پرونده چهار کارآفرین ایرانی در برنامه استارت‌آپ کانادا شکست خورد؛ قاضی گفت هدف اصلی، اقامت بوده نه بیزینس
فهرست مطالب
- چهار ایرانی و استارت‌آپی که قرار بود راهشان را به کانادا باز کند
- نقطه‌عطف ماجرا؛ وقتی افسر مهاجرت به واقعی بودن استارت‌آپ تردید کرد
- پاسخ چهار ایرانی به اتهام «استارت‌آپ صوری» در دادگاه فدرال
- پاسخ دولت کانادا: حمایت شتاب‌دهنده، به‌معنای تأیید اقامت نیست
- ارزیابی نهایی قاضی از ماجرا
- و بالاخره رأی نهایی: رد درخواست بدون امکان تجدیدنظر
- 📍 توضیح آتش
چهار کارآفرین ایرانی که با ایده‌ای در حوزه دندان‌پزشکی به‌دنبال اقامت دائم کانادا از مسیر Start-Up Visa بودند، در دادگاه فدرال کانادا شکست خوردند. قاضی گفت هدف اصلی آنها از این برنامه، گرفتن اقامت بوده، نه ساختن یک بیزینس واقعی.
این چهار نفر، بنیان‌گذاران یک شرکت در زمینه تکنولوژی دندان‌پزشکی بودند که وعده تحلیل عملکرد ایمپلنت و بریس دندانی با نرم‌افزار هوش مصنوعی را داده بودند. اما افسر مهاجرت تشخیص داد وب‌سایت شرکت ناقص است، مدارک فروش یا ثبت اختراع وجود ندارد و فعالیت آنلاین آنان، پس از دریافت نامه هشدار ناگهان زیاد شده است.
متقاضیان گفتند تحریم‌ها و محدودیت اینترنت مانع کارشان بوده و روند بررسی ناعادلانه بوده است. آیا اداره مهاجرت باید برای داوری در چنین پرونده‌هایی معیارهای شفاف‌تری ارائه دهد؟ و آیا داشتن حمایت از شتاب‌دهنده به‌تنهایی نباید نشانه جدیت در کار تلقی شود؟
قاضی فدرال در نهایت تصمیم افسر را معقول دانست و شکایت را رد کرد. نتیجه؟ این رأی نهایی است و قابل تجدیدنظر نیست.
پاسخ این پرسش‌ها و جزئیات کامل این حکم را می‌توانید در این گزارش بخوانید.
چهار شهروند ایرانی که با امید راه‌اندازی یک استارت‌آپ دندان‌پزشکی در کانادا به دنبال اقامت دائم بودند، در دادگاه فدرال بازنده شدند. قاضی اعلام کرد افسر مهاجرت به‌درستی تشخیص داده که انگیزه اصلی آنها کسب اقامت بوده نه پیشبرد یک بیزینس واقعی.
چهار ایرانی و استارت‌آپی که قرار بود راهشان را به کانادا باز کند
چهار مهاجر ایرانی در سال ۲۰۲۱ یک شرکت در زمینه تکنولوژی دندان‌پزشکی را ثبت کردند؛ شرکتی که وعده می‌داد با کمک هوش مصنوعی بتواند به دندان‌پزشکان در تحلیل عملکرد بریس‌ها و ایمپلنت‌ها کمک کند. آنها از شتاب‌دهنده MTA در منیتوبا نامه حمایت گرفتند و آنها در چارچوب برنامه Start-Up Visa، برای دریافت اقامت دائم کانادا درخواست دادند.
همه چیز تا مدتی خوب پیش رفت. شرکت ثبت شد، طرح تجاری نوشته شد و حتی یکی از شرکای شرکت در تابستان ۲۰۲۳ به کانادا آمد تا کار را از نزدیک پیگیری کند. اما چند ماه بعد، افسر مهاجرت نامه‌ای فرستاد و پرسید آیا این پروژه واقعاً وجود دارد یا صرفاً پوششی برای گرفتن اقامت است؟
نقطه‌عطف ماجرا؛ وقتی افسر مهاجرت به واقعی بودن استارت‌آپ تردید کرد
افسر در بررسی پرونده متوجه شد وب‌سایت شرکت، پر از خطا و صفحات ناقص است، صفحه لینکدین تقریباً غیرفعال است و مدارکی از فروش، ثبت اختراع یا قرارداد مالی در کانادا وجود ندارد. به همین دلیل در دو نوبت برای متقاضیان نامه «فرصت پاسخ» فرستاد تا توضیح بدهند.
