تورم؛ برنامه‌های شش حزب اصلی کانادا انتخابات
این حزب متعهد شده بود که کسری بودجه را زیر ۱۰ میلیارد دلار نگه دارد و گفته بود که در دولت خود، حساب و کتاب‌ها را تا سال ۲۰۱۹ تراز خواهد کرد. این اتفاق نیفتاده است.
پلتفرم انتخاباتی لیبرال‌ها شامل ۹.۳ میلیارد دلار هزینه‌ی جدید در سال مالی ۲۰۲۰ – ۲۰۲۱ خواهد بود، با کسری بودجه‌ای که در همین سال مالی، به ۲۷ میلیارد دلار بالغ خواهد شد. با توجه به روندهای فعلی، وزارت امور مالی پیش‌بینی نمی‌کند که دست‌کم تا سال ۲۰۴۰، امکان تراز بودجه وجود داشته باشد.
اندرو شیر، رهبر حزب محافظه‌کار، وعده داده است که حزب او ضمن کاستن از مالیات، کسری بودجه را نیز خاتمه خواهد داد. طرح او برای انجام این کار شامل کاهش ۲۵ درصدی کمک‌های خارجی، لغو کمک‌های دولتی به شرکت‌ها و کاستن از هزینه‌های مشاوران، و املاک و مستغلات تحت مالکیت دولت فدرال است. او قول داده است که ظرف پنج سال بودجه را تراز نماید. او همچنین وعده داده است که در صورت موفقیت در این کار، قانونی را به تصویب خواهد رساند که بر اساس آن، تمامی بودجه‌های آینده نیز باید تراز باشند.
این حزب در نظر دارد بودجه را «هرگاه که احتیاط حکم کرد When Prudent» تراز نماید، اما تاریخ دقیقی مشخص نکرده است. این در تضاد آشکار با کارزار انتخاباتی آنها در سال ۲۰۱۵ است، که وعده داده بودند هر چهار سال زمامداری خود را با بودجه‌ی تراز پشت سر بگذارند.
ایو-فرانسوا بلانشه، رهبر حزب بلوک کبکوا، عجله‌ای برای کاهش کسری بودجه ندارد. او پیشنهاد کرده است که کسری بودجه را در طی چهار سال آینده، بین ۱۲ تا ۱۸ میلیارد دلار نگه دارد. او لیبرال‌ها را در ارتباط با برنامه‌های کسری بودجه‌شان مورد انتقاد قرار داده و گفته است که این کارها، به شکل «ساختگی» و از طریق «دستکاری در حساب‌ها» انجام می‌شود. او همچنین دولت را متهم ساخته است که فشار طرح‌های خود را بر دوش استان‌ها می‌گذارد.
الیزابت می، رهبر سبزها، متعهد شده است که ظرف پنج سال، بودجه را تراز نماید. از جمله‌ی راه‌هایی که سبزها، به گفته‌ی رهبر خود، برای انجام این کار در پیش خواهند گرفت، افزایش نرخ مالیات شرکت‌ها به ۲۱ درصد، جمع‌آوری ۲ میلیارد دلار از طریق «مالیات بر ثروتمندان،» وضع مالیات جدید بر نوشیدنی‌های حاوی قند و وضع مالیات نیم درصدی بر تراکنش‌های مالی خواهد بود.
ماکسیم برنیه، رهبر حزب مردم، وعده داده است که ظرف دو سال، کسری بودجه را به صفر رسانده و از آن به بعد، دولت را با بودجه‌ی تراز اداره نماید.
او برای تأمین مالی این هدف، تعهدات مالی مرتبط با بودجه‌ی سی‌بی‌سی، کمک‌های توسعه به کشورهای خارجی، کمک‌های مالی و یارانه‌های شرکت‌ها، پرداخت‌های یکسان‌سازی و تمامی برنامه‌هایی را که بر عهده‌ی دولت‌های استانی یا شهرداری‌هاست، کاهش خواهد داد.
هنگامی که اندرو شیر رهبر محافظه‌کاران از وعده‌ی خود برای تراز بودجه ظرف دو سال عدول کرد، شکاف بین لیبرال‌ها و محافظه‌کاران درباره‌ی موضوع کسری بودجه، کاهش یافت.
اما لیبرال‌ها همچنان تلاش خواهند کرد که از جمله با تمرکز بر آنچه در سطح استانی رخ می‌دهد، بحث را به گونه‌ای شکل بدهند که گویی انتخاب از بین ادامه‌ی هزینه‌های دولت و کاهش این هزینه‌ها خواهد بود.
در انتاریو، دولت محافظه‌کار داگ فورد در ادامه‌ی تلاش‌های خود برای متعهد ماندن به وعده‌ی تراز کردن بودجه، مجادلاتی را بر انگیخته است.
این نمونه توجه‌ها را به خود جلب خواهد کرد. هم لیبرال‌ها و هم محافظه‌کاران برای گنجاندن تخفیف‌های مالیاتی بیشتر در مدل‌های مالی خود، تحت فشار قرار خواهند داشت.
در همین حال، تمایل دولت لیبرال برای ادامه‌ی کسری بودجه ممکن است به نئودموکرات‌ها و سبزها مجال بیشتری برای وعده‌ی هزینه‌های جدید بدهد، که به معنای ایجاد فضای آشکارا متفاوتی با بحث‌های بودجه در انتخابات ۲۰۱۵ خواهد بود.
