چرا با وجود داشتن تحصیلات عالی، هنوز در کانادا کار پیدا نمی‌کنید؟ ۴ اشتباه رایج و ۷ راهکار برای تغییر مسیر

Eli Moser، جوان ۲۷ ساله ساکن تورنتو، با وجود معدل کامل، تحصیلات عالی از دانشگاه‌های معتبر و تجربه کاری درخشان، هنوز نتوانسته شغل تمام‌وقت پیدا کند. او کارشناسی Health Sciences را از دانشگاه مک‌مستر و کارشناسی ارشد Neuroscience را از دانشگاه مک‌گیل گرفته است؛ دو دانشگاهی که در فهرست برترین‌های جهان هستند.

Eli از ژانویه امسال جست‌وجوی کار را به‌صورت تمام‌وقت آغاز کرده و تاکنون بیش از ۱۰۰ درخواست شغلی در حوزه تحقیقات زیست‌پزشکی، مدیریت پروژه و پژوهش‌های پیش‌بالینی ارسال کرده است. اما اغلب تنها پاسخی که دریافت می‌کند، همان ایمیل خودکار اولیه است: «درخواست شما دریافت شد.» چند هفته بعد هم می‌بیند آگهی از سایت حذف شده است.

او می‌گوید: «من فردی سخت‌کوش و باانگیزه هستم. تجربه مدیریت آزمایش‌های بالینی دارم، در توسعه دارو کار کرده‌ام، معدل کامل دارم و توصیه‌نامه‌های عالی. با این حال هیچ‌کس حتی برای مصاحبه تماس نمی‌گیرد. واقعا نمی‌دانم مشکل کجاست.»

در نبود شغل ثابت و با افزایش هزینه‌های زندگی در تورنتو، Eli حالا مجبور است شش شغل پاره‌وقت انجام دهد؛ از جمله نگهداری سگ، تدریس کلاس‌های سفال‌گری و همکاری‌های موقت دانشگاهی تا بتواند از پس مخارج بربیاید.

 

کارشناس شغلی: «مشکل در مدرک یا تجربه نیست، در نحوه معرفی خود اوست»

Sabrina McTaggart، مشاور شغلی و متخصص در کمک به جوانان و تازه‌فارغ‌التحصیلان، معتقد است که تحصیلات و تجربه Eli بی‌نقص است، اما اشکال او در نحوه بازاریابی شخصی‌اش است.

McTaggart می‌گوید: «او از مک‌گیل مدرک کارشناسی ارشد دارد، معدلش عالی است، در مطالعات تحقیقاتی بودجه‌دار شرکت کرده، تیم‌های پژوهشی را هدایت کرده، برای انجام پژوهش‌هایش، مراحل قانونی و اخلاقی لازم را طی کرده و تأیید رسمی گرفته و حتی مسئول پرداخت حقوق اعضای تیم بوده است. مقالات علمی‌اش منتشر شده و جوایز و بورسیه‌های مختلفی گرفته. اما وقتی کسی با این سطح از رزومه حتی برای مصاحبه هم دعوت نمی‌شود، مشکل از نحوه ارائه اوست، نه از سوابقش.»

 

اشتباه اول: رزومه بیش از حد آکادمیک و غیرجذاب برای استخدام‌کنندگان

به گفته این مشاور شغلی، استخدام‌کنندگان تنها ۳۰ ثانیه برای بررسی رزومه وقت می‌گذارند. رزومه فعلی Eli شبیه مقاله دانشگاهی است و برای دنیای واقعی کارفرماها بیش از حد علمی است.

Mctaggart توصیه می‌کند که Eli باید رزومه‌اش را از حالت زمانی و سنتی Chronological خارج کند و به‌صورت مهارت‌محور (Skills-Based) بازنویسی کند تا توانایی‌هایی مثل مدیریت پروژه، تحلیل داده و طراحی تحقیق برجسته شوند.

