تلخ‌ترین بدرود با مسافران پروازی که هرگز به مقصد نرسید

اختصاصی آتش آنلاین

حرف زیادی برای گفتن نیست، ۱۷۶ مسافر با یک دنیا آرزو و امید سوار هواپیما شدند تا به جائی بروند، اما آنچه از همه این آرزوها باقی ماند؛ انبوهی است از لوازم شکسته و بسته در بیابان و انبوهی از سوگ در دل بازماندگان.

شاید تعداد قربانیان یک حادثه در وهله اول، هر چقدر هم کم یا زیاد، فقط یک عدد باشد، اما عددها وقتی در میان آدم‌ها مابه‌ازا می‌یابند، شخصیت‌ها شکل می‌گیرند، پیشینه آنها معرفی می‌شود، روابط مشخص می‌گردد، آن وقت حتی عدد یک هم زیاد است، چه برسد به ۶۳ نفر که عازم کانادا بودند با چمدانی از خاطره از روزهای اقامت در ایران و دلی پر از امید برای بازگشت دوباره به خانه و زندگی در وطن دوم؛ کانادا.

عددها حتی بیشتر هم هست؛ ۱۴۶ نفر ایرانی هر کدام با داستانی و رویایی و بالاخره همه ۱۷۶ نفری که هر کدام به دلیلی تهران را به سمت کیِف اوکراین ترک می‌کردند.

این گزارش آتش داستان‌هایی است همه تلخ، همه رنج، همه حسرت؛ از آدم‌هائی که در همان آغاز راه ماندند و هرگز به مقصد نرسیدند.

 

ندا صدیقی، اپتومتریست ساکن تورنتو

دکتر ندا صدیقی، تخصص چشم پزشکی خود را از دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی گرفت. او پس از مهاجرت به کانادا به‌عنوان پزشک کلینیک چشم‌پزشکی در ریچموندهیل مشغول به فعالیت شد. ندا پس از گذراندن تعطیلات ۱۰ روزه کریسمس در تهران قصد داشت به کانادا برگردد اما گرفتار سانحه هوایی شد و جان خود را از دست داد. به نقل از وب سایت کلینیکی که ندا در آن کار می‌کرد، صدیقی به‌عنوان جراح چشم، کار خود را قبل از مهاجرت به کانادا در تهران شروع کرده بود. او یکی از اعضای کالج College of Optometrists of Ontario و انجمن چشم‌پزشکان ایرانی نیز بود.

 

امیر مرادی؛ دانشجویی که می‌خواست پزشک شود

امیر مرادی دانشجوی مقطع لیسانس رشته علوم در دانشگاه Queen در کینگستون بود که در حادثه سقوط هواپیما جان باخت. به گفته بابک بیات دوست خانوادگی‌شان، امیر تصمیم داشته تا پزشک شود.

آقای Patrick Deane معاون این دانشگاه به CBC گفته که این حادثه موجب تاثر و تاسف همه دانشجویان، کارکنان و اعضای هیات علمی دانشگاه شده است.

دانشگاه کوئین به همین مناسبت پرچم خود را به حالت نیمه برافراشته در آورد.

 

 

 

 

سوزان گل باباپور، کارمند سازمان زمین‌شناسی در ایران و مشاور املاک در کانادا

سوزان گل باباپور که در سال ۱۳۴۹ متولد شده بود، فارغ‌التحصیل مقطع کارشناسی رشته شیمی از دانشگاه تهران و فارغ‌التحصیل مقطع کارشناسی ارشد در رشته شیمی فیزیک از دانشگاه الزهرا بود. او پس از قبول شدن در آزمون سازمان زمین‌شناسی و اکتشافات معدنی به‌عنوان کارشناس مسئول دستگاه‌های جذب اتمی مشغول به کار شد.

سوزان پس از مهاجرت به کانادا کار خود را به‌عنوان مشاور املاک در دفتر Remax در ریچموندهیل آغاز کرد. او ماه گذشته برای گذراندن تعطیلات به ایران سفر کرده بود و قصد بازگشت به کانادا را داشت که این اتفاق برایش افتاد. علاوه بر او دو مشاور مسکن دیگر هم در میان قربانیان این پرواز بی‌بازگشت بودند.

 

 

مرضیه فروتن و منصور اثنی‌عشری اصفهانی، دانشجویان دانشگاه واترلو

 

دو نفر از دانشجویان مقطع PhD دانشگاه واترلو به نام‌های مرضیه فروتن و منصور اثنی‌عشری اصفهانی نیز در میان جان‌باختگان هواپیما بودند. فروتن دانشجوی دپارتمان جغرافیا و اصفهانی دانشجوی مهندسی عمران بود.

یکی از دوستان فروتن به نام Jaya Sree Mugunthan به Star گفت که او یکی از دانشجویان بین‌المللی ایرانی در این مرکز آموزشی بود و او را فردی بلندپرواز توصیف کرد.

Jacqueline Eenkooren دوست دیگر مرضیه فروتن نیز درباره او گفت: «مرضیه دستاوردهای دانشگاهی زیادی داشت اما در عین حال، بسیار صادق، بخشنده و سخاوتمند بود. تحقیقات او نیز روی استفاده از الگوریتم‌ها و فناوری‌های سنجش از دور برای بررسی تغییرات آب و هوایی متمرکز شده بود». مرضیه، تحقیقات شاخص دیگری نیز در رابطه با تغییرات اقلیمی انجام داده بود.

 

میلاد قاسمی اربابی و غنیمت اژدری، دانشجویان دانشگاه گوئلف

دانشگاه گوئلف نیز ۲ نفر از دانشجویان PhD خود را در این پرواز از دست داد. غنیمت اژدری در دپارتمان جغرافیا، محیط زیست و ژئوماتیک تحصیل می‌کرد و میلاد قاسمی آریانی دانشجوی PhD در دپارتمان بازاریابی و مطالعات مشتری بود.
Faisal Moola، دانشیار دانشگاه گوئلف در توییتی نوشت: «غنیمت بعد از گذراندن تعطیلات در کنار خانواده‌اش در ایران در حال بازگشت به دانشگاه بود. من و سایر دانشجویان در غم سنگینی به خاطر از دست دادن او هستیم».

غنیمت اژدری ۳۶ ساله که متولد ایل قشقایی، از عشایر مطرح جنوب ایران بود، قبل از مهاجرت به کانادا از شیراز به تهران رفته بود و در زمینه حقوق عشایر و تنوع زیستی فعالیت می‌کرد. او در دانشگاه گوئلف نیز روی حقوق بومیان تحقیق می‌کرد.
«اتحادیه بین‌المللی مناطق و قلمروهای تحت محافظت بومیان و دولت‌های محلی» درباره غنیمت اژدری نوشته است: “او یک فعال و مدافع قوی برای جنبش بومیان جهان بود. تنها ما فقدان او را حس نمی‌کنیم، بلکه سازمان‌ها و جنبش‌های جهانی هم کمبود او را حس خواهند کرد.”

میلاد قاسمی آریانی نیز ورودی مقطع کارشناسی رشته مهندسی برق دانشگاه صنعتی شریف در سال ۱۳۸۴ بود. او در سال ۱۳۸۹ نیز تحصیلات خود را در مقطع کارشناسی ارشد رشته مدیریت آغاز کرد. میلاد برای ادامه تحصیل، کانادا را انتخاب و به این کشور مهاجرت کرد.

میلاد قاسمی، دانشجویی بود که هم‌کلاسی‌ها و دوستانش او را به‌عنوان فردی که به دیگران کمک می‌کرد و در زمان نیاز می‌شد با او صحبت کرد، به یاد می‌آورند.

