهان ایراد کرد. او به طور خلاصه آنچه را که کانادا لازم است انجام دهد تا در این عصر به ملتی «با اهمیت» تبدیل شود، بیان کرد.
فریلند همچنین درباره‌ی تصمیم ایالات متحده برای انزواگرایی و حمایت بیشتر از صنایع داخلی و پا پس کشیدن از عرصه‌های جهانی سخن گفت. وزیر امور خارجه کانادا تغییرات اقلیمی و موضوعات بین‌المللی را به عنوان دو زمینه‌ای نام برد که کانادا می‌تواند برای پر کردن خلأ رهبری جهانی «فعالیت‌های خود را افزایش دهد».
کانادا در این زمینه عملکرد خوبی داشته و در ۵۰ سال گذشته برای خود آوازه‌ای جهانی دست و پا کرده است. این کشور می‌تواند در ۱۰ سال آینده به قطب اصلی جذب استعدادهای جهانی تبدیل شود؛ اگر ما کار خود را به درستی انجام دهیم.
