صدها نامه عاشقانه از جنگ جهانی دوم در یک اتاق زیرشیروانی کشف شد

یک لحظه فکر کنید که نامه‌ای برای همسر یا معشوق‌تان می‌نویسید و در آن تمام عشق خود را به او ابراز می‌کنید. حالا به این فکر کنید که ۷۰ سال بعد وقتی شما دیگر از این دنیا رفته‌اید، زوج دیگری نامه شما را پیدا می‌کنند و آن را در رسانه‌ها می‌خوانند.

به قول فروغ فرخزاد در شعر مرگ، «چشم‌های ناشناسی می‌خزند/ روی کاغذها و دفترهای من».
این اتفاق برای صدها نامه عاشقانه جنگ جهانی دوم افتاده و بعد از حدود ۷۵ سال سارا و گرگوری، به‌صورت اتفاقی این نامه‌ها را پیدا کرده‌اند. در این مطلب، ماجرای یکی از این نامه‌های عاشقانه را می‌خوانید.

صدها نامه عاشقانه نوشته شده توسط زوج‌های جوان تازه ازدواج کرده که جنگ جهانی دوم باعث جدایی آنها شده بود در یک اتاق زیرشیروانی در انتاریو شمالی کشف شد. وقتی که هفته گذشته، یک پیمانکار این نامه‌ها را کشف کرد Gregory و Sarah Coombs، مشغول انجام کارهای خود در خانه‌ای در Huntsville انتاریو بودند.

کاغذ نامه‌ها طی دهه‌ها زرد و شکننده شده بود ولی کلمات، لطافت خود را حفظ کرده بودند تا تصویرگر عشق جوانی باشند.

نامه ۷۵ سال پیش ستوان ویلیام به همسرش

ستوان William Copping در یکی از این نامه‌ها نوشته است: «آن صبح‌های زیبایی که در شهر Barrie داشتیم به خاطر می‌آورم. زمانی که از خواب بیدار می‌شدم و بدون کفش آرام آرام از پله‌ها پایین می‌آمدم و با بوسه‌ای به تو صبح بخیر می‌گفتم». کاپینگ نامه‌ را با خط شکسته ریز برای همسرشMarion نوشته است؛ زمانی که در سال ۱۹۴۴ در خارج از کشور مستقر بود و خدمت می‌کرد.

نامه‌ای برای سالگرد ازدواج

ویلیام در این نامه نوشته است: «ماریان عزیزم! شانزدهمین ماه از ازدواجمان مبارک».

از این جمله می‌توان فهمید که آنها به تازگی ازدواج کرده بودند و کاپینگ خیلی زود مجبور به ترک خانه شده است و همسرش ماریان با عشقی وصف‌نشدنی نوشته‌های او را خوانده و احتمالا قلبش از دوری همسرش شکسته است. سارا در همین رابطه گفته است: «من با خواندن نامه‌ها تحت تاثیر قرار گرفتم و می‌دانستم که باید اینها را حفظ کنیم».

زوجی که تا ۹۰ سالگی با هم زندگی کردند

ویلیام و ماریان دوباره به هم پیوستند و تا ۹۰ سالگی خود با هم زندگی کردند و ۳ فرزند به دنیا آوردند. گرگوری نیز در این باره گفت: «سربازها می‌دانستند که نامه‌های آنها سانسور می‌شود به همین دلیل وارد مسائل شخصی نمی‌شدند و فقط در نامه‌های خود عنوان می‌کردند که چه احساسی نسبت به یکدیگر دارند».

مشخص نیست که این نامه‌ها چطور به اتاق زیر شیروانی راه پیدا کرده است ولی این زوج اکنون به دنبال بازماندگان زوج‌های جوان دوران جنگ هستند که عشق آنها یک عمر به درازا کشیده است.