توحید اسلام، استاد و محقق دانشکده تجارت و اقتصاد دانشگاه گوئلف درباره میلاد گفت: «او واقعا دلسوز بود و به دانشجویان دیگر کمک می‌کرد. معمولا دانشجویان دوره دکترا همسر و فرزند دارند و ممکن است پول کافی نداشته باشند. اما من دیده بودم که میلاد به دانشجویانی که مشکل داشتند کمک می‌کرد و به آنها مشاوره و انگیزه می‌داد».

 

مژگان دانشمند و پدرام موسوی، اساتید دانشگاه آلبرتا و دختران‌شان داریا و درینا

از دیگر جان‌باختگان هواپیمای اوکراینی مژگان دانشمند و پدرام موسوی بودند که در دانشگاه آلبرتا تدریس می‌کردند. دو دختر آنها، درینا ۱۴ ساله و داریا ۹ ساله هم در کنار پدر و مادرشان جان خود را از دست دادند.

پدرام فارغ‌التحصیل برق و مخابرات از دانشگاه علم و صنعت بود و تحصیلات خود را در کانادا ادامه داد. او برای ازدواج با مژگان دانشمند به ایران برگشت و بعد از آن به همراه همسرش عازم کانادا شد.

پدرام موسوی در دانشگاه آلبرتا رشته مهندسی مکانیک را تدریس می‌کرد و مژگان نیز استاد رشته مهندسی برق بود.

نوران استادیان که مژگان و پدرام را از سال ۲۰۱۲ می‌شناسد و به عنوان مشاور املاک به آنها کمک کرده است خانه‌ای پیدا کنند، اعلام کرد که این زوج جزو دوستان بسیار نزدیک او در ادمونتون بودند.
استادیان در مورد آنها گفت: «آنها نمونه‌ای از شادترین زوج‌هایی بودند که من در کل زندگی‌ام دیدم. دوست دارم آنها به عنوان نمادی از عشق شناخته شوند و اعضایی از جامعه که تلاش‌ها و از خودگذشتگی‌های زیادی برای آن کرده‌اند. آنها اساتیدی ارزشمند برای دانشجویان خود بودند».

 

ایمان قادرپناه، کارگزار املاک ساکن تورنتو به همراه همسرش پریناز قادرپناه

ایمان قادرپناه، کارگزار وام مسکن و مشاور املاک ساکن تورنتو به همراه همسرش پریناز قادرپناه قصد داشتند پس از گذراندن تعطیلات در تهران به کانادا برگردند که جان خود را در هواپیما از دست دادند.

Sam Green، مالک آژانس املاک و مستغلاتی که ایمان قادرپناه در آن کار می‌کرد درباره این زوج گفت: «آنها زوج جوانی بودند که زندگی را با هم می‌ساختند و این حادثه یک موقعیت تراژیک است». نیما احمدی، نایب رئیس فستیوال تیرگان نیز اعلام کرد که پریناز یکی از اعضای کمیته غیرانتفاعی بودجه فستیوال بوده و با پیش‌زمینه‌ای که در بانک‌داری داشته برای کمک به این سازمان تلاش زیادی کرده است. او ضمن بیان این مطلب که پریناز در RBC کار می‌کرد، ادامه داد: «او فردی با زیبایی درونی و بیرونی بود. دلتنگش هستم».

او اضافه کرد: «شوهر پریناز نیز یکی از اسپانسرهای فستیوال بود. هر دوی آنها در اواسط دهه ۳۰ زندگی بودند و بعد از بازدید از والدین خود در ایران، به کانادا برمی‌گشتند».

 

پریسا اقبالیان و دخترش ری‌را اسماعیلیون، دندان‌پزشک در شمال تورنتو

دکتر پریسا اقبالیان به همراه همسرش دکتر حامد اسماعیلیون در Aurora کلینیک Aurora E&E Dentistry را اداره می‌کردند و مشغول دندانپزشکی بودند. آنها از پاییز سال 1389 در کانادا زندگی می‌کردند. پریسا به همراه دختر ۹ ساله‌اش ری‌را برای شرکت در مراسم ازدواج خواهرش به ایران آمده بود و بعد از عروسی در راه برگشت به کانادا بود که هواپیمایشان سقوط کرد.

اقبالیان در ایران به دنیا آمده و بزرگ شده و در سال ۲۰۰۱ از دانشگاه علوم پزشکی تبریز فارغ‌التحصیل شده بود. او قبل از مهاجرت به کانادا در سال ۲۰۱۰، به مدت ۹ سال به عنوان دانشیار فعالیت می‌کرد. پریسا در اوقات فراغتش مطالعه می‌کرد و به همراه همسر و دخترشان فیلم می‌دید.

حامد اسماعیلیون، همسر پریسا یکی از نویسندگان مطرح ایرانی است و به همین دلیل این روزها نام پریسا و دخترش بیشتر از سایر مسافران هواپیما شنیده شد. حامد که جایزه بنیاد گلشیری را کسب کرده، نویسنده کتاب‌هایی مانند «آویشن قشنگ نیست»، «توکای آبی» و «دکتر داتیس» است.

بعد از این اتفاق، خبرهای مختلفی مطرح شد مبنی بر این که حامد تصمیم داشته برای تحویل گرفتن اجساد همسر و دخترش به ایران بیاید و حتی این شایعه هم مطرح شد که به او اجازه ورود به ایران داده نشده است. اما او 4 روز پیش در صفحه اینستاگرام خود اعلام کرد که به ایران آمده است.

 

فائزه فلسفی و دو فرزندش، مشاور املاک ساکن تورنتو

دانیل ۹ ساله و درسا ۱۷ ساله به همراه مادرشان فائزه ۴۶ ساله نیز جان خود را در این سانحه از دست دادند. فائزه در ایران در رشته مهندسی مکانیک تحصیل کرده بود و در کانادا به عنوان مشاور املاک و مسکن کار می‌کرد. او از سال ۲۰۱۶ در شرکت Homelife Bayview Realty Inc مشغول به کار بود.

Olga Moss، همکار فائزه فلسفی و یکی از مشاوران املاک ریچموندهیل با اشاره به این که فائزه فردی سخت‌کوش و شگفت‌انگیز بود، بیان داشت: «او به همراه دو فرزندش از میان ما رفته است. این حادثه بسیار تلخ و دردناک است».

علیرضا قندچی، پدر دانیل و درسا که برای تشییع خانواده‌اش راهی تهران شده است، در این باره گفت: «پس از این زندگی برای من بی معنی است و نمی‌دانم چگونه می‌توانم ادامه دهم. من اصلا یک آدم سیاسی نیستم اما حق ماست که همه چیز را بدانیم».

خانم فلسفی مدتی هم با آتش همکاری داشت. اعضای تیم رسانه آتش در سوگ او و همه کسانی هستند که در این حادثه جان باختند.

 

اردلان ابن‌الدین حمیدی و نیلوفر رزاقی همراه پسرشان کامیار، ساکنان منطقه مترو ونکوور

اردلان ابن‌الدین حمیدی و همسرش نیلوفر رزاقی و پسر نوجوان‌شان کامیار ابن‌الدین حمیدی در این پرواز حضور داشتند. نام رزاقی در بیانیه‌های رسمی پرواز ذکر نشده است ولی چندین منبع تایید کرده‌اند که او نیز در هواپیما بوده است.

به گفته انجمن فرهنگی ایرانیان، این خانواده از منطقه مترو ونکوور بودند.

بهزاد عبدی گفت که با اردلان از زمان تحصیل در دانشگاه در ایران آشنا بوده است. اردلان به عنوان مهندس عمران متخصص در تونل‌ها به کانادا آمده بود تا در پروژه گسترش SkyTrain Evergreen همکاری کند.

