چطور با فرزندان خود کانادایی رفتار کنیم؟ دغدغه بزرگ خانواده‌های مهاجر
احترام متقابل به فرزندان اصل مهم تربیتی در کانادا است چراکه آنها حقوقی برابر با والدین‌شان دارند
«اگر تا به حال شما مسیر زندگی و آینده فرزندان‌تان را تعیین می‌کردید، پیشنهاد می‌کنیم با ورود به کانادا پیش از اینکه خیلی دیر شود افکار و روش تربیتی‌تان را تغییر دهید. قوانین کانادا برای فرزندان حقوق خاصی قائل است که بی‌توجهی به آنها می‌تواند برای‌تان دردسرساز شود.»
این را نهادی توصیه می‌کند که وظیفه‌اش سازگاری مهاجران با شرایط فرهنگی کاناداست.
واقعیت این است که به‌دست آوردن تعادلی میان فرهنگ بومی و فرهنگ کانادایی یکی از چالش‌های بزرگ خانواده‌های مهاجر به ویژه از کشورهایی است که تفاوت فرهنگی زیادی با کانادا دارند.
فرزندپروری یکی از دغدغه‌هایی است که بسیاری از خانواده‌های مهاجر به کانادا با آن روبرو هستند. به طور معمول مهاجران با فرهنگ‌های مختلف برای تحقق اهداف خاصی در آینده خود و فرزندان‌شان هزینه کرده و شهروند کانادا می‌شوند. اما بررسی‌ها نشان داده تفاوت فرهنگ‌ها شماری از مهاجران را در کنترل رفتار و حتی اهداف فرزندان‌شان با مشکلاتی روبرو کرده که گاهی بحران‌ساز شده‌اند.
تاکید بر استقلال فرزندان
بدون تردید عشق ورزیدن، حمایت و همراهی فرزندان در هر جای دنیا از وظایف نانوشته خانواده‌ها است. اما در کانادا این شرایط باید به گونه‌ای باشد که به استقلال‌طلبی فرزندان خدشه‌ای وارد نکند.
به طور مثال، در کانادا تاکید فراوانی بر فردیت کودک می‌شود و والدین تا زمانی که فرزندان‌شان به سن قانونی(18سال) برسند مسئولیت نگهداری و حمایت از آنها را دارند. فرزندانی که با فرهنگ کانادایی بزرگ می‌شوند، از 18 سالگی به ترک خانه پدری، ورود به کالج و شروع شغلی نیمه وقت تمایل دارند. تصور این است که زندگی مستقل به این بزرگسالان جوان راه و رسم مدیریت مالی را می‌آموزد و روابط شخصی و حرفه‌ای‌شان را مستحکم‌تر می‌کند.
اما یکی از تمایزاتی که خانواده‌های مهاجر در کانادا با آن روبرو می‌شوند همین استقلال زودهنگام فرزندان است. پذیرش این امر بویژه برای مهاجران با فرهنگ‌های متکی بر قوانین قومیتی (مانند هندی‌ها که به طور سنتی همه اعضای خانواده زیر یک سقف زندگی می‌کنند) بسیار دشوار خواهد بود. این در حالی است که در غرب کسانی که پس از سن قانونی با والدین‌شان زندگی می‌کنند مورد تمسخر قرار می‌گیرند.
تنبیه بدنی ممنوع
کودکان از سنین بسیار پایین طوری آموزش می‌بینند که برای خودشان به عنوان یک فرد، احترام قائل باشند. بنابراین بدرفتاری جسمی یا روانی علیه فرزندان تحمل نمی‌شود. حتی کوچکترین تنبیه بدنی فرزندان در کانادا قابل پذیرش نیست و می‌تواند والدین را پای میز محاکمه بکشاند. احترام متقابل به فرزندان اصل مهم تربیتی در کانادا است چراکه آنها از حقوق برابر با والدین برخوردارند. پذیرش این اصول سبب می‌شود والدین به شنیدن ایده‌ها و اندیشه‌های کودکان خود ترغیب شده و به جای امر و نهی صرف، با آنها به گفت و گو بپردازند. بررسی‌ها نشان داده است این رویکرد فردگرایانه فرزندان علاوه بر زندگی آینده، در تعاملات معمول در مدرسه و محل کارشان موثر بوده است.
