دردسرهای کووید ۱۹ در مدارس برای دانش‌آموزان مهاجر تازه‌وارد به کانادا

سازگار شدن با محیط و آدم‌های جدید برای خیلی‌ها دشوار و زمان‌بر است؛ چه رسد به این که یک کودک مهاجر تازه‌وارد باشی و از آن سخت‌تر، کووید ۱۹ هم سر برسد و همه چیز را زیر و رو کند.

این، حال و روز بسیاری از کودکان مهاجر است که به گفته Patricia Lomelli​​​​​​، ناظر مراکز مراقبت از کودکان، تعدادشان هم کم نیست. درست است که به تازگی مدرسه‌ها بعد از چند ماه باز شده‌اند و بچه‌ها دوباره سر کلاس‌های درس می‌روند اما زدن ماسک و ضرورت رعایت فاصله اجتماعی، کار برقراری ارتباط با دیگران و به‌خصوص دوست پیدا کردن و همچنین، بازی کردن را برای بچه‌های مهاجر تازه‌وارد سخت کرده است و آنها به همین دلیل، فشار روحی مضاعفی را تجربه می‌کنند.

اما مشکلات این بچه‌ها تنها در این موضوع خلاصه نمی‌شود و با چالش‌های بیشتری دست به گریبان هستند.

شما می‌توانید در این مطلب، داستان لمار، کودک مهاجر سوری و دانیلا، کودک مهاجر نیجریه‌ای را بخوانید و با مشکلاتی که کودکان تازه‌وارد به کانادا دارند، بیشتر آشنا شوید.

برای Lemar Kharma که ۹ سال دارد، ماه‌های آخر قبل از بازگشایی مدرسه، طولانی گذشته است. لمار که اکنون در پایه پنجم درس می‌خواند، ۲ سال پیش برای فرار از جنگ در کشورش سوریه، به همراه خانواده‌اش به Port Moody در بریتیش کلمبیا نقل مکان کرد.

کووید ۱۹، دوست پیدا کردن را برای لمار، دختر تازه‌وارد سوری سخت کرده است

او از آن زمان به مدرسه می‌رود و دوستانی نیز پیدا کرده است. با این حال، کووید ۱۹ همه‌گیر شد و همین موضوع، ایجاد روابط دوستانه جدید را برای لمار و سایر بچه‌هایی که به تازگی وارد کانادا شده‌اند، دشوارتر کرده است.

او می‌گوید: «احساس ناراحتی می‌کردم چون از دوستانم دور بودم».

گرچه لمار به مدرسه برگشته است، اما داشتن ماسک و ضرورت رعایت فاصله اجتماعی، ارتباط با دیگران را به یک چالش تبدیل کرده است.

مشکلاتی که خانواده لمار با آنها دست و پنجه نرم می‌کنند

از طرف دیگر، خانواده لمار نیز با فشار مالی روبه‌رو هستند. در واقع، نه تنها او منزوی‌تر شده است، بلکه والدینش هم به یک‌باره مجبور به تحمل فشار مالی بیشتری شده‌اند.

Lama Alrakad، مادر لمار كار خود را قبل از همه‌گیری کرونا و به دلیل آسیب‌دیدگی در محل كار از دست داد و مجبور شد از ماه مارچ در خانه بماند تا از لمار که در خانه بود مراقبت كند.

در همین حال، پدر لمار ساعت‌های طولانی در یک کارخانه مشغول به کار بوده است.لمار و خانواده‌اش، سعی می‌کنند خود را با سیستمی در مدرسه سازگار کنند که هم نسبت به کشورشان متفاوت است و هم به دلیل پروتکل‌های جدید مربوط به کووید ۱۹ اغلب در حال تغییر می‌باشد.

الراکاد می‌گوید: «این وضعیت برای ما و به‌خصوص برای لمار وضعیت سختی است. او باید با مردم ارتباط برقرار کند اما در حال حاضر این امکان را ندارد».

 

چالش‌های دیگری که کودکان تازه‌وارد به کانادا با آنها روبه‌رو هستند

مشکل زبان و همچنین، زندگی در کنار پدربزرگ و مادربزرگ، چالش‌های معمول برای این بچه‌ها هستند.

به گفته Patricia Lomelli​​​​​​، ناظر مراکز مراقبت از کودکان، child-care co-ordinator داستان‌هایی مانند داستان لمر در سراسر کانادا رایج است. لوملی با انجمن منابع مهاجرین اقیانوس آرام، Pacific Immigrant Resources Society همکاری دارد.

این انجمن، یک سازمان غیرانتفاعی مستقر در ونکوور است که به زنان مهاجر و پناهنده آسیب‌پذیر کمک می‌کند.

به گفته لوملی، غیر از احساس انزوای زیاد، کودکانی که به تازگی وارد کانادا شده‌اند با چالش‌های بیشتری روبرو هستند، از جمله:

• مانع زبان، زیرا ممکن است انگلیسی زبان اول آنها نباشد.
• زندگی با پدربزرگ و مادربزرگ و نگرانی از انتقال ویروس کرونا به آنها پس از بازگشت از مدرسه.
• ندیدن پدر و مادر در اغلب اوقات، زیرا والدین بسیاری از آنها ساعات بیشتری را به شکل غیر حضوری کار می‌کنند.
• احساس سرریز شدن از اطلاعات مربوط به کووید ۱۹ از سوی سیستم مدرسه.

لوملی می‌گوید: «کووید ۱۹ موانع زیادی را برای برقراری ارتباط با دوستانشان ایجاد می‌کند. همچنین، این احساس گناه را در آنها به وجود می‌آورد که ناقل بیماری باشند و خانواده‌هایشان را نیز آلوده کنند. به هر حال، آنها ترس زیادی دارند».

داستان مدرسه رفتن دانیلا، دختر ۹ ساله نیجریه‌ای و از راه رسیدن کووید ۱۹

Daniella Abiagom نیز همین نظر را دارد. او و خانواده‌اش در سال ۲۰۱۷ از نیجریه به Halifax نقل مکان کردند که به گفته او، این اتفاق یک تطبیق بزرگ بود.

دانیلا ۹ ساله گفت: «من کسی را نمی‌شناختم و هنوز داشتم خودم را با زبان انگلیسی وفق می‌دادم». سپس کووید ۱۹ همه‌گیر شد و در پیشرفتی که دانیلا با دوستان و مدرسه داشت، اختلال ایجاد کرد، اما مشکل تنها این نبود.

دانیلا گفت که او از مبتلا شدن به ویروس کرونا نیز ترسیده است.مشکلی که ماسک زدن، در بازی کردن و برقراری ارتباط با دیگران به‌وجود آورده استدانیلا از بازگشت به مدرسه و دیدن دوستانش خوشحال است، اما می‌گوید که ماسک زدن در زنگ تفریح، بازی کردن با دیگران را در مدرسه برای آنها دشوارتر می‌کند.

او و مادرش Temitope Abiagom هم نظر هستند که این موضوع برای افرادی که درست قبل از همه‌گیری کووید ۱۹ به کانادا نقل مکان کرده‌اند، دشوارتر است.

ابیاگوم گفت: «شما نمی‌توانید در مدرسه دوستی پیدا کنید، زیرا نباید خیلی به بچه‌های دیگر نزدیک شوید و این موضوع، کار را برای ایجاد ارتباط دشوار می‌کند».