مسافران آن پرواز بی‌بازگشت؛ پای حرف‌ها و خاطره‌های بازماندگان قربانیان
۱۷۶ نفر در بامداد ۸ ژانویه با یک دنیا امید و آرزو سوار هواپیما شدند، اما پرواز آنان ۸ دقیقه بعد با شلیک دو موشک سپاه پاسداران به پایان راه خود رسید.
۱۳۸ نفر از آنها راهی کانادا بودند. ۵۵ نفر سیتیزن کانادا، ۳۰ نفر دارای اقامت دائم PR و بقیه دانشجو و یا ویزیت ویزا. همه آنها در راه ماندند.
در میان این قربانیان زوج‌های جوانی بودند که تازه عروسی کرده بودند و به کانادا می‌آمدند تا زندگی مشترک را آغاز کنند، خواهران و برادرانی که هر دو دانشجو بودند و مادران و دخترانی که رفته بودند تعطیلات ژانویه را در کنار بستگان خود در وطن بگذرانند.
شلیک دو موشک به همه اینها پایان داد، اما پرونده این فاجعه انسانی برای هیچ کس بسته نشده است، به خصوص بازماندگانی که با آنها زیسته بودند و از آنها خاطره داشتند.
نهاد رسانه‌ای کانادا CBC امروز گزارشی را منتشر کرده که در آن با خانواده و دوستان چند تن از قربانیان درباره میراث آنها و چگونگی گرامیداشت خاطرات آنها صحبت کرده است.
.jpg)
- یک سال گذشت؛ روایت دختر از پدری که مسافر پرواز بی‌بازگشت اوکراینی بود
- گزارش‌های یک سال گذشته آتش در باره سرنگونی هواپیمای اوکراینی پرواز PS752 را اینجا بخوانید
محمد عباس‌پور و زهرا نقیبی
مرضیه عباس‌پور هر هفته از یادبود ساخته شده در امتداد ساحل در ویندزور بازدید می‌کند.
«من معمولا با گل به اینجا می‌آیم و گل‌ها را روی نیمکت آنها می‌گذارم و آنجا می‌نشینم و با آنها صحبت می‌کنم.»
مرضیه عباس‌پور، برادر بزرگتر خود محمد و همسر برادرش زهرا نقیبی را یک سال پیش در پرواز شماره ۷۵۲ از دست داد، اما او هنوز هم درد را احساس می‌کند انگار که همین دیروز اتفاق افتاده است.
او که ۳۴ ساله و دانشجوی مهندسی است، با شوهرش در سال ۲۰۱۹ با تشویق محمد و زهرا به ویندزور نقل مکان کرده است. می‌گوید هر جا که می‌رود خاطره‌ای با آنها دارد.
حالا بعد از یک سال، عباس‌پور و شوهرش مرتب به این یادبود سر می‌زنند که اخیرا به یاد پنج قربانی این سانحه که ساکن ویندزور بودند نصب شده است.
عباس‌پور می‌گوید درختی که اینجا کاشته شده یادبود خوبی برای آنها است چون عاشق طبیعت بودند. محمد در پستی در اینستاگرامش نوشته دوست دارم در زندگی بعدی‌ام پرنده‌ای در فیلبند (شهر زادگاهش در مازندران) باشم.
دکتر شکوفه چوپان‌نژاد
شایسته مجدنیا جای به‌خصوصی ندارد که برای گرامیداشت یاد دوستش به آن سر بزند. به جای این کار، یاد او را با بخشندگی و کار خیر گرامی می‌دارد. مجدنیا در مورد دکتر چوپان‌نژاد می‌گوید: «او مهربان و بخشنده بود و من او را اینگونه به خاطر می‌آورم.»
دکتر چوپان‌نژاد متخصص زنان و زایمان در ادمونتون با دو دخترش سارا و صبا سعادت، جان‌شان را در پرواز از دست دادند.
مجدنیا می‌گوید او در کامیونیتی به بخشندگی مشهور بود و همواره به زنان ایرانی که به دلیل مشکلات زبان نمی‌توانستند به خدمات پزشکی دسترسی پیدا کنند کمک می‌کرد.
او می‌گوید برای من بهترین یادگاری از دوستم این است که زندگی را آن‌طور که او دوست داشت و زندگی می‌کرد تجربه کنم.
مجدنیا به یاد ۲۹ کودک کشته شده در پرواز، به ۲۹ خانواده نیازمند از طریق جمع‌آوری پول، کمک کرده است و با سازمان‌دهی اسپانسرها تا به حال به بیش از ۲۰۰ خانواده برای تعطیلات سبد حمایتی داده است.
السا جدیدی
السا جدیدی، ۸ ساله، یکی از ۲۹ کودک پرواز ۷۵۲ بود که به همراه مادرش جان خود را از دست داد.
خبر فوت این دانش‌آموز کلاس سوم، هم برای دانش‌آموزان و هم برای معلمان مدرسه خصوصی اسکاربرو بسیار ویران‌کننده بود.
همه السا را به عنوان دختری مهربان و بخشنده می‌شناختند. یکی از معلمان مدرسه او می‌گوید: «من بیش از بیست سال است معلم هستم. برخی دانش‌آموزان هستند که با دیگران متمایز هستند و همیشه در ذهن می‌مانند و السا یکی از آنها بود.»
حالا نام السا روی جایزه‌ای حک شده که به دانش‌آموزی اعطا می‌شود که همان خصوصیاتی را داشته باشد که السا را از دیگران متمایز کرده بود.
محمد و زینب اسدی لاری
بسیاری از قربانیان پرواز ۷۵۲، دانشجویان جوان درخشانی بودند که هنوز زندگی و وعده‌های زیادی در انتظار آنها بود.
در میان آنها نام محمد اسدی-لاری ۲۳ ساله و خواهر کوچکش زینب، هر دو دانشجوی دانشگاه تورنتو هم مشاهده می‌شود.
دکتر بیژن دستغیب، که از بستگان نزدیک این خواهر و برادر است، با یادآوری نام آنان به عنوان دانش‌آموزان برجسته‌ای که در سنین جوانی به موفقیت‌های زیادی رسیده بودند گفت: «آنها برای بهبود کامیونیتی تلاش می‌کردند و به فکر افراد آسیب‌پذیر بودند. هر دو می‌خواستند بیشتر کمک کنند و تغییراتی ایجاد کنند.»
دستاوردهای این خواهر و برادر در کتابی که توسط والدین آنها منتشر شده و قرار است با عنوان Two Rising Stars به انگلیسی ترجمه شود، بیان شده است.
گردآوری نامه‌ها یادآور زندگی کوتاه ولی تاثیرگذار این خواهر و برادر است.
زینب ۲۱ ساله و دانشجوی سال چهارم زیست شناسی و علوم بهداشتی، بود. تحقیقات او در مورد سرطان روده بزرگ، پس از مرگ منتشر شد. زینب به عنوان مدافع سرسخت سلامت روان شناخته می‌شد.
محمد برادر او، دانشجوی دکترای پزشکی بود. وی به تاسیس انجمن پزشکان و کارآفرینان کانادایی Canadian Association for Physicians کمک کرد.
در ماه دسامبر، محمد به دلیل رهبری برجسته خود، جایزه افتخاری Single Award of Merit را از انجمن پزشکی کانادا Canadian Medical Association دریافت کرد.
دکتر دستغیب که در تورنتو جراح است، می‌گوید که همچنان از شور و اشتیاق این مرد جوان الهام می‌گیرد.