توصیه بر خودشیفتگی
شاید در بسیاری از فرهنگ‌ها مردم به فروتنی تشویق شوند و کسانی که از خودشان تعریف می‌کنند بیش از محبوبیت، مورد سرزنش باشند. اما در کانادا باید خودشیفته بود و برای کسب موفقیت در محیط کار یا مدرسه، ابراز نقاط قوت مهارتی و شخصیتی الزامی است. والدین موظف هستند این ویژگی را در فرزندان‌شان پرورش داده و آنها را برای موفقیت در آینده یاری کنند.
مزایا و معایب شیوه‌های تربیت فرزندان
همانطور که پیش‌تر نیز گفته شد، به طور عمده والدین مهاجر پس از ورود به کانادا، در روش و سبک تربیت فرزندان‌شان و چگونگی رفتار با آنها با مشکلاتی روبرو هستند. پژوهشگران با بررسی رفتارهای متفاوت خانواده‌ها، چهار سبک تربیتی را مورد بررسی قرار داده و مزایا و معایب آنها در تربیت فرزندان را ارزیابی کرده‌اند.
۱- آسان گیری در مواجهه با مسایل مختلف
این دسته از والدین صمیمی بوده و پذیرای اتفاقات مختلف هستند. آنها از مقابله با فرزندان‌شان امتناع می‌کنند، خواسته‌های زیادی از آنها ندارند و تا حد ممکن فرزندان‌شان را به مدیریت رفتار شخصی ترغیب می‌کنند. پژوهشگران معتقدند اگر چه فرزندان این خانواده‌ها در مدیریت احساسات خود و کنترل تمایلات‌شان با دشواری‌هایی روبرو هستند، اما به طور نسبی از اعتماد به نفس بالایی برخوردارند.
۲- مداخله نکردن در روش و رفتارهای فرزندان
والدین غیرمداخله‌گر مانند گروه قبلی، انتظارات زیادی از فرزندان‌شان ندارند اما صمیمیت و مسئولیت‌پذیری کمتری در قبال فرزندان‌شان نشان می‌دهند. فرزندان این دسته، به طور معمول ناسازگار هستند.
۳- برخورد مستبدانه با فرزندان
والدین مستبد، محیط سازمان‌یافته و منظمی برای فرزندان‌شان ایجاد می‌کنند. ارزش‌هایی مانند احترام به بزرگترها، محیط کار و فرهنگ‌ها و سنت‌ها برای آنها اهمیت زیادی دارد. والدین با این روش تربیتی انتظار دارند فرزندان‌شان قوانین را رعایت کرده و بدون چون و چرا از دستورات آنها پیروی کنند. در این شرایط جای تعجب نیست که فرزندان این خانواده‌ها، عصبی‌تر و منزوی‌تر از سایر همسن و سالان‌شان باشند. آنها به طور معمول اعتماد به نفس پایین‌تری دارند و احتمال افسردگی در آنها بالا است. با وجود این مسایل، این کودکان رفتارهای مشکل‌آفرین و ضد اجتماعی کمتری از خود بروز می‌دهند و به طور معمول در مدرسه عملکرد مناسبی دارند.