او همچنین باید در بالای رزومه، یک خلاصه کوتاه و تاثیرگذار بنویسد، مثلا به این شکل: «کارشناس ارشد علوم اعصاب و پژوهشگر با سابقه انتشار مقالات علمی و تجربه موفق در هدایت مطالعات پیش‌بالینی و مدیریت تیم‌های تحقیقاتی، در جست‌وجوی فرصت شغلی در زمینه مدیریت پروژه‌های پژوهشی یا تحقیقات بالینی.»

البته این جمله را می‌توان بسته به نوع شغل مورد نظر تغییر داد تا دقیقا با عنوان شغلی هم‌خوانی داشته باشد.

McTaggart می‌گوید رزومه نباید فقط بگوید «مهارت در تحلیل داده‌ها» یا «تسلط بر نرم‌افزار SPSS»، بلکه باید تاثیر واقعی کار را نشان دهد. برای مثال به جای جمله‌های خنثی بنویسد: «رهبری مطالعه‌ای با بودجه ۱ میلیون دلار درباره کم‌خوابی و چرخه شبانه‌روزی، شامل طراحی تحقیق، جذب شرکت‌کنندگان و تحلیل داده‌ها که منجر به پیشرفت در فهم نوسانات شبانه در عملکرد مغزی شد.»

این نوع جمله‌ها برای کارفرما ملموس است و نتیجه واقعی کار فرد را نشان می‌دهد.

 

اشتباه دوم: غفلت از LinkedIn، ابزار اصلی استخدام در عصر جدید

McTaggart تاکید می‌کند که LinkedIn از رزومه هم مهم‌تر است. به گفته او، استخدام‌کنندگان، مدیران منابع انسانی و حتی الگوریتم‌های هوش مصنوعی، از LinkedIn به‌عنوان فیلتر اولیه برای انتخاب افراد استفاده می‌کنند.

او پس از بررسی پروفایل Eli می‌گوید: «پروفایل او اصلا با سطح توانایی‌هایش هماهنگ نیست. تصویر پروفایل سایه دارد، بنر ندارد و عنوانش فقط نوشته شده “Neuroscience MSc” که اصلا کافی نیست.»

توصیه‌های کلیدی او برای بهبود LinkedIn:

• افزودن عکس حرفه‌ای روشن و باکیفیت (بدون سایه یا پس‌زمینه غیررسمی).
• استفاده از بنر شخصی‌سازی‌شده که به تخصص او اشاره کند، مثل تصویر آزمایشگاه، سلول عصبی یا محیط پژوهش.
• بازنویسی عنوان شغلی با استفاده از کلیدواژه‌های جست‌وجوی کارفرمایان، مثلا:
  • Clinical Research Coordinator
  • Project Manager – Biomedical Research
  • Data Analyst (Neuroscience)
• بازنویسی بخش «About» به شکل داستانی و الهام‌بخش؛ دو تا سه پاراگراف درباره علاقه او به تحقیقات بالینی، مسیر تحصیلی‌اش، مهارت‌های مدیریتی و هدفش برای کمک به نوآوری در نظام سلامت.
• تکمیل بخش تجربه کاری با توضیحات واضح‌تر، لینک به مقالات منتشرشده و آپلود فایل PDF از رزومه جدید.

اما شاید مهم‌ترین نکته، گسترش شبکه ارتباطی LinkedIn باشد.

Eli تنها ۵ کانکشن دارد، در حالی که برای دیده شدن در جست‌وجوهای استخدام‌کنندگان باید حداقل ۲۰۰ ارتباط فعال داشته باشد.

McTaggart می‌گوید: «وقتی یک کارفرما در تورنتو عبارت “Clinical Research Coordinator” را جست‌وجو کند، کسی با پنج ارتباط هیچ شانسی برای دیده شدن ندارد. لینکدین بر اساس شبکه کاربر، نتایج را اولویت‌بندی می‌کند. ارتباطات یعنی دسترسی به بازار پنهان کار.»

