پنج تفاوت میان آدم‌های خسیس و صرفه‌جو

اگر می‌خواهید فرق بین آدم‌ خسیس از صرفه‌جو را تشخیص دهید کافی است به ۵ تفاوتی که در این مطلب آمده نگاهی بیاندازید. آدم‌های خسیس و صرفه‌جو در بسیاری از موارد شباهت‌های بسیاری به هم دارند ولی تفاوت‌هایشان هم کم نیست. 

این شماره آتش خانواده را از اینجا دانلود کنید

شما خسیس هستید یا صرفه‌جو؟ وقتی کسی به من می‌گوید خسیس، واقعا کلافه می‌شوم.  بله، من پس‌انداز کردن را دوست دارم، ولی این به معنی خسیس بودنم نیست. من فقط ترجیح می‌دهم پولم را خرج چیزهایی کنم که واقعا برایم ارزش دارد.

خسیس خواندن آدم‌های صرفه‌جو به راستی اهانت‌آمیز است.

آدم‌های صرفه‌جو ارزش پول را درک می‌کنند و هنگامی حاضرند پول خود را خرج کنند که ارزش داشته باشد. از طرف دیگر آدم‌های خسیس تنها به فکر راه‌های پس‌انداز پول هستند، صرف نظر از آنکه این کار چگونه انجام می‌شود.

اگر خوب به این موضوع فکر کنید تفاوت بین آدم‌های خسیس و صرفه‌جو  کاملا آشکار است،  به ویژه اگر در موقعیت‌های خاصی آن را در نظر بگیرید.

لذت بیرون غذا خوردن

آدم‌های صرفه‌جو و خسیس هر دو بیرون غذا می‌خورند، اما این کار را به شیوه‌های مختلف انجام می‌دهند. آدم‌های صرفه‌جو همواره دنبال گزینه‌های با ارزش می‌گردند (با منوهای تخفیف در صورت خرید کلی اشتباه نگیرید) و معمولا آب را به نوشیدنی‌های دیگر ترجیح می‌دهند. آدم‌های خسیس ممکن است هنگام بیرون غذا خوردن سعی در فریب دادن شما داشته باشند. آنها ممکن است هنگام غذا خوردن با دوستانشان، زمانی که می‌دانند بیشتر از بقیه غذا سفارش داده‌اند، پیشنهاد بدهند که هزینه‌ صورت‌حساب‌ها به طور مساوی بین همه تقسیم شود.

ترس پول خرج کردن

آدم‌های خسیس دوست ندارند پول خرج کنند! آنها به راستی دوست ندارند که از پول‌های خود جدا شوند و هنگامی هم که این کار را می‌کنند، همیشه دنبال پایین‌ترین قیمت‌ ممکن می‌گردند. بعضی از آدم‌های خسیس ارزان‌ترین خواروبارها را می‌خرند، حتی اگر این کار به معنی آسیب دیدن سلامتی‌شان باشد. آدم‌های صرفه‌جو برای ارزشمندی اهمیت قائل‌اند و درک می‌کنند که دست یافتن به کالا یا خدمات صحیح، ممکن است مستلزم خرج کردن پول بیشتری باشد. آنها پیش از تصمیم‌گیری، قیمت‌ها و گزینه‌های مختلف را مورد بررسی قرار می‌دهند.

سرگرمی یا ولخرجی

این یکی از زمینه‌هایی است که می‌توان بین آدم‌های خسیس و صرفه‌جو شباهت‌هایی دید. تصمیم برای نرفتن به سینما به دلیل گران بودن بلیط، هم برای آدم صرفه‌جو و هم خسیس گزینه‌ قابل قبولی است. می‌خواهم بگویم آدم‌های خسیس در نهایت هیچ پولی بابت سرگرمی خرج نخواهند کرد، اما شاید این چندان عادلانه نباشد چون راه‌های رایگان بسیاری هست که‌ می‌توان از طریق آنها خود را سرگرم کرد. شاید در این مورد بیش از حد تعمیم‌دهی می‌کنم، اما آدم‌های خسیس آنقدر ناخن‌خشک هستند که حتی برای اینترنت خانگی خود نیز حاضر به خرج کردن نیستند. آنها برای سرگرم شدن در خانه صرفا از کتابخانه فیلم قرض می‌گیرند. البته این ایده‌ بدی هم نیست، اما مگر می‌توان بدون اینترنت خانگی سر کرد؟ نه دیگر، نشد!

سفر کنم یا نکنم؟

آدم‌های صرفه‌جو در مورد مسافرت هوشمندانه رفتار می‌کنند. آنها دنبال راه‌هایی می‌گردند که در پروازها و هتل‌ها صرفه‌جویی کنند و نیز از وسایل حمل و نقل عمومی استفاده می‌کنند تا هزینه‌های مسافرتشان در حد قابل قبولی باقی بماند. آدم‌های خسیس، البته خسیس‌هایی که به سفر می‌روند، همیشه دنبال ارزان‌ترین گزینه‌ها می‌گردند، مثل استفاده از اتوبوس به جای هواپیما در مسیرهای طولانی. آدم‌های صرفه‌جو در حین سفر، با جستجو به دنبال فعالیت‌های رایگان و در کنار آن پول خرج کردن برای چیزهایی که واقعا برایشان لذت‌بخش است، تجربیات خود را متعادل می‌سازند. آدم‌های خسیس کلا از خرج کردن به هر شکل خودداری می‌کنند، که معمولا مغایر با هدف مسافرت رفتن است.

بودن یا نبودن

آدم‌های صرفه‌جو همیشه ارزش یک دلار پول را درک می‌کنند، اما حاضرند وقتی ارزشش را داشته باشد آن را خرج کنند. آدم‌های خسیس از قیمت همه چیز شکایت دارند، حتی اگر مطابق عرف پذیرفته‌ شده‌ بازار باشد. گوش کنید، من از اینکه بیش از ۴۰ دلار بابت خدمات تلفن همراه خود پول بدهم خوشحال نیستم، اما قیمت آن هم این است. آدم‌های خسیس اصلا دوست ندارند از پول‌های خود جدا شوند!

من خسیس هستم؟

می‌پذیرم که تشخیص تفاوتهای بین آدمهای خسیس و صرفه‌جو گاهی می‌تواند دشوار باشد. آنهایی که به من خسیس می‌گویند، در و اقع معمولا کسانی هستند که هیچ درکی از پس‌انداز کردن ندارند. شاید به جای برچسب زدن به آدم‌هایی مثل من، بهتر باشد که آنها نگاهی به عادت‌های پول خرج کردن خود بیندازند و سعی کنند که عملکرد بهتری داشته باشند.