عبدی در مورد او می‌گوید: «او موقع کار بسیار جدی بود ولی در عین حال فردی شوخ طبع محسوب می‌شد».

عبدی ادامه داد که اردلان یک داوطلب فعال بود و کمک می‌کرد تا رویدادهای مختلفی در بین جوامع ایرانی برگزار شود. همسرش نیز ۲ ماه پیش دوره‌های آموزشی خود را برای معلم شدن تمام کرده بود.

 

صدف حاجی آقاوند، دانشجوی دانشگاه یورک

صدف ۲۷ ساله نیز که دانشجوی سال دوم رشته منابع انسانی دانشگاه یورک بود یکی از مسافران هواپیما بوده است. ناز موید، دوست صدف گفت بعد از آن که او و صدف همدیگر را در دانشگاه یورک ملاقات کردند به سرعت تبدیل به دوستان نزدیک هم شدند.

موید می‌گوید: «از دست دادن صدف بسیار سخت است و نمی‌توانم باور کنم که دیگر اینجا نیست. من دو روز پیش با او حرف زده بودم».

به گفته موید، صدف حاجی آقاوند ساکن دائمی کانادا بود و به مدت ۱۰ روز برای دیدن خانواده‌اش به ایران رفته بود.

موید با اعلام این که صدف بسیار مهربان و علاقمند به دنیای مد بود، ادامه داد که او هم زمان دو شغل داشت. هم مشاور زیبایی در فروشگاه آرایشی تورنتو بود و هم کار مدلینگ را دنبال می‌کرد.

 

آرش پورضرابی و پونه گرجی، تازه عروس و داماد ساکن ادمونتون

آرش ۲۶ ساله و پونه ۲۵ ساله هر دو در رشته مهندسی کامپیوتر دانشگاه صنعتی شریف فارغ‌التحصیل شدند و حدود یک سال و نیم قبل برای ادامه تحصیلات به کانادا رفته بودند.

تحصیلات خود را در کانادا ادامه می‌دادند. این زوج تنها ۳ روز قبل از حادثه مراسم ازدواج خود را برگزار کرده بودند و تصمیم داشتند پس از عروسی به کانادا برگردند.

پورضرابی در دانشگاه آلبرتا برای دریافت مدرک کارشناسی ارشد در رشته هوش مصنوعی تلاش می‌کرد. Michael Bowling، استاد راهنمای آرش در مورد او گفت که آرش و همسرش دوست داشتند وقت آزاد خود را به رانندگی در اطراف ادمونتون و کشف جاهای جدید بگذرانند.

استاد بولینگ، با اشاره به این که آینده بسیار درخشانی برای آرش تصور می‌کرد، گفت: «آرش نه تنها بسیار باهوش بود بلکه روشنایی را به هر جلسه گفت وگویی که داشتیم می‌آورد به خصوص با لبخندش».

به گفته بولینگ، آرش به تازگی نتایج هیجان‌انگیزی از آزمایشاتش به دست آورده بود که می‌توانست به سیستم هوش مصنوعی کمک کند تا در شرایط غیرعادی بهتر پاسخ دهد. آرش تصمیم داشت هنگام بازگشت به ادمونتون، نوشتن مقاله خود را آغاز کند.

 

الینا تربجی، عضو شورای معلمان مدارس متوسطه انتاریو

الینا تربجی، عضو The Ontario Secondary School Teachers’ Federation و مادرش عفیفه تربجی، از دیگر قربانیان سقوط هواپیما بودند.

شورای معلمان مدارس متوسطه انتاریو در بیانیه‌ای اعلام کرد: «همه کسانی که در دفتر استانی OSSTF/FEESO در تورنتو کار می‌کردیم از شنیدن این خبر شوکه شدیم و عمیقا به خاطر از دست دادن همکار خود متاثریم. الینا یک کارمند پرارزش و بخشی از یک گروه جدانشدنی در دفتر استانی بود. همه او را دوست داشتند و به او احترام می‌گذاشتند. از دنیا رفتن او، غمی بزرگ برای همه کسانی است که با او کار کرده‌اند».

 

 

 

 

مایا زیبایی، دانش‌آموز پایه ده در تورنتو و مادرش شهرزاد هاشمی

شهرزاد هاشمی و دخترش مایا هم جان خود را در ماجرای سقوط هواپیما از دست دادند. شهرزاد به همراه همسرش محمود و دخترش برای گذراندن تعطیلات به ایران آمده بودند اما همسرش به دلیل شرایط شغلی خود زودتر از آنها به کانادا برگشت.

آنها به تازگی به کانادا مهاجرت کرده بودند و در نزدیکی Eglinton و Bathurst زندگی می‌کردند. به گفته Adam Marshall، مدیر مدرسه متوسطه Northern Secondary School مایا دانش‌آموز پایه دهم این مدرسه بود و ۲ سال بود که در این مدرسه درس می‌خواند.

آدام مارشال در بیانیه‌ای خطاب به والدین و شورای مدرسه، مایا زیبایی را دختری مهربان، شاد و مورد علاقه هم‌کلاسانش توصیف کرد.

او ادامه داد: «این ماجرا بسیار ویرانگر است. مایا به تازگی به کانادا آمده بود و از اینکه به مدرسه می‌رفت خوشحال بود. او با کارکنان مدرسه در مورد اینکه چقدر برای آینده‌اش هیجان‌زده و به دنبال اهداف تحصیلی‌اش بود، صحبت می‌کرد. ما به شدت دلتنگ مایا هستیم».

 

ایمان آقابالی و مهدی اسحاقیان، دانشجویان دانشگاه مک‌مستر

دو نفر از دانشجویان PhD دانشگاه مک‌مستر به نام‌های ایمان آقابالی و مهدی اسحاقیان از مسافران این پرواز بودند.
ایمان ۲۸ ساله بود و با رتبه ۴۴ در کنکور قبول شد. او در مقطع کارشناسی، رشته برق دانشگاه صنعتی شریف را برای تحصیل انتخاب کرد و فوق لیسانس خود را در دانشگاه تهران گرفت سپس برای ادامه تحصیل عازم کانادا شد.

David Farrar، رئیس این دانشگاه در بیانیه‌ای اعلام کرد: «مک مستر یک جامعه متحد و متشکل از چندین دانشکده، کارکنان، همکاران، دوستان و دانشجویانی است که در این زمان تراژیک به حمایت ما نیاز دارند».

به نقل از وب‌سایت دانشگاه مک‌مستر، آقابالی تحقیقات خود را زیر نظر استاد علی عمادی در مرکز منابع خودرویی دانشگاه ادامه می‌داد. تحقیقات او متمرکز بر طراحی و کنترل مبدل‌های الکترونیکی در کاربردهای وسایل نقلیه الکتریکی هیبریدی بود.

براساس اطلاعات این وب‌سایت، اسحاقیان نیز در سال ۲۰۱۸ به MARC پیوست تا مدرک کارشناسی ارشد و سپس دکترای خود را در رشته مهندسی مکانیک دریافت کند. او پیش از این از دانشگاه صنعتی شریف در تهران فارغ‌التحصیل شده بود.

 

علیرضا پی، مدیرعامل یک شرکت تکنولوژی در اتاوا

علیرضا پی که دوستانش او را علی صدا می‌زدند، پدری دوست‌داشتنی بود که عمیقا برای جوامع ایرانی اتاوا فعالیت می‌کرد. او دو دختر ۸ و ۱۰ ساله داشت.

مریم کامکار یکی از دوستان علی و یکی از اعضای خانواده انجمن ایرانیان کانادا در مورد این سانحه گفت: «تجربه‌ای ویرانگر است و من هنوز آن را باور نمی‌کنم».

