دعوای مالک و مستاجر؛ مستاجرها پس از ۵ سال ده هزار دلار برنده شدند

 

دادگاه‌های کانادا هر سال به بیش از صدها یا شاید هزاران پرونده دعوای بین مستاجرها و صاحبخانه‌ها رسیدگی می‌کنند و برای همین هم هر ماه خبرهای زیادی از این دادگاه‌ها و رای‌های جنجالی‌شان منتشر می‌شود.

برای همین ما پرونده‌ای متفاوت و جالب را انتخاب کرده‌ایم که در سال ۲۰۱۴ شروع شده و در ۲۵ جون امسال، به اتمام رسید. در این پرونده صاحبخانه‌ها مبلغ سپرده مستاجرها را به آن‌ها بازنگردانده بود و به دلایل دروغ آن‌ها را مجبور کرده بود تا خانه را تخلیه کنند.

صاحب‌خانه‌ی Stacy Letitia Finer و Cory Jonathan Finer، در سال ۲۰۱۴ از آنها خواست تا خانه‌شان در شمال ونکوور را خالی کنند. مستاجران از صاحبخانه خواستند تا مبلغ سپرده‌ای که برای خانه پرداخت کرده بودند را به آن‌ها برگرداند. ولی صاحبخانه‌‌ها که دو نفر به نام‌های Tanya Mary Reitzel و Troy Martin Kraft بودند، این درخواست را نپذیرفتند و گفتند به دلیل این که آن‌ها به خانه آسیب وارد کرده‌اند، این مبلغ سپرده را نزد خود نگه می‌دارند تا هزینه تعمیرات این خرابی‌ها کنند.

این صاحبخانه‌ها به مستاجرها گفته بودند که بعد از خالی شدن خانه می‌خواهند خودشان در آن اقامت کنند و به همین دلیل باید خانه را خالی کنند. ولی در کمال ناباوری، بعد از تحویل دادن خانه، صاحبخانه‌ها به این خانه نیامدند و در مقابل آن را برای فروش لیست کردند و این خانه مدتی بعد فروخته شد.

برای همین مستاجران تصمیم گرفتند تا از صاحبخانه‌ها به نهاد اجاره مسکن (Residential Tenancy Branch) یا به اختصار RTB شکایت کنند. هر دو طرف پرونده فرم‌های خود را پر کردند و برای رسیدگی به این دعوی، آماده شدند.

مستاجرها برنده می‌شوند

 

داور پرونده در ۱۳ مارچ سال ۲۰۱۵، به نفع مستاجرها رای داد. L. Bell داور پرونده، در رای خود گفته بود که صاحبخانه‌ها موظف هستند سپرده را که مبلغ آن ۱۴۵۰ دلار بود به‌اضافه اجاره یک ماه که مبلغ ۲۹۰۰ دلار بود به مستاجرها پرداخت کنند.

قانون می گوید که اگر واحد اجاره به مدت حداقل شش ماه بعد از تخلیه مستاجر برای همان موردی که خانه تخلیه شده بود، مورد استفاده قرار نگیرد، صاحبخانه باید دو برابر مبلغ اجاره ماهانه را به مستاجر پرداخت کند.

Bell برای همین رای داد که مبلغ میانگین دو ماه اجاره، یعنی ۵۸۰۰ دلار توسط صاحبخانه‌ها به مستاجر پرداخت شود.

فاینرها در تاریخ ۳۱ جولای سال ۲۰۱۴ خانه را تخلیه کردند. صاحبخانه‌ها، که گفته بودند خودشان می‌خواهند به آنجا نقل مکان کنند،‌ ماه بعد خانه را لیست کردند و خانه پیش از ۵ سپتامبر سال ۲۰۱۴ به فروش رفت. با احتساب هزینه ۱۰۰ دلار برای پر کردن فرم‌های شکایت، فاینرها موفق شدند تا در مجموع ۱۰٬۲۵۰ دلار در این پرونده برنده شوند.

ماجرا هنوز ادامه دارد

ولی این پایان این شکایت و درگیری نبود و صاحبخانه‌ها تصمیم گرفتند تا در یک جلسه داوری دیگر شرکت کنند و این بار داور D. Vaughn بود. این داور هم رای قبلی را تایید کرد. ولی صاحبخانه‌ها منصرف نشدند و پرونده را در تاریخ ۲۲ مارچ ۲۰۱۹، به سطح بالاتر قضایی، یعنی دیوان عالی بردند.

صاحبخانه‌ها از دادگاه دیوان عالی درخواست کردند که رای را به نفع آن‌ها تغییر دهد و تمام پولی که پرداخت کرده بودند را به آن‌ها پس دهد. John J. Steeves، قاضی دادگاه هم در تاریخ ۲۵ جون ۲۰۱۹،  دوباره به نفع مستاجرها رای داد و درخواست صاحبخانه‌ها را رد کرد.

قاضی جان استیوز در باره رسیدگی به این پرونده گفت که درخواست رسیدگی دوباره به پرونده قابل قبول نیست، ضمن اینکه رای داور اولیه پرونده هم غیرمنطقی نیست.

صاحبخانه‌ها صورت‌حساب‌های تعمیرات خانه را به دادگاه ارائه دادند، ولی قاضی گفت که این مستندات دیر به مستاجرها رسیده است.

برای آخرین تلاش هم صاحبخانه‌ها گفتند که مستاجرها برای حضور کارشناس رسیدگی به خانه برای مشخص کردن میزان خسارات وارده همکاری نکردند. صاحبخانه‌ها گفتند که به مستاجران دو زمان مشخص را اعلام کردند ولی آن‌ها به درخواست پاسخ ندادند.

قاضی در این باره گفت که طبق قانون، صاحبخانه موظف است دوبار درخواست بازرسی از خانه را بدهد، ولی در این پرونده فقط یکبار این درخواست صادر شده است.

قاضی پرونده را مختومه اعلام کرد و در نهایت این مستاجرها بودند که برنده این پرونده شدند.

قانون: اگر واحد اجاره به مدت حداقل شش ماه بعد از تخلیه مستاجر، برای همان موردی که خانه تخلیه شده بود، مورد استفاده قرار نگیرد، صاحبخانه باید دو برابر مبلغ اجاره ماهانه را به مستاجر پرداخت کند.

شماره ۲۰۰ هفته‌نامه آتش را از اینجا دانلود کنید