مهاجران کانادا در آیینه آمار؛ از دیروز تا فردا
بر اساس جدیدترین آمارها و گزارش‌های رسمی، کانادا با سرعت زیادی به سوی چندفرهنگی و چندزبانی پیش می‌رود و درصد آنهایی که در کانادا متولد نشده‌اند، رشد قابل توجهی خواهد داشت. در گزارشی که به تازگی منتشر شده می‌بینیم کانادا از روزهایی که در سال فقط ۶۳۰۰ نفر مهاجر داشت تا این روزها که سالانه پذیرای ۲۵۰ هزار نفر است، چه تجربه‌هایی را پشت سر گذاشته و وضعیت مهاجران در سال ۲۰۳۱ میلادی چه خواهد بود. نکته جالب این گزارش این است که با وجود همه تغییرات اما شرایط کانادا در مهاجرپذیری بسیار شبیه ۱۰۰ سال پیش است.
گزارش مرکز آمار کانادا نشان می‌دهد که از هر پنج کانادایی، بیش از یک نفر خارج از کشور متولد شده است. گرچه تعداد افرادی که کانادا را به عنوان کشورشان انتخاب کرده و به اینجا مهاجرت می‌کنند در طی یک دهه گذشته بالا بوده است، اما فقط چند سال است که تعداد شهروندان خارجی به آماری که نزدیک به ۱۰۰ سال گذشته وجود داشت، رسیده است.
بر اساس برآورد مرکز آمار کانادا، در حال حاضر ۲۲ تا ۲۳ درصد از شهروندان کانادا خارج از کشور متولد شده‌اند. این آمار در سرشماری سال ۱۹۲۱ رقمی معادل ۳ / ۲۲ درصد بود.
مرکز آمار کشور گزارشی در خصوص حجم مهاجرت به کانادا منتشر کرده است که پیش از به وجود آمدن اتحادیه کانادا و سرشماری ملی سال ۱۸۷۱ را در بر می‌گیرد.
مهاجرت به میزان زیادی نوسان دارد
گزارش‌ها نشان می‌دهد، کمترین تعداد مهاجر، ۶۳۰۰ نفر (در روزهای پیش از تشکیل اتحادیه کانادا) و بیشترین تعداد مهاجر، ۴۰۰ هزار و ۹۰۰ نفر در سال ۱۹۱۳ بوده است؛ این یعنی تجربه نوسان‌های زیاد. طبق این گزارش، در حال حاضر میانگین تعداد سالانه مهاجران به کانادا ۲۵۰ هزار نفر است و اعداد نشان می‌دهد رویدادهایی که در دنیا رخ می‌دهد تاثیر زیادی بر کم یا زیاد شدن این تعداد دارد.
بر اساس گزارش سال ۱۹۷۰ با موضوع «چندزبانی و چندفرهنگی»، موج عظیم مهاجرت به کانادا پیش از شروع جنگ جهانی اول دلایل مختلفی داشت. در آن روزگار، مهاجران هر ساله حدود پنج درصد از جمعیت کشور را افزایش می‌دادند. از مهم‌ترین دلایل مهاجرت در آن زمان تب طلای کلوندایک، ساخت‌وسازهای جدید و تلاش دولت فدرال برای افزایش مهاجرت و افزودن به جمعیت کانادای غربی بود.
مهاجرت در زمان جنگ جهانی دوم کاهش یافت اما پس از آن تعداد مهاجران به آرامی افزایش یافت. هر چند در بزنگاه‌های تاریخی و بحران‌های بزرگ، مهاجرت با روند تندتری انجام می‌شد. برای مثال، در سال ۱۹۵۷ ده‌ها هزار نفر از پناه‌جویان مجارستانی از جنگ سرد فرار کردند و به کانادا آمدند.
افزایش تنوع نژادی و ملی به مرور
بر اساس آمارها در سال ۱۹۶۱، بیش از ۹۰ درصد مهاجران خارجی از بریتانیا، اروپا و آمریکا می‌آمدند و کمتر از دو درصد از آنها اهل آسیا و آفریقا بودند. بر اساس گزارش‌ها، این بازبینی کلی در قوانین و مقررات مهاجرت فدرال بود که باعث شد عصر جدید چندفرهنگی در کانادا به وجود آید.
نتایج آمارگیری سال ۲۰۱۱ نشان می‌دهد که اکنون بیش از ۵۰ درصد از مهاجران کانادا را آسیایی‌ها و آفریقایی‌ها تشکیل می‌دهند و سهم اروپا و بریتانیا به ۳۰ درصد کاهش یافته است.
پیش‌بینی آینده؛ چندفرهنگی بیشتر
پیش‌بینی‌های اخیر مرکز آمار کانادا در خصوص تنوع جمعیت این کشور در سال ۲۰۳۱ نشان می‌دهد که این جریان احتمالا ادامه خواهد داشت و دلیل آن نیز تا حدی به پایین بودن آمار زاد و ولد کانادایی‌ها مربوط می‌شود. بر طبق بررسی‌ها پیش‌بینی می‌شود که تا سال ۲۰۳۱، بین ۲۶ تا ۲۷ درصد از کل کانادایی‌ها در کشورهای خارجی متولد خواهند شد و از این تعداد، اکثریت آنها یعنی ۶۴/۹ درصدشان آسیایی و آفریقایی خواهند بود.
این گزارش همچنین این نکته را متذکر می‌شود که گرچه جمعیت کانادا به صورت کلی در حال متنوع شدن است، اما سرعت این تغییر در همه‌ی مناطق کشور یکسان نیست. کلان‌شهرهایی مانند مونترال، تورنتو و ونکوور اکثر مهاجران را جذب می‌کنند و بنابراین تغییر در ترکیب جمعیت مناطق دیگر کشور سرعت نسبتا متوسطی دارد.