کامکار اضافه کرد: «علیرضا یک گروه فیس‌بوک راه‌اندازی کرده بود تا خانواده‌های ایرانی اتاوا را دور هم جمع کند. او می‌خواست این گروه، فرصتی برای بچه‌ها باشد که با هم بازی کنند و فرهنگ و زبان خود را زنده نگه دارند».

پی همچنین پایه‌گذار و مدیرعامل MessageHopper، یک شرکت تکنولوژی در اتاوا است. او در سال ۲۰۱۷ کتابی به نام «تبعیض در دادگاه‌های کانادا: داستان واقعی یک پدر مسلمان که برای فرزندانش می‌جنگد» منتشر کرد که بر اساس تجربیات شخصی او بود. علیرضا در این کتاب تجربیاتش را در زمان مهاجرت از ایران به کانادا به عنوان یک مهندس باتجربه در سال ۲۰۰۰ و مبارزه‌اش با تبعیض در برابر پدران مهاجر در دادگاه‌های خانواده نقل کرده است.

کامکار می‌گوید: «او مرد بزرگی بود که تلاش می‌کرد جوامع ایرانی را دور هم جمع کند. محل اقامت شخصی او به جایی برای ملاقات و آشنایی خانواده‌های ایرانی تبدیل شده بود تا کنار هم باشند و با گروه بزرگی از دوستان خود، تعطیلات و مراسم کانادایی و ایرانی را جشن بگیرند».

 

دلارام داداش‌نژاد، دانشجوی کالج لانگارا در ونکوور

دلارام داداش‌نژاد، ۲۷ ساله، دانشجویی از تهران بود و دوره‌های انتقالی را در Langara College در ونکوور می‌گذراند.

او در تعطیلات کریسمس برای دیدار با خانواده‌اش به ایران رفته بود و در حال بازگشت به ونکوور برای ادامه تحصیل بود که جان خود را از دست داد.

 

 

 

 

حمید ستاره کوکب، دستیار تحقیقاتی دانشگاه Windsor و همسرش سمیرا بشیری

حمید فارغ‌التحصیل دانشکده مهندسی مکانیک دانشگاه صنعتی شریف بود و به همراه همسرش سمیرا برای ادامه تحصیل و کار به کانادا مهاجرت کرده بود. او همکار پژوهشی افشین رحیمی، استادیار دانشگاه ویندزور بود.

 

دانشجوی دانشگاه تورنتو، زینب اسدی لاری و برادرش محمد اسدی لاری

زینب و محمدحسین اسدی لاری، فرزندان دکتر محسن اسدی لاری، مدیرکل همکاری‌های بین‌الملل وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی ایران هم قربانی سقوط هواپیما شدند.

زینب اسدی لاری، دانشجوی دانشگاه تورنتو (UTM) Mississauga و رئیس شعبه UTM انجمن STEM Fellowship بود که مربیان جوان را در علوم داده‌ها و نوشته‌های علمی پرورش می‌داد. محمدحسین اسدی لاری هم که در پردیس مرکزی دانشگاه تورنتو درس می‌خواند، یکی دیگر از بنیانگذاران STEM Fellowship بود.

زینب در سال ۲۰۱۶ در رشته زیست‌شناسی در دانشگاه بریتیش کلمبیا تحصیل می‌کرد و مسئولان این دانشگاه، درگذشت او را تسلیت گفتند. برادر او هم در سال ۲۰۱۸ با مدرک کارشناسی از رشته آناتومی و علوم فیزیولوژیکی فارغ‌التحصیل شده بود.

 

محمد امین جبلی، دانشجوی دانشگاه تورنتو

محمد امین جبلی که پروژه تحقیقاتی Translational را به تازگی در دانشگاه تورنتو به پایان رسانده بود، از دیگر جانباختگان بود.

به گفته Ferenbok Joseph ، مدیر برنامه تحقیقات Translational، جبلی در ایران تحصیلات پزشکی خود را انجام داد و به‌عنوان یک پزشک کار خود را شروع کرد. او پس از گذراندن خدمت سربازی، پروژه تحقیقاتی Translational را در U of T آغاز کرد چون به دنبال انجام کاری خلاقانه و همچنین، کارآفرینی بود.

جبلی ۲۹ سال داشت و آن‌طور که اکانت لینکدین او نشان می‌دهد، به‌عنوان پزشک خانواده و فوریت‌های پزشکی در مناطق مختلف ایران فعالیت‌های داوطلبانه انجام داده بود. او به تصویربرداری پزشکی و بیماری‌های قلبی و عروقی علاقه داشت.
به گفته فرنبوک، ویژگی برجسته محمد امین، از خودگذشتگی بود و همیشه برای دیگران وقت می‌گذاشت.

Kevin Vuong، هم که استاد محمد‌ امین در کلاس رهبری و مدیریت پروژه بود، او را به عنوان «یک دانشمند فوق‌العاده» با علاقه به بیماری‌های قلبی و عروقی توصیف کرد که به عکاسی هم علاقه داشت.

وونگ که در نیروی دریایی کانادا نیز خدمت کرده است در یک توییت تسلیت اعلام کرد: «ما در این حادثه ۱۷۶ نفر را از دست دادیم که یکی از آنها امین بود. دنیا به خاطر این حادثه اندوهگین است. روحت در آرامش باشد دوست من».

 

سیاوش غفوری آذر و سارا ممانی، دانش آموختگان دانشگاه کونکوردیا

سیاوش و سارا که از فارغ‌التحصیلان دانشکده مهندسی دانشگاه کونکوردیا در مونترال بودند هم از دیگر کشته شدگان سقوط هواپیما هستند. سیاوش ۳۵ ساله برای شرکت هوافضای Pratt & Whitney در کبک کار می‌کرد. آن‌طور که در صفحه لینکدین سارا ممانی ذکر شده او نیز در شرکت Bombardier کار می‌کرد.

این زوج تصمیم گرفتند در ماه دسامبر به ایران برگردند و جشن ازدواج خود را به‌صورت سنتی در تهران برگزار کنند. آنها به تازگی با کمک هم یک خانه خریده بودند.

 

 

 

 

شادی جمشیدی، نماینده فنی فروش، ساکن تورنتو

 

شادی جمشیدی که ساکن تورنتو بود قبل از مهاجرت به کانادا از دانشکده مهندسی پلیمر دانشگاه امیرکبیر فارغ‌التحصیل شده بود. او پس از مهاجرت به عنوان نماینده فنی فروش در دفتر Mississauga شرکت Brenntag Canada کار می‌کرد.

Stefania Badea، مدیر ارتباطات و منابع انسانی این مجموعه می‌گوید که همه کارکنان Brenntag Canada به خاطر از دست دادن جمشیدی اندوهگین هستند.

شادی ۳۱ ساله، بیش از یک سال بود که با این شرکت کار می‌کرد و برای اینکه در ایام تعطیلات پیش خانواده‌اش باشد به ایران سفر کرده بود.

بادیا با بیان این که شادی فردی شگفت‌انگیز بود، خاطرنشان کرد که او به تازگی برای حضور در یکی از برنامه‌های بین‌المللی آینده شرکت در ماه مارچ انتخاب شده بود.

او گفت: «شادی یک کارمند عالی و برجسته محسوب می‌شد و در کنار او بودن برای ما جذاب بود. او نگرشی بسیار مثبت داشت و بسیار باهوش بود. ما به او به عنوان یکی از استعدادهای آینده شرکت نگاه می‌کردیم».