 

اشتباه سوم: تمرکز زیاد بر ارسال رزومه، بدون شبکه‌سازی مؤثر

Eli مانند بسیاری از جوانان تحصیل‌کرده، جست‌وجوی کار را صرفا معادل ارسال رزومه می‌داند، اما در واقع، ۷۰ درصد فرصت‌های شغلی هرگز آگهی نمی‌شوند و از طریق شبکه‌سازی به دست می‌آیند.

McTaggart پیشنهاد می‌کند که او باید وقت خود را صرف ایجاد ارتباط با افرادی کند که در شرکت‌های هدف او کار می‌کنند. برای این کار می‌تواند:

• در گروه‌های تخصصی LinkedIn مرتبط با علوم اعصاب و تحقیقات بالینی فعال شود.
• برای افراد شاغل در موقعیت‌های مشابه پیام‌های حرفه‌ای بفرستد و از آنها مشاوره بگیرد.
• در رویدادها، سمینارها و کنفرانس‌های علمی به‌صورت حضوری یا آنلاین شرکت کند.
• داوطلبانه در پروژه‌های علمی یا سازمان‌های غیرانتفاعی همکاری کند تا شبکه‌اش گسترش یابد.

به گفته McTaggart: «در کانادا، مهارت و مدرک لازم است اما کافی نیست. شبکه انسانی همان کلید اصلی موفقیت است.»

 

اشتباه چهارم: تمرکز صرف بر تحصیلات و بی‌توجهی به بازاریابی شخصی

به باور McTaggart، بسیاری از فارغ‌التحصیلان تازه‌وارد در کانادا، به‌ویژه مهاجران تحصیل‌کرده، همان اشتباه Eli را تکرار می‌کنند: آنها تصور می‌کنند مدرک دانشگاهی تضمین اشتغال است.

اما بازار کار کانادا بیش از هر چیز به مهارت در معرفی خود، انعطاف‌پذیری و تطبیق فرهنگی اهمیت می‌دهد.

او می‌گوید: «Eli نیازی به بازگشت به دانشگاه ندارد. مدرک از McGill، مقالات چاپ‌شده و تجربه واقعی دارد. مشکل، بازاریابی است. باید یاد بگیرد توانایی‌های خودش را بفروشد، نه به معنای سطحی، بلکه با نشان دادن تاثیر کارش بر نتایج واقعی.»

 

۷ توصیه کلیدی برای کسانی که در کانادا جویای کار هستند

۱. رزومه مهارت‌محور بنویسید، نه صرفا فهرستی از سوابق تحصیلی.
۲. جملات تاثیرمحور استفاده کنید، نه وظیفه‌محور.
۳. پروفایل LinkedIn خود را فعال کنید؛ عکس حرفه‌ای، بنر مناسب، عنوان کلیدواژه‌دار، بخش About جذاب و شبکه‌سازی گسترده.
۴. حداقل ۲۰۰ ارتباط واقعی در LinkedIn بسازید.
۵. در شبکه‌سازی فعال باشید، در رویدادها شرکت کنید، پیام بدهید، از دیگران یاد بگیرید.
۶. رزومه را برای هر شغل، جداگانه تنظیم کنید و در آن از کلمات کلیدی متن آگهی استفاده کنید تا توسط فیلترهای خودکار شناسایی شود.
۷. به یاد داشته باشید که سکوت پاسخ نیست. اگر پاسخی نگرفتید، محترمانه پیگیری کنید و از هر رد شدن برای یادگیری استفاده کنید.

McTaggart می‌گوید: «Eli یک نمونه عالی از استعدادهایی است که تنها نیاز به دیده شدن دارند. اگر بتواند پیام خود را شفاف‌تر منتقل کند و حضور آنلاینش را جدی بگیرد، به‌زودی کارفرمایان برای او صف خواهند کشید.»