۱۵ تاثیری که بودجه دولت بر زندگی شما خواهد گذاشت
اگر از نظر شما مسائلی همچون مهار کسری بودجه و کاهش مالیات‌ها اهمیت بیشتری دارند، شاید این بودجه چندان به مذاق‌تان خوش نیاید. لیبرال‌ها هم‌چنان که در زمان اتخابات وعده داده بودند در نخستین بودجه فدرال خود بر کانادایی‌های طبقه‌ی متوسط تمرکز کرده‌اند، البته با حذف و اضافاتی در مورد کسب‌وکارهای کوچک، تعهدات سنگین در مورد سرمایه‌گذاری در زیر‌ساخت‌ها و وعده توجه فراوان به وضعیت سلامت و رفاه بومیان کانادا.
نکته‌ی کلیدی سخنان بیل مورنو وزیر اقتصاد این است که بودجه‌ی ۲۰۱۶ قرار است زندگی کانادایی‌های طبقه‌ی متوسط را بهبود ببخشد.
تغییرات در بودجه امسال نسبتا زیاد است اما این مطلب مهم‌ترین تاثیرات بودجه را بر زندگی مالی شما و مقدار پول توی جیبتان در ۱۵ مورد توضیح داده است.
مالیات بر درآمد:
۱. کاهش مالیات بر درآمدهای متوسط
همانطور که قبلاً اعلام شد لیبرال‌ها در این بودجه، از ابتدای سال جاری، مالیات بر درآمدهای متوسط را از ۲۲ درصد به ۲۰/۵درصد کاهش داده‌اند. این بدان معنی است که اگر درآمد مالیات‌پذیر شما بین ۴۵,۲۸۲ و ۹۰,۵۶۳ دلار قرار دارد مالیات کمتری خواهید پرداخت.
یک کانادایی که درآمدی در این محدوده دارد، اگر مجرد باشد هر سال به طور متوسط ۳۳۰ دلار مالیات کمتری خواهد پرداخت، و اگر هم متاهل باشد این کاهش معادل ۵۴۰ دلار خواهد بود.
آن چنان که از بودجه ۲۰۱۶ می‌توان برداشت کرد حدود ۹ میلیون کانادایی از اول ژانویه امسال مالیت کمتری خواهند پرداخت.
۲. مالیات بیشتر برای برای افراد با درآمد بالا
لیبرال‌ها به وعده‌ی خود مبنی بر تعیین ۳۳درصد مالیات برای کسانی که در سال بیشتر از ۲۰۰,۰۰۰ دلار درآمد دارند عمل کرده‌اند.
۳. سخت‌گیری در مورد فرار مالیاتی
لیبرال‌ها طی پنج سال ۴۴۴/۴ میلیون دلار به آژانس درآمدهای کانادا کمک خواهند کرد تا بتواند کنترل و سخت‌گیری بیشتری بر فرار مالیاتی اعمال کند. این پول صرف استخدام حسابرسان و کارشناسان مالیاتی بیشتر، توسعه‌ی زیرساخت‌های هوشمند مرتبط، افزایش فعالیت‌های ممیزی و رسیدگی به فرارهای مالیاتی مجرمانه خواهد شد.
لیبرال‌ها همچنین در ۵ سال آینده ۳۵۱/۶ میلیون دلار به آژانس درآمدهای کانادا کمک خواهند کرد تا توانایی خود را برای وصول بدهی‌های مالیاتی معوقه بهبود بخشد. دولت فدرال پیش‌بینی می‌کند که این کار کمک کند تا در این بازه‌ی زمانی ۷/۴ میلیارد دلار بدهی مالیاتی معوقه وصول شود.
۴. بستن روزنه‌های فرار مالیاتی بر روی صاحبان درآمدهای بالا
این بودجه راه‌های فرار مالیاتی را که به صاحبان بیزنس‌ها و شرکت‌های خصوصی اجازه می‌دهد تا با استفاده از بیمه‌ی عمر، توزیع درآمد خود را از مالیات معاف کنند خواهد بست.