 

فرید آراسته، دانشجوی دانشگاه کارلتون و منصور پورجم فارغ‌التحصیل این دانشگاه

دانشگاه Carleton یکی دیگر از دانشگاه‌های کانادا بود که در جریان سقوط هواپیما عزادار شد و فرید آراسته، دانشجوی مقطع دکترای رشته بیولوژی و منصور پورجم، فارغ‌التحصیل این رشته را از دست داد.

دانشگاه کارلتون طی بیانیه‌ای در وب‌سایت خود اعلام کرد: «در این زمان سخت، ما در کنار خانواده، دوستان و همکاران فرید و منصور هستیم و در غم هر کسی که در این تراژدی وحشتناک عزیزی را از دست داده، شریکیم».

فرید آراسته به ایران رفته بود تا با نامزدش مارال ازدواج کند و جشن ازدواج آنها تنها ۳ روز قبل از حادثه برگزار شده بود.
به گفته گلناز شاوردی، دخترعموی همسر فرید، همه خانواده، فرید را دوست داشتند چون جوان بسیار مهربانی بود.
با این اتفاق، همسر و خانواده‌اش بسیار آشفته و ناراحت هستند و روزهای بسیار سختی را سپری می‌کنند.

 

فروغ خادم، فارغ‌التحصیل دانشگاه منیتوبا

فروغ، فارغ‌التحصیل دانشگاه منیتوبا و دارای مدرک PhD در رشته ایمونولوژی بود. او که ۳۸ سال داشت برای تعطیلات به ایران آمده بود و قصد داشت بعد از دیدار با خانواده به کانادا برگردد.

دکتر Jude Uzonna، دانشیار تحقیقات در کالج پزشکی Max Rady در دانشگاه منیتوبا می‌گوید: «فروغ یک زن شگفت‌انگیز و الهام‌بخش بود». او با اشاره به این که فروغ نمادی از انسانیت، عشق و همدلی بود، ادامه داد: «من قبلا به او می‌گفتم باتری انرژی، چون هیچ وقت خسته نمی‌شد. من هرگز با چنین زن قدرتمندی روبه‌رو نشده بودم».

 

 

امیرحسین قاسمی، دانشجوی دانشگاه منیتوبا

امیرحسین قاسمی که در مقطع کارشناسی ارشد رشته مهندسی بیوشیمی در دانشگاه منیتوبا تحصیل می‌کرد یکی دیگر از قربانیان این سانحه هوایی است.

به گفته امیر شیرزاد، دوست امیرحسین قاسمی، او برای گذراندن تعطیلات و دیدار با خانواده‌اش راهی ایران شده بود و در راه بازگشت به Winnipeg بود.

او ادامه داد: «ما با هم بازی می‌کردیم و قبل از این که امیرحسین کانادا را ترک کند همدیگر را دیده بودیم».

 

 

 

 

امیرحسین قربانی بهابادی، دانشجوی دانشگاه منیتوبا

امیرحسین بهابادی نیز دانشجوی کالج بین المللی منیتوبا بود.

او تصمیم داشت بعد از گذراندن تعطیلات به کانادا برگردد که جان خود را از دست داد.
امیر حسین قربانی بهابادی یکی از ۵ دانشجو و فارغ‌التحصیل دانشگاه منیتوبا بود که این اتفاق برایش افتاد.

 

 

 

 

 

 

مهدی صادقی، همسرش بهاره حاج اسفندیاری و دخترشان آنیسا

مهدی و بهاره هر دو مهندس بودند و در سال ۲۰۱۶ به وینیپگ آمدند. بهاره با گروه شرکت‌های ماروست کار می‌کرد و برای تحصیل در مقطع فوق لیسانس رشته عمران به کانادا مهاجرت کرده بود. Armin Marten همکار بهاره می‌گوید: «بهاره ساکت بود اما همیشه لبخند می‌زد. او بسیار باهوش و با استعداد بود و دل همه ما برایش تنگ می‌شود».

مهدی صادقی نیز یکی از اعضای انجمن ایرانی بود و در یک مدرسه ایرانی به صورت داوطلبانه فعالیت می‌کرد.

 

شکوفه چوپان نژاد، متخصص زنان و زایمان در ادمونتون به همراه دخترانش سارا و صبا سعادت

سه تن دیگر از کشته‌ شدگان سانحه اخیر، دکتر شکوفه چوپان‌نژاد، متخصص زنان و زایمان است که در ادمونتون زندگی می‌کرد و همراه دو دختر خود سرنشینان این پرواز بی‌فرجام بود.

شایسته مجدنیا، دوست صمیمی شکوفه درباره او گفت: «شکوفه مهربان‌ترین کسی است که تا به حال در زندگی‌ام دیده‌ام».

او ادامه داد: «چوپان نژاد همیشه برای جمع‌آوری کمک‌های مالی تلاش می‌کرد و تمام سعی خود را برای کمک به کسانی که به تازگی مهاجرت کرده بودند و قادر به دریافت کمک‌های پزشکی ضروری نبودند انجام می‌داد».

دختران خانم دکتر چوپان‌نژاد یکی صبا سعادت بود که در گروه علوم بیولوژیک دانشگاه آلبرتا تحصیل کرده بود و دختر دیگر او هم سارا سعادت بود که به تازگی از رشته روانشناسی فارغ‌التحصیل شده بود. شکوفه چوپان‌نژاد پسری هم داشت که در این پرواز همراه آنها نبود.

 

امیرحسین سعیدی‌نیا، محمدمهدی الیاسی، الناز نبیعی و نسیم رحمانی‌فر دانشجویان دانشگاه آلبرتا

مهدی الیاسی در سال ۲۰۱۷ در مقطع کارشناسی ارشد از دانشکده مهندسی مکانیک دانشگاه آلبرتا فارغ‌التحصیل شد.
به گفته مسئولان این دانشگاه، مهدی یک دانش‌آموز باهوش و با انگیزه بود و به کسانی که به تازگی به کانادا مهاجرت کرده بودند زبان انگلیسی را آموزش می‌داد.

امیرحسین سعیدی‌نیا نیز برای شروع تحصیلات خود در مقطع دکترای دانشگاه آلبرتا در مسیر پرواز به ادمونتون بود که این اتفاق افتاد.

سعیدی‌نیای ۲۶ ساله دارای مدرک مهندسی نفت و فوق لیسانس مهندسی مکانیک از یک دانشگاه ایرانی بود.
الناز نبیعی نیز دانشجوی دانشکده حسابداری، عملیات و سیستم‌های اطلاعاتی در دانشکده بازرگانی دانشگاه آلبرتا بود.
او مدرک کارشناسی ارشد خود را از دانشگاه صنعتی شریف گرفته و برای تحصیل در مقطع دکترا به همراه همسرش به کانادا مهاجرت کرده بود.

نسیم رحمانی‌فر، دانشجوی کارشناسی ارشد رشته مهندسی مکانیک این دانشگاه بود. به گفته دوستش سینا اسفندیارپور او برنامه‌ریزی کرده بود که مادرش را غافلگیر کند.

پروفسور حسین روحانی، استاد راهنمای نسیم می‌گوید که او دانشجوی سخت‌کوش و برجسته‌ای بود که به تازگی بورس تحصیلی گرفته بود.

 

عایشه پور قادری و دخترش فاطمه، صاحب یک نانوایی در شمال ونکوور

امیر پاساوند که در شمال ونکوور نانوایی دارد، روز چهارشنبه، همسر و دخترش را در سانحه هوایی از دست داد.
او این روزها برای تحویل گرفتن اجساد خانواده‌اش به ایران برگشته است.

