بسیاری از مهاجران تحصیل‌کرده که با امید به آینده‌ای بهتر به کانادا می‌آیند، با واقعیتی تلخ مواجه می‌شوند؛ مدارک و سوابق حرفه‌ای آنها توسط نهادهای کانادایی به رسمیت شناخته نمی‌شود.
این گزارش از روزنامه تورنتو استار به وضعیت هزاران مهاجر از جمله پزشکان، مهندسان، پرستاران و استادان دانشگاه می‌پردازد که در کانادا مجبور شده‌اند شغل‌هایی بسیار پایین‌تر از سطح تخصص خود را بپذیرند.
یکی از این افراد، خانم دکتر Maria Matos، پزشک اهل فیلیپین است که پس از مهاجرت، سال‌ها نتوانست در رشته خود فعالیت کند و به کار در خانه سالمندان روی آورد.
مهاجر دیگری به نام Naveen Chugh، مدیر منابع انسانی از هند، مجبور شد برای تامین هزینه‌های خود در انبارهای بزرگ مثل آمازون کار کند.
او می‌گوید: «ما آمدیم که رشد کنیم، نه اینکه له شویم.»
طبق آمار Statistics Canada، در سال ۲۰۲۱ بیش از ۶۰ درصد از مهاجرانی که دارای مدرک بین‌المللی بوده‌اند، در مشاغلی کار می‌کردند که نیاز به هیچ نوع مدرک دانشگاهی نداشته است.
در حالی که دولت فدرال بارها وعده داده است که موانع را برای شناسایی مدارک خارجی کاهش دهد، بسیاری از مهاجران می‌گویند در عمل هیچ چیز تغییر نکرده است.
همچنین سازمان‌هایی مانند Canadian Council of Refugees هشدار داده‌اند که این وضعیت نه تنها برای مهاجران ناامیدکننده است، بلکه باعث هدررفت گسترده منابع انسانی در کانادا نیز می‌شود.
در این گزارش همچنین به نقش نهادهایی مانند نهادهای تنظیم‌گر حرفه‌ای Regulatory Bodies اشاره شده که روند ارزیابی مدارک را بسیار طولانی و غیرشفاف کرده‌اند.
برخی مهاجران سال‌ها در انتظار تایید صلاحیت شغلی مانده‌اند و در نهایت از مسیر تخصصی خود جدا شده‌اند.
بر اساس گزارش تورنتو استار، در حالی که کانادا با کمبود نیرو در بخش‌های بهداشتی، فناوری و آموزش مواجه است، هزاران مهاجر ماهر عملا از بازار کار تخصصی حذف شده‌اند.
