سال‌ها پزشکان کانادا کیست مغزی او را میگرن تشخیص می‌دادند
درمان تام کترینگ، مردی اهل بریتیش کلمبیاست که سال‌هاست با سردردی مزمن زندگی می‌کند. هربار که به پزشک مراجعه کرده به او گفته‌اند میگرن دارد. حالا پس از سال‌ها در جریان یک MRI مشخص شده که او کیست مغزی دارد. حالا او تصمیم گرفته تمام زندگی‌اش را بفروشد تا بتواند این کیست را در آمریکا عمل جراحی کند. خبر این عمل جراحی او هفته گذشته در رسانه‌های کانادا بازتاب گسترده‌ای داشت. سوال همه این بود که چرا او در سیستم درمانی کانادا جراحی نمی‌شود و چرا مجبور شده همه چیز خود را بفروشد و برای درمان به آمریکا برود. این گزارش به همه سوالات پاسخ می‌دهد.
سردرد بی‌امان
تام کترینگ می‌گوید: «شرایطم مثل جهنم شده و همیشه درد دارم. صورتم از درد بی‌حس می‌شود.» تام اهل شهر ابوتسفورد در بریتیش کلمبیاست. او بیشتر اوقات در یک اتاق‌خواب تاریک سر می‌کند، عینک آفتابی به چشم می‌زند و امیدوار است سردردش بیشتر نشود. تام به‌ندرت از خانه خارج می‌شود، دیگر کار نمی‌کند و کسب و کارش را فروخته است.
او می‌گوید: «گاهی از شدت درد استفراغ می‌کنم. مثل مرگ تدریجی است. من انتظار می‌کشم و درد بدتر و بدتر می‌شود.»
در طی ده سال گذشته او به پزشکان متعددی مراجعه کرده و داروهای بسیاری برای سردردش مصرف کرده است. بیماری او تا مدت‌ها میگرن تشخیص داده می‌شد.
تام می‌گوید: «سردرد من قطع شدنی نیست و یک منبع دائمی درد در سرم دارم. سیستم درمانی کانادا هیچ کمکی به من نکرده است. هیچ یک از داروهایی که دریافت کرده‌ام موثر نبوده‌اند و پزشکان انجام MRI را لازم نمی‌دانستند.»
از میگرن تا کیست مغزی
او و همسرش کریستینا جونز دو بار با هزینه شخصی MRI انجام دادند و مشخص شد یک کیست روی غده پینه‌آل در میان مغز او وجود دارد. پزشکان به آنها گفتند این کیست نمی‌تواند علت درد باشد و نیازی به جراحی و خارج کردن آن نیست. یکی از پزشکان گفته بود شکافتن بی دلیل سر او قانونی و اخلاقی نیست. همسرش در این‌باره می‌گوید: «جراحی بی‌دلیل نیست. او درد دارد. درد زندگیش را مختل کرده و کارایی او به صفر رسیده است.»
تام می‌گوید: «از یک نورولوژیست در ونکوور پرسیدم اگر این کیست منشا درد نیست پس علت چیست؟ او می‌گوید، نمی‌دانم، شما همه اقدامات را انجام داده‌اید. در حال حاضر من نمی‌دانم به شما چه بگویم.»
جراحی ممکن است کمک کننده باشد
آنها بالاخره دریافتند که در آمریکا گزینه جراحی برای افراد مبتلا به کیست پینه‌آل وجود دارد. هیچ پزشکی در کانادا این جراحی را انجام نمی‌دهد و سیستم درمانی کانادا هم هزینه ۱۰۰ تا ۲۰۰ هزار دلاری جراحی در آمریکا را تقبل نمی‌کند.
جونز می‌گوید: «علی‌رغم هزینه بالا ما چاره‌ای نداشتیم جز اینکه از یکی از دو پزشک آمریکایی که این عمل را انجام می‌دادند، وقت جراحی بگیریم. ما همه چیزمان را برای انجام این کار فروختیم. خانه را برای فروش گذاشته‌ایم. مردم، خانواده و دوستان کمک کرده‌اند. هزینه هنگفتی است اما وقتی پای کیفیت زندگی به میان می‌آید دیگر پول مطرح نیست»
تجربیات مشابه
آمارها نشان می‌دهد تا کنون ۱۲ کانادایی برای جراحی کیست غده پینه‌آل به آمریکا رفته‌اند و همه آنها گفته‌اند که به کلی از درد رهایی یافته‌اند. خیلی از آنها در حال چانه‌زنی با دولت استانی هستند تا هزینه‌های عمل‌شان را پس بگیرند. کریستینا والدمن دانشجوی مقیم کلگری یکی از این افراد است. او می‌گوید: «من دائم درد داشتم، سردرد شدید مداوم، حالت تهوع، استفراغ، سرگیجه، مشکلات بینایی. مجبور شدم دانشگاه رفتن، کار کردن و کار داوطلبانه‌ام همه را متوقف کنم. در خانه با دردم زندانی بودم و قادر به انجام هیچ کاری نبودم.»
