مصوبه دیشب سنا، شرایط اتانازی را آسان‌تر کرد
مجلس سنا دیروز اجازه داد کانادایی‌هایی با بیماری‌های لاعلاج حتی اگر به مرگ نزدیک هم نباشند بتوانند برای پایان دادن به زندگی خود کمک پزشکی دریافت کنند. سنا با این کار ستون اصلی تشکیل‌دهنده قانون پیشنهادی جدید دولت فدرال را در مورد مرگ خودخواسته حذف کرد. در قانون پیشنهادی دولت، تصریح شده بود که مرگ بیمار باید به شکلی منطقی قابل پیش‌بینی باشد اما سنا این شرط را حذف کرد و در واقع بیماران راحت‌تر می‌توانند با کمک پزشک، مرگ خودخواسته داشته باشند.
نمایندگان مجلس سنا، با ۴۱ رأی موافق در مقابل ۳۰ رأی مخالف، لایحه C-14 را اصلاح کردند و این شرط را که مرگ طبیعی شخص باید «به شکلی منطقی قابل پیش‌بینی» باشد کنار گذاشتند.
این اصلاحیه ملاک واجد شرایط بودن در لایحه دولت را با معیار بسیار آسان‌گیرانه‌تری عوض می‌کند که در حکم تاریخی سال گذشته دادگاه عالی ارائه شده بود؛ حکمی که به موجب آن ممنوعیت مرگ به کمک پزشک لغو شد.
این تصمیم می‌تواند سنا را در دوره بالقوه‌ای از برخورد با دولت قرار دهد.
جودی ویلسون-ریبوند، وزیر دادگستری، روز چهارشنبه پیش از رأی‌گیری تلویحاً گفته بود که بعید است دولت چنین اصلاحیه‌ای را بپذیرد.
او بیرون از جلسه نمایندگان لیبرال گفت: «ما فوق‌العاده سخت روی این قانون کار کردیم تا نقطه تعادل درست را پیدا کنیم و اطمینان داریم که تعادل درست را بین به رسمیت شناختن استقلال شخصی و محافظت از افراد آسیب‌پذیر یافته‌ایم. اگر بنا باشد مسأله پیش‌بینی‌پذیری منطقی مرگ را حذف کنیم دامنه طرح گستردگی زیادی پیدا می‌کند و آن نقطه تعادل از بین می‌رود.»
او افزود: «نیاز خواهد بود اقدامات حفاظتی بیشتری در نظر گرفته شود. این تغییری فوق‌العاده و بسیار مهم در کشور ماست و ما اطمینان داریم که آنچه پیشنهاد داده‌ایم در حال حاضر بهترین انتخاب برای کانادا است. این گام نخست است.»
با پیش‌بینی چنین عکس‌العملی از جانب دولت، قرار است این اصلاحیه، که در اواخر وقت چهارشنبه شب به تصویب رسید، همگام با اصلاحیه دیگری به پیش رود که کلود کاریگنان رهبر محافظه‌کاران در سنا آن را ارائه خواهد داد.
اصلاحیه کاریگنان اقدام حفاظتی اضافه‌ای را وضع می‌کند و متقاضیانی را که نزدیک به مرگ نیستند ملزم می‌سازد از یک قاضی تأییدیه دریافت کنند. این اصلاحیه باید به صورت جداگانه بررسی و رأی‌گیری شود.
لایحه دولت مرگ خودخواسته با کمک پزشک را تنها برای متقاضیان بزرگسالی مجاز می‌داند که «در مرحله پیشرفته و برگشت‌ناپذیری» از یک بیماری یا ناتوانی جدی و «غیر قابل علاج» قرار داشته باشند و مرگ طبیعی آنها «به شکلی منطقی قابل پیش‌بینی» باشد.
این در حالی است که دادگاه عالی حکم داده بود مرگ با کمک پزشک باید در دسترس افراد بزرگسالی قرار گیرد که صلاحیت تصمیم‌گیری در این مورد را دارند، به روشنی راضی به این امر هستند و از شرایط پزشکی «دردناک و غیر قابل درمان»ی رنج می‌برند که درد و عذاب مداوم و غیر قابل تحملی را بر آنها تحمیل می‌کند.