۴- تربیت مقتدرانه
رفتارهای این والدین شباهت‌هایی با والدین مستبد دارد. به عبارت دیگر آنها نیز برای فرزندان‌شان معیار و قوانین روشنی وضع می‌کنند و از آنها توقع احترام دارند. اما برخلاف روش استبدادی، این پدر و مادرها در زمان تعارض رفتاری با فرزندان‌شان به جای سرکوب، گفت و گو کرده و سعی می‌کنند با دلیل و منطق آنها را متقاعد سازند. این دسته از والدین بر تقویت اعتماد به نفس و ارتقای مدیریت فرزندان بر خود تاکید زیادی دارند. می‌توان گفت فرزندان والدین مقتدر، از بیشترین سازگاری برخوردار هستند. آنها برخوردهای اجتماعی بهتری دارند، به خوبی احساسات و تمایلات خود را تحت کنترل داشته و کمتر به رفتارهای مشکل‌آفرین یا ضد اجتماعی روی می‌آورند. فرزندانی که با این شیوه تربیت می‌شوند به طور نسبی اعتماد به نفس بالاتری داشته و شادتر هستند.
فرهنگ کانادایی را مبنای زندگی قرار دهید
خانواده‌های مهاجر ناچارند این حقیقت را بپذیرند که استقلال، آزادی انتخاب و برابری حقوق زنان در کانادا مهمتر از ارزش‌های فرهنگی به شمار می‌آید. بسیاری از مهاجران که در رویای فرصت‌های بزرگ اقتصادی روانه این کشور شده‌اند، نمی‌توانند با فرهنگ اجتماعی کانادا کنار بیایند. چراکه آنها می‌خواهند در حبابی فرهنگی با سنت‌هایی مانند ازدواج‌های برنامه‌ریزی‌شده زندگی کنند. با آنکه گاهی ممکن است این شرایط پیش بیاید اما در اکثر مواقع تصور چنین سبک زندگی در کشوری مثل کانادا واقع‌گرایانه نخواهد بود. والدین باید بپذیرند فرزندان‌شان طبق هنجارهای کانادایی آموزش خواهند دید، دوستان کانادایی پیدا می‌کنند و تحت تاثیر رسانه‌های کانادایی و آمریکایی قرار گرفته و تربیت می‌شوند. بدون شک اگر خانواده‌های مهاجر انتظارات فرهنگی خود را اندکی تعدیل نکنند، در این دنیای جدید برای همیشه بیگانه باقی می‌مانند.
چند توصیه کاربردی
به طور کلی شاید بسیاری از مهاجران با ورود به کانادا بیش از حد انتظارشان در مواجهه با فرهنگ‌های این کشور ناکارآمد باشند اما بی‌تردید همه آنها امیدوارند فرزندان‌شان حتی اگر برخلاف نظر آنها رفتار می‌کنند، در محیط تازه بهترین انتخاب‌ها را داشته باشند و به اهداف خود دست یابند.
کارشناسان برای نیل به این هدف ۶ راهکار را برای تعامل با فرزندان به خانواده‌ها توصیه می‌کنند:
۱- میان فرهنگ سنتی خودتان و شیوه زندگی کانادایی تعادل برقرار کنید.
۲- فرزندان‌تان را برای پیشرفت تحصیلی و تعامل با دانش‌آموزان و کادر مدرسه همراهی کنید.
۳- به فرزندان‌تان در یافتن دوستان مناسب کمک کنید و راه مقابله با رفتارهای تبعیض‌آمیز و زورگویانه همسن و سالان‌شان را به آنها آموزش دهید.
۴- در مقاطعی که پوشش یا اقدامات فرزندان‌تان خلاف نظر شما است، با آنها برخورد مناسبی داشته باشید.
۵- فرزندان‌تان را بخاطر معاشرت با افراد غریبه و با فرهنگ متفاوت سرزنش نکنید بلکه با روشی مناسب خطرات را به آنها گوشزد کرده و هوشیارشان کنید.
۶- مراقب باشید فرزندان‌تان درگیر خشونت یا مواد مخدر نشوند.
شما چه فکر می‌کنید و به نظر شما چطور می‌توان به نقطه تعادلی میان فرهنگ بومی مهاجران و فرهنگ و مقررات کانادایی رسید؟ چطور می‌شود هم ارزش‌های کانادایی را پاس داشت و هم به ارزش‌ها و سنت‌های مثبت بومی پای‌بند ماند؟
این شماره آتش خانواده را از اینجا دانلود کنید