انسی کشاورز، مشتری و دوست خانوادگی عایشه پورقادری درباره او ‌گفت: «عایشه خیلی زحمتکش بود و تلاش زیادی کرد تا این نانوایی را به همراه خانواده‌اش بسازد. او بسیار زیبا بود و وقتی به مغازه‌اش می‌رفتیم همیشه از ما استقبال می‌کرد و به گرمی با ما صحبت می‌کرد».

 

محمدحسین ساکت و همسرش فاطمه کازرانی، ساکنان ونکوور

محمدحسین به عنوان مهندس مکانیک فعالیت داشت و همسر او نیز متخصص بهداشت دهان و دندان بود. این زوج در بین دوستان و آشنایان، به عنوان نماد مهربانی و داشتن رفتار نرم شناخته می‌شدند.

طبق آنچه در صفحه فیسبوک کازرانی آمده است، او که در ونکوور سکونت داشت اهل تهران بود و در رشته مهندسی زیست پزشکی تحصیل کرده بود.

 

فیروزه مدنی و همسرش ناصر پورشعبان پزشکان ایرانی

فیروزه و ناصر که در ایران پزشک بودند در سپتامبر ۲۰۱۳ به کانادا مهاجرت کردند و تصمیم داشتند در این کشور تحصیلات خود را ارتقا دهند و باز هم مشغول به فعالیت شوند. آنها به کانادا مهاجرت کردند تا زندگی و آینده بهتری داشته باشند.

فیروزه مدنی بخشی از وقت خود را به‌طور داوطلبانه در کتابخانه شهر ونکوور شمالی می‌گذراند و به مهاجران جدید کمک می‌کرد که با خدمات موجود در این کتابخانه آشنا شوند و از آنها استفاده کنند.

دختر ۲۰ ساله این زوج نیز به همراه آنها در تهران بود اما زودتر از آنها و با پرواز دیگری به کانادا برگشت.

 

روجا امیدبخش، دانشجوی سال اول ویکتوریا

روجا ۲۴ ساله دانشجوی سال اول رشته بازرگانی بود و در مسیر بازگشت به کانادا جان خود را از دست داد.

Colgate از هم‌کلاسی‌های روجا درباره او گفت: «روجا همیشه لبخند می‌زد و مثبت بود. من می‌دانم که او علاقه زیادی به بازاریابی داشت و دانشجوی پخته و با برنامه‌ای بود».

 

 

 

 

 

 

دکتر مهران ابطحی، پژوهشگر گروه مهندسی عمران

دکتر مهران ابطحی، عضو پژوهشگر فوق دکترا در گروه مهندسی عمران دانشگاه بریتیش کلمبیا بود. ابطحی در ژوئن سال ۲۰۱۸ با موفقیت از پایان نامه خود، که به بررسی راه‌های از بین بردن ریزگردها از فاضلاب شهری می‌پرداخت، دفاع کرد.
او به تازگی ازدواج کرده بود.

 

الوند صادقی، همسرش نگار برقعی، خواهرش سهند صادقی و خواهرزاده‌اش سوفی امامی از تورنتو

نگار، دانشجوی مقطع کارشناسی ارشد دانشگاه مک‌گیل بود و به همراه همسرش الوند صادقی‌ که به‌عنوان توسعه‌دهنده وب در تورنتو کار می‌کرد از دنیا رفت.

همراه با آنها، سهند صادقی، خواهر الوند و دخترش سوفی امامی که دانش‌آموز دوره مهدکودک در مدرسه دولتی Lillian بودند نیز کشته شدند.

 

 

 

 

به گفته حمیدرضا برقعی، برادر نگار، او هر آخر هفته با قطار به تورنتو می‌رفت تا همسرش را ببیند. او ادامه داد: «نگار و الوند، زوجی آرام و خونگرم بودند و هیچ تنش و مشاجره‌ای بین آنها وجود نداشت».

هیات مدیره مدرسه ناحیه تورنتو که سوفی در آنجا تحصیل می‌کرد هم طی بیانیه‌ای اعلام کرد: «سوفی کودکی شگفت‌انگیز و بسیار مورد علاقه معلمان و هم‌کلاسی‌هایش بود. او همیشه لبخند به لب داشت و همه را در آغوش می‌گرفت».

 

 

 

 

مهدیه قاسمی، آرشیتکت ساکن تورنتو و فرزندانش، آرسان و آرنیکا نیازی

مهدیه که در تورنتو به‌عنوان آرشیتکت مشغول به فعالیت بود به همراه پسرش آرسان ۱۱ ساله و دخترش آرنیکا ۸ ساله جان خودشان را در این حادثه از دست دادند.

به گفته شرکت Malhotra مهدیه مدت ۵ سال بود که در این شرکت کار می‌کرد و تاثیرات ماندگاری از خود به جای گذاشت. مهدیه درست قبل از این که به ایران پرواز کند برنده یک جایزه طراحی شهری شده بود.

 

 

شاهرخ اقبالی، مریم آقامیری و شهزاد اقبالی

شاهرخ اقبالی، همسرش مریم آقامیری و دختر ۸ ساله آنها شهزاد اقبالی که ساکن تورنتو بودند هر سه در این حادثه جان باختند. شهزاد دانش‌اموز کلاس سوم بود.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

سیاوش مقصودلو استرآبادی، همسرش آزاده کاوه و دخترش پریا

سیاوش، فارغ‌التحصیل دوره دکترای رشته علوم پزشکی دانشگاه مک مستر به همراه همسر و دخترش، مسافران دیگر هواپیما بودند. سارا مک‌دونالد که همکار مقصودلو در همیلتون بود از او به‌عنوان فردی «مهربان و متفکر» یاد می‌کند.

براساس خبرنامه مک مستر در سال ۲۰۱۷، مقصودلو به‌عنوان همکار پس از دکترای اپیدمیولوژی بالینی به بخش زنان و زایمان پیوسته بود. براساس خبرنامه McMaster ۲۰۱۷ ، مقصودلو استرآبادی به عنوان همکار پس از دکترا در اپیدمیولوژی بالینی پری ناتال به بخش زنان و زایمان پیوسته بود. او دکترای خود را در Karolinska Institute گذراند و مدرک پزشکی خود را از دانشگاه علوم پزشکی ایران دریافت کرده بود.

 

مهسا امیرلیراوی و مح صلاحی، اساتید دانشگاه Lambton

مهسا ۲۹ ساله و مح ۳۰ ساله هر دو مهندس بودند و در دانشگاه Ryerson با هم آشنا شدند. این زوج که در سال ۲۰۱۴ با هم آشنا شدند در ریچموندهیل زندگی می‌کردند و هر دو مدرس دوره‌های مهندسی در دانشگاه Lambton تورنتو بودند.

 

آراد زارعی، دانش‌آموز سال دوم دبیرستان

آراد ۱۸ ساله برای ملاقات با مادرش در دوران تعطیلات به شیراز سفر کرده بود. آراد پس از تعطیلات باید به کانادا برمی‌گشت تا تحصیلات خود را در ترم آخر مدرسه متوسطه ریچموند از سر بگیرد.

به گفته مهرزاد زارعی، پدر آراد، او شخصیت پر شور و دلسوزی داشت و تاثیر عمیقی روی هم‌کلاسی‌ها و دوستان خود گذاشته بود.

 

رازگر رحیمی، مدرس دانشگاه، همسر باردارش فریده غلامی و پسرش ژیوان

پروفسور رحیمی تدریس در بخش فن‌آوری مهندسی و علوم کاربردی را در سپتامبر ۲۰۱۸ آغاز کرد و مدرس University of Ontario Institute of Technology در Oshawa بود.

