حادثه مرگبار مدرسه برای فرشته ۵ سالهای که از سرطان جان سالم به در برده بود
این شماره هفته‌نامه آتش خانواده را از اینجا دانلود کنید
زندگی پر درد و رنج کامیلا هفته گذشته با یک تصادف دردناک به پایان رسید. او بعد از یک دوره مبارزه با بیماری سرطان، از آن نجات یافت اما بدن ضعیفش نتوانست در مقابل یک تصادف، طاقت بیاورد. یک حادثه که می‌توانست با دقت بیشتر راننده یک خودرو اتفاق نیفتد، خانواده کامیلا را عزادار کرد.
کامیلا تورکاتو دختری پنج ساله بود که از دو سالگی تشخیص دادند سرطان دارد. کامیلای شجاع، از همان سالهای اول زندگی‌اش برای زنده ماندن می‌جنگید.
پدر و مادر کامیلا شاهد بودند که او چگونه با شهامت، عمل‌های جراحی متعددی را روی کلیه‌ها و ریه‌هایش تحمل می‌کرد. او سرانجام دوره‌ی شیمی‌درمانی‌اش را به پایان رساند و از سپتامبر توانست به مدرسه برود.
حادثه دردناک عصر روز دوشنبه
روز دوشنبه هفته گذشته بود که کامیلا و پدرش می‌خواستند سوار اتومبیل شوند و به خانه برگردند. مدرسه تعطیل شده بود و برخلاف همیشه، این بار پدر به دنبال دخترش آمده بود. در هنگام سوار شدن، یک خودروی شاسی‌بلند بدون راننده به طرف آنها آمد و هر دویشان را به اتومبیل خودشان کوبید. این حادثه بیرون مدرسه‌ی کاتولیکی St. Raphael اتفاق افتاد که کامیلا به آنجا می‌رفت.
آمیلکار، پدر پریشان‌حال کامیلا، می‌گوید درست به یاد ندارد که قبل از اینکه نجاتشان دهند، چه مدت بین دو خودرو گرفتار بودند. در بیمارستان به او گفته شد که ارگان‌های بدن دخترش از کار افتاده و او دچار خونریزی داخلی شده است. کامیلا همان شب چشمان زیبایش را بست و در بیمارستان از دنیا رفت.
کامیلا؛ دختر شیرین و خجالتی
پدر کامیلا بیرون خانه‌شان در نورث‌یورک، این‌چنین از او یاد می‌کند: «او خیلی دختر خاصی بود. قبلا مشکلاتی داشت. سرطان داشت. ولی مبارزه کرد. دختر خیلی شیرینی بود؛ خجالتی بود، ولی خیلی شیرین بود؛ ذهن من همیشه پر از خاطره‌های اوست.»
او که در سرما ایستاده و صدایش می‌لرزد، می‌گوید: «روز قبلش خواست که من دنبالش بروم، من هم رفتم که از مدرسه بیاورمش. معمولا مامانش می‌رفت. ولی این بار، من رفتم.»
وقتی که دوستان و بستگان برای همدردی با خانواده‌ی سوگوار، به داخل خانه می‌رفتند، اتان، برادر دو ساله‌ی کامیلا، بی‌خبر از این تراژدی کنار در لبخند می‌زد. این مطلب بدون اجازه از سایت آتش برداشته شده است.
آمیلکار می‌گوید: «یک سالی می‌شود که شیمی‌درمانی‌اش تمام شده بود و دیروز این اتفاق افتاد. خاطره‌های خیلی زیادی از بازی با او دارم؛ از بردنش به جاهایی که دوست داشت، مثل ساحل، بازی کردن در برف و بیرون. کامیلا همیشه دوست داشت بیرون باشد.» او می‌گوید راننده‌ها باید بیشتر مراقب باشند تا از وقوع چنین تراژدی‌هایی جلوگیری شود.
نزدیک مدرسه بیشتر احتیاط کنید
آمیلکار می‌گوید: «از کسانی که ماشین‌هایشان را اطراف مدارس پارک می‌کنند، می‌خواهم که بیشتر احتیاط کنند. دقت کنید که موتور خودرو خاموش باشد و قبل از خاموش کردن موتور، از ماشین پیاده نشوید. این اتفاق ممکن است باز هم بیفتد. دیروز دختر من بود، فردا شاید بچه‌ی دیگری باشد.» فردای این حادثه، مشاوران روانشناسی سوگواری، به مدرسه رفتند تا به دانش‌آموزان و کارکنان مدرسه کمک کنند با خبر فوت کامیلا کنار بیایند.
گرامیداشت یاد کودکی که دوستش داشتیم
حالا کنار این مدرسه در نزدیکی خیابان‌های Keele و Wilson، یادمانی صورتی و بنفش ایجاد شده است.
یک شیر عروسکی، یک خرس teddy که قلبی را در آغوش گرفته است و چند دسته گل، از جمله‌ی گل‌ها و عروسک‌ها و یادداشت‌هایی است که برای گرامی داشت یاد کامیلا، روی چمن‌های پوشیده از برف قرار گرفته است.
فردای روز تصادف، هنگامی که پدر و مادرها برای بردن بچه‌هایشان می‌آمدند، جلوی این یادمان سرعت اتومبیل خود را کم می‌کردند. بعضی از آنها بر سینه صلیب می‌کشیدند و بعضی‌های دیگر اشک‌هایشان را پاک می‌کردند.
هیئت مدارس می‌گوید دانش‌آموزان و کارکنان در حال برنامه‌ریزی برای درست کردن یک میز یادمان در مدرسه برای کامیلا هستند.
هیئت مدارس در بیانیه‌ی خود همچنین می‌گوید: «پذیرفتن یا درک کردن تراژدی‌هایی مثل این می‌تواند برای همه دشوار باشد؛ به ویژه برای بچه‌هایی که سن کمتری دارند. گروهی از مشاوران، از جمله مددکاران اجتماعی، روانشناسان و اعضای تیم امور دینی و کلیسای ما، در دسترس خواهند بود تا از کامیونیتی مدرسه حمایت کنند.»
این هیئت می‌گوید مشاوران تا هر زمان که لازم باشد، در دسترس خواهند ماند.
جان یان، یکی از سخنگویان هیئت مدارس کاتولیک نواحی تورنتو، می‌گوید: «توصیه‌ی ما به پدر و مادرها و هر کسی که در اطراف مدارس رانندگی می‌کند، این است که احتیاط بیشتری به خرج بدهند؛ به خصوص در شرایط آب و هوایی نامناسب، مانند هنگام بارش باران و برف و تگرگ.»
