هر سه کشور کانادا، بریتانیا و استرالیا با چالش‌های مهاجرتی مواجه هستند؛ چرا کانادا مسیر متفاوتی را در پیش گرفته است؟

 

در حالی که کانادا با پرسشهایی درباره برنامه مهاجرتی خود دست‌به‌گریبان است، دو کشوری که در جذب مهاجر رقیب کانادا به حساب می‌آیند اقداماتی را برای محدود ساختن پذیرش تازه‌واردان در پیش گرفته‌اند.

بریتانیا این ماه برنامه‌ای را در دستور کار خود قرار داد که تعداد مهاجران را از ۶۷۲ هزار نفر در سال جاری به میزان ۳۰۰ هزار نفر کاهش دهد.

استرالیا نیز قصد دارد تعداد مهاجران خود را از رقم رکوردشکن ۵۱۰ هزار نفر در سال جاری به نصف این عدد در ۲۰۲۵ کاهش دهد.

همچون کانادا، این دو کشور نیز با فشار افکار عمومی بر سر کمبود مسکن و رشد سرسام‌آور هزینه‌های زندگی روبرو هستند.

در حالی که هر سه کشور با رشد مهاجرت و کمبود نیروی کار ماهر در یک اقتصاد جهانی ناپایدار دست‌وپنجه نرم می‌کنند، سیاست‌های دولت محافظه‌کار در لندن و دولت کارگر در کانبرا Canberra بسیار با اتاوا متفاوت بوده است.

آقای James Cleverly وزیر کشور بریتانیا، می‌‌گوید: «مهاجرت به این کشور بیش از اندازه بالاست و لازم است که کاهش پیدا کند. مردم به شکل قابل درکی نگران مسکن، زمان انتظار ویزیت پزشکان، کیفیت مدارس و دسترسی به سایر خدمات عمومی هستند.»

خانم Clair O’Neil، وزیر کشور استرالیا، می‌گوید: «سطح فعلی مهاجرت قابل تداوم نیست. بیش از اندازه بالاست. بسیار مهم است که ما پذیرش اجتماعی را حفظ کنیم تا بتوانیم سیستم مهاجرت را اداره کنیم. این امر برای حفظ امنیت و رفاه ما به عنوان یک کشور ضروری است.»