من اقامت دائم دارم و یک سال است ایران هستم آیا برای برگشتن به کانادا مشکل دارم؟

سارا از شیراز: من ساکن تورنتو هستم و کارت اقامت دائم (PR) دارم، اما حدود یک‌سال است که به دلیل بیماری پدرم و اینکه من تک فرزند هستم، مجبور شدم به شیراز برگردم و هنوز هم شرایط بازگشت به کانادا را ندارم. می‌خواستم از شما بپرسم با توجه به شرایط پیش آمده، آیا مشکلی برای ورود مجدد من به کانادا پیش خواهد آمد یا خیر؟

پاسخ: رویا گلسرخی، مشاور امور مهاجرت – کانادا

نخست برای پدرتان آرزوی سلامتی و امیدوارم با بازگشت سلامت کامل ایشان، شما هم به کانادا بازگردید.

اما در پاسخ به پرسش شما باید بگویم که شما برای حفظ اقامت خود باید ۷۳۰ روز در هر پنج سال را ساکن‌ و مقیم در کانادا باشید و بیرون بودن یک سال از کانادا به تنهایی مشکل ندارد. و‌لی ‌چون توضیح کامل در این زمینه ندادید، من شرایط ورود را توضیح می‌دهم، چون نمی‌دانم طی ۵ سال گذشته چه مدت را در داخل کانادا بوده‌اید.

تفاوت بین وضع قانونی اقامت دائم و اعتبار اقامت دائم

برای حفظ اقامت PR فرد مقیم باید در هر ۵ سال ۷۳۰ روز را در کانادا اقامت داشته باشد. وضعیت قانونی اقامت دائم (PR) هرگز منقضی نمی‌شود ولی ممکن است از دست برود یا پس گرفته شود. بسیاری از افراد غالبا اعتبار کارت اقامت دائم PR را با اعتبار وضعیت قانونی اقامت دائم خود اشتباه می‌گیرند. مهم است که خط تمایز واضحی بین این دو کشیده شود.

کارت اقامت فقط برای ورود به کانادا واجب می‌باشد و باید در زمان ورود اعتبار داشته باشد. در حقیقت به طور مثال ممکن است فردی سالیان بسیار زیادی مقیم کانادا باشد و کارت PR وی باطل باشد. این مشکلی نیست مگر در زمانی که از کانادا خارج شود و بعدا قصد بازگشت داشته باشد. در آن زمان ورود از مرزهای هوایی به دلیل ابطال کارت PR، با اشکال مواجه می‌شود. مگر اینکه تقاضای درخواست تراول داکیومنت کرده باشند و با این مدرک به کانادا وارد بشوند ولی گرفتن تراول داکیومنت هم شرایط خاصی دارد.

کارت اقامت دائم (PRC) سندی است که ثابت می‌کند فردی دارای اقامت دائم می‌باشد و در حقيقت آن فرد با این سند اجازه ورود به کانادا را دارد. PRC معمولا برای یک دوره پنج ساله صادر می‌شود و بعد از آن باید تجدید گردد. پنج ساله بودن دوره اعتبار PRC موجب می‌شود که بعضی از افراد، آن را با مدت زمانی که از نظر قانونی باید اقامت داشته باشند که آن هم یک دوره پنج ساله است، اشتباه بگیرند.

معیارهای اصلی واجد شرایط بودن برای دریافت تراول داکیومنت

سه موقعیتی که تراول داکیومنت یا همان Permanent Resident Travel Document – PRTD برای یک فرد مقیم دائم صادر شود شامل موارد زیر است:

۱- فرد مقیم دائم الزامات مربوط به اقامت را برآورده ساخته است.

۲- افسر اداره مهاجرت به این نظر قطعی رسیده است که ملاحظات انسان‌دوستانه‌ H&C کافی وجود دارد که به فرد دارای PR، اجازه‌ داده شود تا وضعیت قانونی خود را حفظ کند

۳- فرد مقیم دائم دست‌کم یک بار در طی ۳۶۵ روز قبل از آزمون، به صورت فیزیکی در کانادا حضور پیدا کرده باشد و این شخص:

الف) یک درخواست استیناف در قسمت استیناف وزارت مهاجرت پر کرده باشد.
ب) زمان درخواست استیناف مذکور سپری نشده باشد.

از بین این سناریوها، سناریوی سوم ارزش توجه بیشتری دارد. بسیاری از افراد توجه ندارند که چنانچه در ۳۶۵ روز گذشته در کانادا حضور داشته‌اند، از نظر قانونی مستحق دریافت تراول داکیومنت هستند. برخی از کنسولگری‌ها حتی اگر دریابند که فرد مورد نظر الزام اقامت را نقض کرده است، PRTD را برای او صادر می‌کنند. البته برخی دفاتر چنین کاری نمی‌کنند، که مخالف با سیاست منتشر شده‌ی IRCC است.

