رویای بازگشت به تورنتو، برای خانواده کانادایی در آمریکا، به کابوسی تلخ بدل شد
یک زوج کانادایی در سال ۲۰۱۹ تورنتو را ترک کردند و به کالیفرنیا رفتند؛ با این امید که روزی دوباره به خانه برگردند و نزدیک خانواده باشند. اما وقتی سال گذشته شروع به جستجوی کار و خانه در تورنتو کردند، خیلی زود فهمیدند که معادله اصلا جور درنمی‌آید.
آقای David Paribello و همسرش در سانفرانسیسکو سالانه نزدیک ۳۰۰ هزار دلار درآمد دارند.
او که ۱۸ سال سابقه کار در صنعت تکنولوژی پزشکی دارد، می‌گوید در انتاریو حتی با وجود تجربه بالا، پیشنهادهای شغلی با حقوق بسیار پایین‌تری دریافت کرده است؛ در حد ۸۰ تا ۹۰ هزار دلار برای شرکتی چند میلیارد دلاری.
دیوید تاکید می‌کند: «برای زندگی راحت در GTA باید حداقل ۲۰۰ هزار دلار در سال درآمد داشته باشیم، وگرنه نمی‌شود.»
آنها در سال ۲۰۲۱ خانه‌شان در Oakville را فروختند و حالا در کالیفرنیا صاحب یک خانه پنج‌خوابه به ارزش کمی بیشتر از یک میلیون دلار هستند. این در حالی است که خانه‌ای مشابه در برلینگتون یا Oakville دست‌کم یک و نیم میلیون دلار قیمت دارد.
دیوید با تاسف می‌گوید: «این فقط یک مشکل مالی نیست؛ شرم‌آور است که نمی‌توانیم به خانه خودمان برگردیم.»
او و همسرش چهار فرزند کوچک دارند و همچنان درگیر این دوگانگی هستند: در آمریکا فرصت‌های شغلی فراوان است، اما دلشان در کاناداست.
این داستان تنها یک نمونه از بحران بزرگ‌تری است. طبق آمارهای سازمان آمار کانادا، فقط در سه ماهه نخست ۲۰۲۵ بیش از ۵ هزار و ۶۶۰ نفر انتاریو را به مقصد استان‌های دیگر ترک کرده‌اند؛ بیشترین مهاجرت داخلی از سال ۱۹۵۱. نرخ بیکاری نیز در آگوست به ۷.۱ درصد رسید.
پژوهش‌های اخیر نشان می‌دهد کارکنان بخش تکنولوژی در کانادا به طور متوسط ۴۶ درصد کمتر از همتایان آمریکایی خود حقوق می‌گیرند. از سوی دیگر، برای اجاره یک واحد یک‌خوابه در تورنتو باید دست‌کم ۷۸ هزار دلار در سال درآمد داشت.
کارشناسان اقتصادی می‌گویند مشکل اصلی، ترکیب دستمزدهای پایین، هزینه‌های مسکن بالا و کمبود خانه‌های مقرون‌به‌صرفه است؛ وضعیتی که حتی اگر دستمزدها کمی رشد کند، باز هم راه گریزی از آن نیست.
دیوید می‌گوید: «خانه همیشه خانه است، جایی که خانواده‌مان آنجاست. ما همیشه برنامه‌ای برای بازگشت داریم، اما فقط زمانی که شرایط اقتصادی اجازه بدهد.»