والدین او بعد از چهار سال تلاش برای حل مشکل در کانادا، نهایتا روی خانه‌شان وام دوباره گرفتند و همچنین کمک مالی جمع کردند تا هزینه‌های درمان دخترشان را در آمریکا تامین کنند. جراحی او در ماه مارس در بیمارستان تگزاس انجام شد.
کریستینا می‌گوید: «به محض اینکه بیدار شدم، علائمی که باعث بروز مشکل بودند، رفع شده بود. پس از چند ماه زندگیم به حالت عادی برگشت.»
مشکل دسترسی به جراحان اعصاب
وزارت بهداشت بریتیش کلمبیا می‌گوید هزینه جراحی چه در داخل چه در خارج از کانادا پرداخته می‌شود به‌شرط آنکه توسط جراح اعصاب کانادایی توصیه شده باشد.
اما تام کترینگ هرگز نتوانست به جراح اعصاب مراجعه کند. او مجبور شد دو سال صبر کند تا یک متخصص مغز و اعصاب را ببیند اما موفق به ملاقات با جراح اعصاب نشد.
دکتر برایان تویوتا رئیس بخش جراحی اعصاب بیمارستان عمومی ونکوور است. او می‌گوید این جریان حاکی از وجود مشکل بزرگتری است. او می‌گوید: «من فکر می‌کنم اگر کانادا جراحان اعصاب بیشتری داشت می‌توانست بهتر عمل کند. در آن صورت بیماران موفق به ملاقات با جراحان می‌شدند. منظورم این نیست که تعداد بیشتر جراحان باعث می‌شود عمل‌های بیشتری انجام دهند بلکه می‌گویم بیماران با جراحانی ملاقات حضوری کنند که نه تنها قادر به جراحی هستند بلکه زمان نیاز به انجام آن را دقیقا تشخیص می‌دهند.»
یک کیست غده پینه آل می‌تواند وضعیت خیلی پیچیده‌ای داشته باشد که نیاز به مشورت جراحان با یکدیگر دارد. تویوتا می‌گوید نمی‌تواند در مورد این مورد خاص و یا اینکه چرا کانادایی‌ها برای جراحی به آمریکا می‌روند اظهار نظر کند ولی می‌داند که مشکل به‌خاطر تشخیص ندادن بیماری در اینجا نیست.
او تخمین می‌زند حدود ۷۰۰ هزار کانادایی بدون اینکه بدانند کیست پینه‌آل دارند. آنها حتی ممکن است علائمی هم نداشته باشند. جراحان این نوع از کیست‌ها را عمل نمی‌کنند اما وقتی ثابت شود که مشکلات جدی ایجاد کرده‌اند وضع فرق می‌کند ولی این موارد نادرند.
سیستم درمانی کانادا کند است
دکتر حریر شهینیان پزشک لبنانی‌تبار در شهر لس‌آنجلس، این عمل را در تاریخ ۱۷ نوامبر انجام داد. او می‌گوید که از سال ۲۰۰۷ تا کنون ۱۲ بیمار کانادایی را عمل کرده است.
او در این مورد که کیست‌ها به‌ندرت مشکل ایجاد می‌کنند با پزشکان کانادایی موافق است ولی معتقد است وقتی کیست به اندازه معینی رشد می‌کند عوارض شدیدی ایجاد می‌کند. او باور دارد که بیماران کانادایی به‌خاطر اینکه جراحی‌شان اورژانس تلقی نمی‌شود معطل می‌شوند و دچار عوارض می‌شوند. او می‌گوید: «آنها یکی بعد از دیگری چند MRI می‌گیرند و رشد تومور را می‌بینند ولی کاری انجام نمی‌دهند. سپس بیماران‌شان به اینجا می‌آیند و جراحی می‌کنند و باید برای پس گرفتن پولشان از دولت کانادا بجنگند.»
مطالعه‌ای که اخیرا در ژورنال پزشکی American Association of Neurological Surgeons منتشر شده، نشان می‌دهد ۹۴ درصد درد بیماران یک سال پس از انجام عمل جراحی از بین رفته و علائم‌شان بهبود می‌یابد.