وکلای مهاجرت غالبا در باره این دسته از مشتریان خود که ممکن است درخواست صدور تراول داکیومنت آنها رد شده باشد این ماده قانونی را به افسر مهاجرت یادآوری می‌کنند.

ورود به کانادا بدون کارت اقامت یا تراول داکیومنت

در نظر داشته باشید که چنانچه یک فرد مقیم دائم، هنگامی که در خارج است، به دلیل عدم برآورده ساختن الزام اقامت، تراول داکیومنت برای او صادر نشود، به این معنا نیست که وضعیت قانونی خود را از دست داده است.

یک فرد مقیم دائم حتی بعد از رای منفی به اقامت او، همچنان مقیم دائم باقی خواهد ماند، مگر آنکه

الف)‌ دوره‌ی درخواست منقضی شده باشد
یا
ب)‌ درخواست او از سوی IAD مورد بررسی قرار گرفته و رد شده باشد

این را نیز باید به یاد داشته باشید که یک مقیم دائم مادامی که درخواست تراول داکیومنت نکرده و یا نخواهد از یکی از مرزهای ورود، وارد کانادا شود، از نظر تئوری می‌تواند به شکل نامحدود در خارج از کانادا سکونت گزیند بدون آنکه وضع قانونی خود را از دست بدهد.

برابر مقررات، افراد مقیم دائمی که خود را به یکی از مرزهای ورود به کانادا معرفی کنند، چنانچه با ارائه‌ی کارت PR و یا مدرک landing Paper خود ثابت کنند که واقعا اقامت دائم دارند، نمی‌توان از ورود آنها به کانادا ممانعت کرد، حتی اگر الزام اقامت را رعایت نکرده باشند. در واقع همین که وضع قانونی اقامت دائم کسی به اثبات رسید، باید اجازه‌ی ورود به او داده شود.

با وجود این، ماموران خدمات مرزی چنانچه مظنون شوند که فردی الزام اقامت را نقض کرده است، می‌توانند گزارش ماده‌ی ۴۴ پر کنند یا موضوع را به یک تحقیقات داخلی ارجاع دهند. این بدان معناست که یک فرد مقیم دائم، چنانچه بتواند خود را به یکی از مرزهای ورود به کانادا برساند، می‌باید حق ورود به کانادا به او داده شود.

برای مثال، یک مقیم دائم که ویزای معتبر ایالات متحده نیز داشته باشد، می‌تواند در مرز زمینی کانادا و ایالات متحده درخواست ورود به کانادا کند، مشروط به آنکه با یک وسیله‌ی حمل و نقل خصوصی وارد کانادا گردد.

آیا در خارج از کشور گیر افتاده‌اید؟

آیا در خارج از کشور گیر افتاده‌اید؟ در این صورت بر اساس دلائل انسان‌دوستانه و مشفقانه H&C نیز می‌توان تراول داکیومنت صادر کرد. سناریو اولیه‌ای که افراد دارای اقامت دائم ممکن است در خارج از کشور «گیر بیفتند،» آن است که برای آنها در خارج از کشور، رای منفی اقامت دائم صادر شده باشد و یک درخواست استیناف برای IAD پر کرده باشند، اما در ۳۶۵ روز گذشته در کانادا نبوده باشند.

با آنکه می‌توان از IAD درخواست کرد که به شخص مورد نظر اجازه‌ی ورود به کانادا داده شود، تا شخصا در جلسه‌ی استیناف خود شرکت کند، تجربه به ما نشان داده است که تنها در شرایط واقعا استثنایی به این درخواست‌ها پاسخ مثبت داده می‌شود.

در بیشتر موارد، از طریق تله‌کنفرانس نیز می‌توان در جلسات رسیدگی به الزام اقامت شرکت نمود. با آنکه مسئولیت ارائه‌ی شواهدی که توجیه‌کننده‌ی ابقای وضعیت اقامت باشد، بر عهده‌ی خود درخواست‌دهنده‌ است، انعطاف‌پذیری مواد این قانون، به مدیران اجازه می‌دهد تا در شرایطی که توضیح قانع‌کننده‌ای برای غیبت طولانی مدت از کانادا ارائه گردد، صلاح‌دید‌های خود را به نفع درخواست‌دهنده اعمال نمایند.

امیدوارم پاسخ پرسش خود را گرفته باشید و بدون هیچ دردسری به کانادا بازگردید.