چهار کارآفرین ایرانی در پاسخ خود بیش از ۳۶۰ صفحه مدرک و توضیح فرستادند: از گزارش فنی و نمونه‌کار تا برنامه بازاریابی. آنها گفتند تحریم‌ها و محدودیت اینترنت ایران باعث تأخیر در به‌روزرسانی وب‌سایت شده و از زمان ورودشان به کانادا تلاش زیادی کرده‌اند.
اما افسر قانع نشد. او نوشت بسیاری از اسناد فاقد امضاست، بعضی قیمت‌ها در وب‌سایت با مدارک دیگر نمی‌خواند، قرارداد فروش مربوط به کلینیکی در ایران است نه در کانادا، و هنوز هیچ مدرکی از فعالیت واقعی تجاری دیده نمی‌شود.
پاسخ چهار ایرانی به اتهام «استارت‌آپ صوری» در دادگاه فدرال
وکلای متقاضیان در دادگاه گفتند برداشت افسر پرونده اشتباه بود و متقاضیان همه شرایط برنامه را رعایت کرده‌اند. به گفته آنها، در هیچ بخش از مقررات مهاجرت، مشخص نشده چه سطحی از «پیشرفت بیزینس» باید وجود داشته باشد تا افسر قانع شود. آنها همچنین گفتند که نبود «راهنمای روشن» از سوی اداره مهاجرت باعث شد ندانند دقیقاً باید چه چیزی را ثابت کنند.
پاسخ دولت کانادا: حمایت شتاب‌دهنده، به‌معنای تأیید اقامت نیست
نماینده وزارت مهاجرت گفت روند بررسی کاملاً منصفانه بوده است. دو نامه رسمی برایشان ارسال شده و فرصت کافی برای پاسخ وجود داشته. به گفته او، داشتن نامه حمایت از یک شتاب‌دهنده، به‌معنای تأیید خودکار اقامت نیست و افسر باید مطمئن شود که هدف اصلی، فعالیت تجاری واقعی است نه صرفاً گرفتن اقامت دائم.
ارزیابی نهایی قاضی از ماجرا
خانم Tsimberis، قاضی دادگاه پس از بررسی پرونده، با دولت هم‌نظر بود. او نوشت افسر دلایل مستندی ارائه داده که نشان می‌دهد این پروژه هنوز به مرحله واقعی نرسیده و پاسخ‌های متقاضیان نتوانسته نگرانی‌ها را رفع کند.
به گفته قاضی، «دادگاه قرار نیست شواهد را دوباره ارزیابی کند. کافی است تصمیم افسر معقول و مستدل باشد، و در این پرونده چنین بوده است.»
قاضی همچنین استدلال ایرانی‌ها درباره نبود راهنما یا «انتظار مشروع برای تأیید» را رد کرد و گفت آنها دقیقاً می‌دانستند چه موضوعاتی باید توضیح داده شود.
و بالاخره رأی نهایی: رد درخواست بدون امکان تجدیدنظر
دادگاه فدرال هر چهار شکایت را رد کرد و اعلام کرد تصمیم افسر مهاجرت «منطقی و منصفانه» بوده است. بنابراین هیچ‌کدام از متقاضیان واجد شرایط برنامه Start-Up Visa شناخته نمی‌شوند.
قاضی افزود در این پرونده «هیچ پرسش مهمی باقی نمانده» تا به دادگاه استیناف ارجاع شود، بنابراین رأی صادره نهایی است و امکان تجدیدنظر وجود ندارد.
📍 توضیح آتش
اطلاعات این پرونده‌ها با مشخصات کامل، به‌صورت عمومی در سایت دولت کانادا منتشر می‌شود و بازنشر آن برای رسانه‌ها مجاز است. با این حال، آتش برای رعایت احترام هموطنان، فقط از حروف اول نام افراد استفاده می‌کند.