سالمندان:
۵. بازگشت سن بازنشستگی به همان ۶۵ سالگی
لیبرال‌ها رسماً تصمیم محافظه‌کارها مبنی بر افزایش سن بازنشستگی به ۶۷ سال را لغو و آنرا به همان ۶۵ سالگی برمی‌گردانند.
کودکان
۶. کمک‌های مالی به کودکان
از ابتدای جولای، طرح‌های مزایای عمومی مراقبت از کودکان، و مزایای مالیاتی کودکان کانادا جای خود را به یک طرح یک‌دست کمک مالی کودکان خواهد داد. بودجه عنوان می‌کند که طرح جدید آسان‌تر، معاف از مالیات، هوشمندانه و «بسیار سخاوتمندانه‌تر» خواهد بود.
در سیستم فعلی، خانواده‌های تک فرزند با درآمد سالانه ۳۰,۰۰۰ دلار، اگر فرزند آنها کمتر از ۶ سال داشته باشد بعد از کسر مالیات ۴,۸۵۲ دلار، و اگر فرزند آنها بین ۶ تا ۱۷ سال داشته باشد ۳,۹۱۶ دلار دریافت می‌کنند.
در طرح جدید کمک به کودکان کانادا، این خانواده‌های کم‌درآمد به ازای هر فرزند زیر ۶ سال ۶,۴۰۰ دلار و برای هر فرزند بین ۶ تا ۱۷ سال ۵,۴۰۰ دلار دریافت خواهند کرد.
به این ترتیب بیشتر خانواده‌های کانادایی امسال به طور متوسط حدود ۲,۳۰۰ دلار کمک‌های مالی بیشتر دریافت خواهد کرد.
بنابر اظهار لیبرال‌ها، در سیستم جدید از هر ۱۰ خانواده‌ی کانادایی، ۹ خانواده کمک‌های بیشتری دریافت خواهند کرد.
۷. حذف اعتبار مالیاتی برای خرید لوازم ورزشی و هنری کودکان
در حال حاضر، خانواده‌ها می‌توانند یک اعتبار مالیاتی ۱۵۰ دلاری و ۷۵ دلار به ازای هر فرزند برای خریدهای لوازم ورزش و هنری کودکان بگیرند (به ترتیب تا سقف ۱,۰۰۰ دلار و ۵۰۰ دلار برای خریدهای واجد شرایط).
اینها حذف خواهد شد. توجیه این است که لیبرال‌ها می‌خواهند سیستم مالیاتی را ساده‌تر کنند و به شکل هوشمندانه‌تری خانواده‌های دارای فرزند را مورد حمایت قرار دهند.
اما این حذف یکباره صورت نخواهد گرفت و عطف به ماسبق نیز نخواهد شد. در عوض منتظر باشید که در ۲۰۱۶ این حمایت‌ها به میزان ۵۰درصد کاهش پیدا کند و سپس در ۲۰۱۷ به طور کامل برداشته شود.
۸. سرمایه گذاری در مراقبت از کودکان
لیبرال‌ها می‌خواهند از ابتدای ۲۰۱۷ مبلغ ۵۰۰ میلیون دلار برای تأسیس یک چارچوب ملی برای آموزش‌های پیش‌دبستانی و مراقبت از کودکان سرمایه گذاری کنند (۱۰۰ میلیون دلار از این مبلغ برای کودکان بومیان رزرو شده است)، امری که چگونگی برخورد استان‌ها با نیازهای مراقبت از کودکان را تسهیل خواهد کرد.
دانشجویان
۹. اصلاح شرایط مورد نیاز برای وام دانشجویی
لیبرال‌ها برای تعیین اینکه یک دانشجو واجد شرایط وام دانشجویی کانادا هست یا نه، پیشنهاد دریافت یک نرخ بهره‌ی یکسان را داده‌اند. این جایگزین روش فعلی می‌شود که واجد شرایط بودن را بر اساس میزان درآمد و دارائی‌های یک دانش‌آموز می‌سنجد. این تغییر همچنین به دانشجویان کمک خواهد کرد تا بتوانند همزمان با تحصیل کار کنند، بدون آنکه شانس دریافت وام برای آنها کاهش پیدا کند.