Craig Stephenson، مدیر این مرکز درباره رحیمی گفت: «او یک معلم و مربی جذاب با چهره‌ای دوستانه بود که همیشه دوست داشت به دانشجویان خود کمک کند. او یک انسان خونگرم بود که اغلب درباره خانواده جوانش و بازگشت به ایران برای ما سخن می‌گفت». همسر او فریده غلامی نیز هنرمندی خلاق بود.

به گفته مهدیه امیری، دوست فریده، او در زمان تحصیل در دبیرستان بالاترین سطح گواهینامه خطاطی در ایران را داشت. فریده در سال ۲۰۰۲ در مقطع لیسانس رشته طراحی صنعتی پذیرفته شد. آرزوی او این بود که روزی یک شرکت طراحی جواهرات داشته باشد.

خانواده رازگر و فریده در بین دوستان و آشنایان به عنوان یک خانواده شاد و پرانرژی شناخته می‌شدند. فرزند آنها ژیوان هم پسری فوق‌العاده باهوش، خوشحال و عاشق کتاب خواندن بود.

فریده چند ماه پیش پسر دومش را هم باردار شد و کل خانواده از این موضوع خوشحال و هیجان‌زده بودند. آنها حتی اتاق خواب کودک جدید خود را هم آماده کرده بودند که این اتفاق افتاد.

 

سحرناز حق‌جو و دخترش السا جدیدی ساکنان اسکاربورو

سحرناز ۳۷ ساله و دختر ۸ ساله‌اش السا از دیگر مسافران هواپیمای مرگ بودند. سحرناز از دوران کودکی به همراه خانواده به خارج از کشور مهاجرت کرده بود. خانواده او چند سالی ساکن ایرلند بودند سپس به کانادا مهاجرت کردند و در این کشور ساکن شدند.

سحرناز در کانادا مدیر برنامه The Jump Scarborough بود، برنامه‌ای که برای کمک به اسکان تازه‌واردها در شهر طراحی شده است.

دختر او السا نیز در مدرسه ابتدایی الهادی درس می‌خواند. مدرسه السا بعد از این اتفاق بیانیه‌ای صادر کرد. در این بیانیه آمده بود: «السا دختری فوق‌العاده باهوش بود که نبودن او شکاف بزرگی در قلب مردم ایجاد کرد. او دختری مهربان و دلسوز بود و کلاس درس ما را روشن می‌کرد.

 

هیوا مولانی، اوین ارسلانی و فرزندشان کردیا مولانی، خانواده‌ای شناخته‌شده در بین کردهای ایرانی

خانواده ۳ نفره مولانی شامل هیوا ۳۸ ساله، اوین ۳۰ ساله و دختر یک ساله‌شان کردیا ساکن ایجکس انتاریو بودند.

آنها به گفته دوستشان، نسرین علیزاده بعد از ۳ هفته اقامت در ایران برای شرکت در یک مراسم عروسی به کانادا برمی‌گشتند که جان خود را از دست دادند.

خانواده این زوج جوان یک خانواده شناخته شده در جامعه کردهای ایران هستند.
Shaun Collier، شهردار شهر ایجکس در واکنش به مرگ این خانواده گفت: «به کارکنان شهرداری دستور دادم پرچم‌ها را پایین بیاورند و مراتب تسلیت خود را به جا آورند. ما نمی‌توانیم این اتفاق را باور کنیم اما دعاهایمان با این خانواده همراه است».

 

 

 

خانواده سه نفره امیر اویسی، سارا حمزه‌ای و دخترشان عسل اویسی

امیر ۴۲ سال داشت و به همراه همسرش سارا ۳۴ ساله و دخترش عسل ۶ ساله در تورنتو زندگی می‌کرد. خانواده اویسی بعد از حدود ۲ سال به ایران آمده بودند تا دیداری با خانواده‌های خود داشته باشند.

امیر که مدرک کارشناسی ارشد مهندسی مکانیک داشت در شرکت Smith Energy که مربوط به سیستم‌های گرمایش و تهویه هوا بود کار می‌کرد.

 

شکیبا فقاهتی و فرزندش راستین مقدم از تورنتو

شکیبا و پسر ۱۰ ساله‌اش راستین پس از دیدار با خانواده در تهران قصد داشتند به کانادا برگردند که این اتفاق افتاد. شاهین، همسر شکیبا در این سفر همراه آنها نبود.

این خانواده ۷ سال پیش به کانادا مهاجرت کرده بودند و فرزندشان راستین دانش‌آموز سال چهارم در مدرسه دولتی Beynon Fields در ریچموندهیل بود.

 

دو خواهر به نام‌های معصومه و مهدیه قوی

معصومه قوی، دانشجوی کارشناسی ارشد رشته فناوری اطلاعات و ارتباطات و خواهر کوچک‌ترش مهدیه، که دانش‌آموز سال اول بود، در حال پرواز به هلیفکس بودند تا تحصیلات خود را ادامه دهند.

صدرا کرد جمشیدی، رییس انجمن دانشجویان ایرانی درباره آشنایی خود با معصومه گفت: «من او را در اکتبر سال گذشته در یک جلسه عمومی سالانه ملاقات کردم و پس از آن با او همکاری داشتم. او فرد بسیار سخت‌کوشی بود و برای رسیدن به اهداف خود تلاش می‌کرد. معصومه همچنین به ما کمک می‌کرد تا بتوانیم رویدادهایمان را برگزار کنیم».
معصومه پیش از این در MTN Irancell و Huawei کار می‌کرد.

 

 

مجتبی عباس‌نژاد، دانشجوی دانشگاه تورنتو

مجتبی عباس‌نژاد یکی از ۶ دانشجوی دانشگاه تورنتو بود که در این اتفاق جان خود را از دست داد. او که در مقطع دکترا تحصیل می‌کرد، دستیار تدریس دانشگاه نیز بود و تحقیقاتی نیز در زمینه تصفیه فاضلاب انجام داده بود.

او تنها ۲۶ سال داشت و چند سال پیش مادرش را از دست داده بود اما به ایران آمده بود تا پدرش را ببیند.

Poolad، دوست مجتبی می‌گوید: «فکر می‌کنم امروز مجتبی و مادرش در کنار هم هستند و او در آرامش، استراحت می‌کند».

 

محمود عطار ۶۹ ساله با وسائل تزئینی برای خانه جدید دخترش

زهره عطار برادر محمود عطار مسافر پرواز اوکراین، که از سال ۲۰۰۷ ساکن ریچموندهیل است می‌گوید قبل از پرواز از طریق پیامک با برادر ۶۹ ساله‌اش محمود در تماس بوده است. محمود در فرودگاه بوده و از او پرسیده بود که آیا چیزی لازم دارد تا از فرودگاه برایش بخرد. زهره می‌گوید این خصلت محمود بود که همیشه به فکر دیگران باشد.

محمود پیش از اینکه به ایران برود، به دختر بزرگش سحر ۳۵ ساله برای دکوراسیون خانه‌ای که تازه در نورث یورک خریده بود کمک کرده بود. حالا هم که از ایران می‌آمد کلی وسایل تزئینی،‌ ظرف و ظروف و عکس‌های خانوادگی برای تزئین خانه جدید دخترش می‌آورد.

سحر دخترش می‌گوید که پدرش هر بار که به کانادا می‌رسید چقدر از اینکه ماموران مرزی به او می‌گفتند Welcome to Canada، خوشحال می‌شد.

 

کیانا قاسمی می‌خواست زندگی تازه‌اش را در کانادا شروع کند

کیانا قاسمی در کالج جورج براون ثبت‌نام کرده و داشت به کانادا می‌آمد تا فصل تازه‌ای در زندگی خود را در کانادا بگشاید.

