روایت زوج معلول کانادایی از تصمیمی که برای نقل مکان از تورنتو به واترلو گرفتند

شما بین زندگی در خانه‌ای که یک خواب و یک حمام دارد با خانه‌ای دو خوابه و با دو حمام کدامیک را ترجیح می‌دهید؟

این نکته را هم در نظر داشته باشید که اجاره‌بهای هر دو خانه تقریبا یکی است. Aaron Broverman و همسرش تصمیم گرفتند مورد دوم را انتخاب کنند اما آنها برای این انتخاب باید شهر محل سکونت‌شان را تغییر می‌دادند.

این زوج معلول که تصمیم گرفته بودند بچه‌دار شوند، دیگر نمی‌توانستند برای یک خانه کوچک اجاره زیادی بپردازند، به همین دلیل، نه تنها خانه که شهر محل زندگی‌شان را هم عوض کردند.

در این مطلب با تمام دلایل Broverman برای گرفتن این تصمیم سخت آشنا می‌شوید. او همچنین در این مطلب به شما می‌گوید که این روزها زندگی در خانه و شهر جدید چه مزایا و حس و حالی برای خودش و همسرش دارد.

نقل مکان از تورنتو به واترلو برای Aaron Broverman، کاملا منطقی بود. چون اجاره‌بهای کاندوی‌ او در منطقه Distillery افزایش پیدا کرده بود و او به فضای بیشتری نیاز داشت.

او می‌گوید: « اوایل که ما به آن کاندو نقل مکان کردیم، اجاره‌ آن چیزی حدود ۱.۶۰۰ دلار بود. ولی اجاره خیلی بالا رفت و ما واقعا نمی‌خواستیم برای آن مقدار فضا، ۱,۹۰۰ دلار در ماه بپردازیم. چون در آن خانه فقط یک اتاق خواب داشتیم».

ویژگی‌های مثبتی که خانه و محله قبلی داشت

بروورمن، روزنامه‌نگار فریلنسر است و می‌گوید او و همسرش، Brittany Theis، هنگامی که در سال ۲۰۱۵ به آن خانه نقل مکان کردند، جذب پنجره‌های کف تا سقف، ویژگی‌های صنعتی و طراحی با کانسپت اوپن آن شدند. این زوج، که هر دو دچار معلولیت‌ هستند، از جنبه کامیونیتی آن محله نیز راضی بودند.

بروورمن می‌گوید: «ما خیلی دوست داشتیم که اطراف خانه را پیاده بگردیم و به کافی‌شاپ‌ها سر بزنیم. اسم کافی‌شاپ مورد علاقه‌مان Arvo بود. همیشه نمی‌شود به رستوران رفت، چون به هر حال هزینه بالایی دارد، ولی ما دوست داشتیم که در رستوران فرانسوی Cluny، دسر سفارش بدهیم».

بعد از چند سال سکونت در آن ساختمان و تقریبا در همان زمانی که آنها به فکر بچه‌دار شدن افتادند، اجاره خانه افزایش پیدا کرد. این در حالی بود که آنها به یک اتاق خواب دیگر نیاز داشتند و در کاندوی‌شان احساس تنگی جا می‌کردند.

بروورمن در این باره توضیح می‌دهد: «سپتامبر بود که فهمیدیم خانمم باردار است. هزینه اجاره یک واحد دوخوابه در تورنتو، حدود ۲,۵۰۰ یا ۳,۰۰۰ دلار است. همین‌که بخواهی در تورنتو به سمت خانه‌های دوخوابه بروی، می‌بینی که چه تفاوت عظیمی وجود دارد».

چرا این زوج به واترلو رفتند و در تورنتو نماندند؟

همین اجاره‌بهای زیادی باعث شد که این زوج به فکر نقل مکان به همیلتون بیافتند،‌ چون آنجا به شهر نزدیک است و بروورمن می‌توانست به ضبط پادکست‌ و سایر تعهدات شغلی که در آنجا دارد، ادامه دهد.

از طرف دیگر، او و همسرش به‌طور مرتب به کیچنر-واترلو می‌رفتند تا به خانواده خانمش سر بزنند. پدر خانم بروورمن اولین نفری بود که ایده نقل مکان به آنجا را مطرح کرد، چون آنها آخر هفته‌های زیادی را به آنجا می‌رفتند.

بروورمن می‌گوید: «این پیشنهاد، معقولانه به نظر می‌رسید چون در این صورت، حمایت خانواده نزدیک‌مان ‌بود و ما به چنین حمایتی نیاز داشتیم. این حمایت به ویژه برای من که پدری معلول هستم اهمیت زیادی دارد».

در ماه مارچ، این زوج بار سفر بستند و به واترلو اسباب‌کشی کردند تا از محله‌ای بسیار شلوغ و پر رفت‌وآمد، به جایی با انتظار رشد در آینده، نقل مکان کرده باشند. آنها زندگی در کاندو را انتخاب کردند، چون با داشتن آسانسورهایی برای اسکوتر ویژه معلولین، دسترسی آسان‌تری را برای بروورمن مهیا می‌کرد.

خانه جدید؛ با دو اتاق خواب و اجاره‌ای کمتر از خانه تورنتو

خانه جدید از همه امکانات لازم برای آنها برخوردار بود، ضمن آنکه ۲ اتاق خواب و ۲ حمام هم داشت.

بروورمن می‌گوید: «ما برای زندگی در این خانه مبلغ ۱,۸۹۵ دلار در ماه می‌پردازیم. در حالی که اجاره آپارتمان یک‌خوابه قبلی‌مان در Distillery، ۱,۹۰۰ دلار در ماه شده بود. هم من و هم بریتانی، از اینکه به این جای جدید آمده‌ایم بسیار خوشحالیم و چند هفته دیگر هم که عضو جدید خانواده‌مان به دنیا بیاید، ارزش این فضای اضافی بیشتر معلوم خواهد شد».

نزدیکی خانه جدید به وسایل حمل‌ونقل عمومی

یکی دیگر از ویژگی‌های ضروری خانه برای بروورمن، نزدیکی به حمل‌ونقل عمومی بود که این امکان در خانه جدید فراهم است.

یک ایستگاه اتوبوس درست روبروی کاندوی واترلو قرار دارد و فاصله ایستگاه مترو GO با آن، حدود ۱۰ دقیقه پیاده‌روی است.

او می‌گوید: «ما می‌خواستیم از همان سطح از قابلیت پیاده‌روی که در Distillery داشتیم، یا دست‌کم چیزی در همان حد و حدود، برخوردار باشیم. اینجا کافی‌شاپ‌های مستقلی که ما دوست داریم، وجود دارد. جاهای خیلی زیادی هست که می‌توانیم برویم و قهوه‌ای بنوشیم. هنوز هم می‌توان رفت و ramen خورد. رستوران‌های خوب اینجا کم نیست».

تا به اینجا،‌ بروورمن مشکلی با استفاده از اتوبوس یا رفت و برگشت به تورنتو در روزهایی که از خانه کار نمی‌کند، نداشته است.

در واترلو احساس ایزوله بودن نمی‌کنیم

او می‌گوید: «واترلو از این آوازه عالی برخوردار است که یکی از قطب‌های فناوری در کانادا محسوب می‌شود. دانشجویان زیادی در اینجا زندگی می‌کنند و به همین خاطر، زندگی در این منطقه در حال حاضر، با نحوه زندگی ما تناسب دارد. من در اینجا احساس ایزوله بودن نمی‌کنم و این حس را ندارم که نمی‌توانم کاری انجام بدهم».