۱۰. افزایش مبلغ وام‌های دانشجویی کانادا
از ۲,۰۰۰ به ۳,۰۰۰ دلار برای دانشجویان خانواده‌های کم درآمد؛
از ۸۰۰ به ۱,۲۰۰ دلار برای دانشجویان خانواده‌های با درآمد متوسط؛
از ۱,۲۰۰ به ۱,۸۰۰ دلار برای دانش‌آموزانی که کار نیمه وقت انجام می‌دهند.
این افزایش مبلغ‌ها شامل دانشجویانی می‌شود که در سپتامبر پیش رو در مقطع پس از دبیرستان مشغول به تحصیل باشند.
۱۱. کمک به بدهی‌های دانشجویی
دولت لیبرال ترودو همانطور که قول داده بود آستانه‌ی پرداخت وام دانشجویی را بالا برده است. به این ترتیب هیچ دانشجویی مجبور به بازپرداخت وام دانشجویی کانادا نخواهد بود مگر زمانی که دستکم سالانه ۲۵,۰۰۰ دلار درآمد داشته باشد.
۱۲. سرمایه گذاری در استخدام جوانان
لیبرال‌ها امسال ۱۶۵/۴ میلیون دلار در برنامه‌ی راهبرد استخدام جوانان سرمایه گذاری خواهند کرد که شامل این موارد می‌شود: ایجاد شغل‌های سبز، دسترسی بهتر به برنامه‌ی پیوند مهارت‌ها (Skills Link) و فرصت‌های شغلی بیشتر در بخش میراث فرهنگی.
این علاوه بر ۳۳۹ میلیون دلاری است که قبلاً اعلام شده بود برای برنامه‌ی مشاغل تابستانی کانادا صرف خواهد شد، مبلغی که قرار است ظرف سه سال و از ابتدای ۲۰۱۶ تخصیص داده شود.
بازار کار
۱۳. فرصت‌های بیشتر برای آموزش در محیط کار
لیبرال‌ها در بودجه متعهد شده‌اند که ظرف ۴ سال آینده ۷۳ میلیون دلار به کارفرمایان و مؤسسات آموزشی بعد از دوره‌ی دبیرستان کمک کنند تا آنها فرصت‌های جدیدی برای آموزش در محل کار فراهم نمایند.
۱۴. انتظار کمتر برای مزایای بیمه‌ی بیکاری
آنهایی که شغل خود را از دست می‌دهند تغییرات چشمگیری در بیمه‌ی بیکاری (EI) مشاهده خواهند کرد. دوره‌ی انتظار برای استفاده از این مزایا از دو هفته به یک هفته کاهش پیدا خواهد کرد.
۱۵. پوشش بیشتر برای مزایای بیمه‌ی بیکاری (EI)
همچنین شرایط تحت پوشش قرار گرفتن بیمه‌ی بیکاری نیز تغییر خواهد کرد. فرض کنید دونالد در وینیپگ مانیتوبا زندگی می‌کند، جایی که بعد از فارغ التحصیلی از دانشگاه شش ماه را بصورت پاره وقت کار کرده است. او اخیراً اخراج شده است. طبق مقررات فعلی بیمه‌ی بیکاری، دونالد یک نیروی کار تازه وارد تلقی می‌شود و در نتیجه برای آنکه تحت پوشش بیمه‌ی بیکاری قرار بگیرد باید در ۵۲ هفته‌ی گذشته دستکم ۹۱۰ ساعت کار کرده باشد. از آنجا که دونالد در این فاصله‌ی زمانی تنها ۷۸۰ ساعت کار کرده است مشمول بیمه‌ی بیکاری نمی‌شود.
طبق تغییرات پیشنهادی جدید، دونالد باید همان شرایطی را احراز کند که سایرین در منطقه‌ی او لازم است داشته باشند. این بدان معنی است که او مادامی که ۶۶۵ ساعت کار کرده باشد می‌تواند تحت پوشش بیمه‌ی بیکاری قرار بگیرد. به این ترتیب، تحت مقررات جدید دونالد واجد شرایط شناخته می‌شود و می‌تواند در مدتی که دنبال یک شغل جدید می‌گردد تا ۱۷ هفته از مزایای بیمه‌ی بیکاری استفاده کند. این تغییرات از ابتدای جولای امسال به اجرا در می‌آید.