سمیرا اکبری یک دوست نزدیک خانوادگی کیانا می‌گوید که او بسیار از آغاز این فصل تازه زندگی خود در کانادا هیجان‌زده بود. سمیرا که خود ساکن سان‌فرانسیسکو است از تلاش‌های پدر کیانا برای اینکه بتواند او را برای ادامه تحصیل به کانادا بفرستد به روزنانه تورنتو استار گفته است.

 

 

 

 

 

حمید رضا (سام) جوادی و پسرش کیانا جوادی

حمید رضا (سام) جوادی و پسر نوجوانش کیانا جوادی داشتند از تعطیلات سال نو از ایران به کانادا باز می‌گشتند که هرگز به مقصد نرسیدند. همسر حمید رضا چند روز زودتر با پرواز دیگری برگشته بود تا بتواند به موقع به سر کار برود.

خانواده آنها در میسی‌ساگا زندگی می‌کنند اما یک کاتیج هم در Grand Bend دارند. حالا کامیونیتی کوچک Grand Bend سوگوار این پدر و پسر هستند.

Michael Vanhevel یکی از اهالی همین کامیونیتی می‌گوید که این پدر و پسر معمولا با هم قایق‌سواری می‌کردند و همیشه هم با مردم اینجا خیلی گرم می‌گرفتند: «ما آنها را خیلی دوست داشتیم و همیشه از دیدن آنها خوشحال می‌شدیم.»

 

فراز فلسفی فارغ‌التحصیل مک‌گیل

فراز فلسفی فارغ‌التحصیل مقطع کارشناسی مهندسی نرم‌افزار و کارشناسی ارشد علوم سیستم‌های هوشمند از دانشگاه امیرکبیر تهران بوده است. فراز به کانادا که آمد از دانشگاه مک‌گیل مونترال هم یک فوق لیسانس در رشته machine learning گرفت. آرین حسین‌زاده که در دانشگاه مونترال با فراز هم دوره بوده او را بسیار متواضع، باهوش، زیرک و فعال توصیف می‌کند که نبودنش حالا همه بستگان و دوستان او را به سوگ نشانده است.

فراز فلسفی برای تعطیلات آخر سال به تهران رفته بود تا با خانواده‌اش تجدید دیدار کند.

 

نیلوفر صدر هنرمندی از خانواده سیاست

نیلوفر صدر هم مادر بود و هم هنرمندی ساکن مونترال که در پرواز اوکراین به کانادا بازمی‌گشت که هرگز به مقصد نرسید.

گالری MEKIC که یک کامیونیتی هنری برای ایران و سایر هنرمندان اهل خاورمیانه است در سوشیال مدیای خود فقدان او را سخت و باورناپذیر توصیف کرده و او را دوستی مهربان توصیف کرده که به بسیاری از هنرمندان و هنردوستان کمک می‌کرده است. «ما خاطره‌های زیادی از او داریم و هنوز هم فقدان او را باور نمی‌کنیم.»

نیلوفر صدر فرزند احمد صدر حاج سید جوادی از اعضای نهضت آزادی ایران بوده که در شکل‌گیری انقلاب نقش فعال داشته، ولی پس از پیروزی انقلاب چندین بار بازداشت شده است.

همسر پیشین نیلوفر رضا بنی‌صدر بوده که برادرزاده ابوالحسن بنی‌صدر نخستین رئیس جمهور ایران بوده است.آنها ۲۸ سال پیش ازدواج کردند و ۱۶ سال پیش از هم جدا شدند.

دخترهای دوقلوی این زوج که حالا ۴۰ سال دارند در ایران و پسرشان که ۴۲ ساله است در پاریس به دنیا آمده است. آنها در سال ۱۹۹۹ از پاریس به مونترال مهاجرت کردند.

 

دکتر فرهاد نیکنام، دندان‌پزشکی که می‌خواست فصل تازه‌ای در زندگی بگشاید

فرهاد نیکنام همراه همسرش سال ۲۰۱۶ به وینی‌پگ کانادا مهاجرت کردند. فرهاد پیش از مهاجرت در ایران مدت ۱۵ سال دندان‌پزشک بوده است.

فرهاد که موفق شده بود آزمون‌های دندان‌پزشکی خود را پشت سر بگذارد اخیرا همراه همسر، دختر ۷ ساله‌شان یانینا و پسر دو ساله‌شان یونا به تورنتو نقل مکان کرده بودند.

فرهاد قرار بود با دکتر ساناز ویلادی یک دوست قدیمی خانوادگی که ۲۵ سال بود همدیگر را می‌شناختند، در تورنتو یک کلینیک دندان‌پزشکی راه‌اندازی کنند که این فاجعه روی داد.

 

دکتر شریعه فقیهی دندان‌پزشک و استاد دانشگاه

دکتر شریعه فقیهی متولد تهران است و در سال ۲۰۱۱ همراه همسر و دو فرزندش به کانادا مهاجرت کرد. او در سال ۲۰۱۶ از دانشگاه Dalhousie فارغ‌التحصیل شد و از سال ۲۰۱۷ در دپارتمان لثه‌شناسی Periodontology همان بیمارستان مشغول تحصیل شد و همزمان هم در بخش خصوصی فعالیت می‌کرد. دکتر فقیهی در این سال‌ها به تاسیس یک مرکز دندان‌پزشکی برای کودکان معلول ایران کمک کرد.

دکتر ابراهیم کیانی همکار دکتر فقیهی به تورنتو استار گفته که او نخستین بار ۲۵ سال پیش با دکتر فقیهی ملاقات کرده است. دکتر فقیهی آن زمان رئیس دپارتمان لثه‌شناسی دانشکده دندان‌پزشکی دانشگاه شیراز بوده است.

 

محمد معینی ساکن شربروک در استان کبک

محمد معینی ساکن Sherbrooke در کبک یکی دیگر از قربانیان سرنگونی هواپیما بوده است.

آن چنان که صفحه لینکدین معینی توضیح می‌دهد او به‌عنوان طراح مکانیک در Recreational Products بمباردیه مشغول کار بوده است.

شهردار Sherbrooke در پیامی در فیس‌بوک همدردی خود را در این سانحه تلخ ابراز داشته است.

معینی ۳۵ ساله از چهار سال پیش در کبک زندگی می‌کرده و اخیرا برای گذراندن تعطیلات سال نو با خانواده‌اش به ایران سفر کرده بود.

 

 

فرشته ملکی برای عروسی دخترش به ایران آمده بود

فرشته ملکی ۴۷ ساله که در اتاوا آرشیتکت است از عروسی دخترش در ایران به کانادا باز می‌گشت.

رضا اسلامی که سال‌های پیش در دانشگاه معماری تهران با خانم ملکی آشنا شده او را آرشیتکتی باهوش و مسلط توصیف می‌کند که هیچ ابایی نداشت تا ابزارهای بنّایی دست بگیرد و مشغول کار شود.

خانم ملکی که مادر مجرد بود و چند سال پیش به کانادا مهاجرت کرده بود، اخیرا تصمیم داشت پس از ازدواج دخترش کمی بیشتر به زندگی شخصی خود برسد که این فاجعه روی داد.

 

اطلاعیه OREA در ارتباط با سه قربانی پرواز که در تورنتو مشاور مسکن بودند

خانم Karen Cox رئیس انجمن املاک و مستغلات انتاریو Ontario Real Estate Association – OREA در بیانیه‌ای گفت: «از دانستن این که سه نفر از اعضای انجمن از جان‌باختگان سانحه هوایی در ایران بودند، عمیقا ناراحت شدیم. جامعه مشاوران املاک انتاریو سوگوار از دست دادن سه نف%

برچسب ها

Atash 228 اختصاصی آتش آنلاین ایرانیان کانادا پرواز PS752 مهاجران ایرانی