کرونا فقط عدد و رقم نیست؛ روایت مرگ و زندگی از ۸ قربانی که جان باختند

هر روز آمارهای تازه‌ای از کرونا اعلام می‌شود، تعداد مبتلایان و تعداد مرگ و میر. حالا آمار مرگ و میر در کانادا در آستانه ده هزار نفر است. این آمار در دنیا از یک میلیون و ۱۰۰ هزار نفر گذشته است.

در وهله اول اینها یک عدد است، عددی که در کانادا ۵ رقمی و در دنیا ۷ رقمی است، اما پشت هر یک از این عددها یک زندگی است که به خاکستر نشسته است. پدر یا مادریست که از دست رفته است. فرزند و خواهر و برادری است که در خاک سرد سکنا گرفته است.

هر کدام از این عددها یک دنیا آرزو داشته‌اند و هر کدام ده‌ها نفر را پشت خود جا گذاشته‌اند که سوگوار از دست دادن عزیز خود هستند.

درست است که روایت زندگی و مرگ این آدم‌ها، روایت تلخی است اما شاید شما را ترغیب کند که پروتکل‌های بهداشتی را جدی‌تر رعایت کنید.

در این مطلب با چند نفر از افراد سالمند، جوان، کارکنان بخش سلامت و افراد ساکنان آسایشگاه‌های سالمندان که کرونا بی جانشان کرده، آشنا می‌شوید.

در سراسر کشور، هزاران کانادایی از اینکه به‌طور فیزیکی در کنار عزیزان خود باشند منع شده‌اند. آنها پشت تلفن و صفحه‌های گوشی خداحافظی می‌کنند و حتی گاهی اوقات موفق به خداحافظی نمی‌شوند.

ماجرای کرونا در کانادا چیزی فراتر از یک نمودار است. هر کدام از داده‌ها و نقاط روی نمودار، نشان‌دهنده یک روزنه خالی در زندگی خانواده‌های کانادایی است؛ خانواده‌هایی که حالا مجبورند از فاصله دور، برای عزیزان خود سوگواری کنند.

Ming Ball Lee؛ یکی از اولین قربانیان کرونا در کانادا که ۷۰ سال پیش از چین به کانادا مهاجرت کرده بود

مینگ بال لی ، ۸۹ ساله، روز ۱۴ مارچ در ونکوور شمالی، بریتیش کلمبیا از دنیا رفت. او که یکی از اولین قربانیان کرونا محسوب می‌شود، در سال ۱۹۴۹ از جنوب چین به کانادا مهاجرت کرده بود.
اولین سال حضور او در این کشور با کار سخت در معدن شمال ساسکاچوان و قلمروهای شمال غربی گذشت. این را دخترش Nancy Lee می‌گوید.

Ming بعدا در طول زندگی به Bowen Island در بریتیش کلمبیا مهاجرت کرد. در آنجا زندگی آرامی داشت و مطابق سبک زندگی دقیق ساکنان جزیره روزگار می‌گذراند.

نانسی در مورد پدرش به خاطر می آورد: «هر روز قدم می‌زد، فرقی نمی‌کرد که هوا آفتابی بود یا بارانی، مردم توقف می‌کردند و می‌خواستند سوارش کنند ولی او نمی‌پذیرفت».

لی در سال ۲۰۱۳ به مرکز مراقبت Lynn Valley نقل مکان کرد و نانسی مرتب از او دیدن می‌کرد تا برایش غذا ببرد و موهایش را کوتاه کند.

در یکی از این بازدیدهای آخر هفته، نانسی نشانه‌هایی از ابتلا به کرونا را در پدرش دید.

سه‌شنبه بعد، کارکنان مجموعه به او اطلاع دادند که پدرش تب دارد و روز چهارشنبه تست کرونای او مثبت شد.

لی می‌گوید در روزهای بعد از ابتلای پدر، به‌طور مرتب در مورد وضعیت او اطلاعاتی دریافت می‌کرده، از جمله اینکه حال او روز جمعه بهتر بوده و غذا خورده است.

نانسی از دریافت این پیام که پدرش خوب است، کمی احساس آرامش کرده بود. اما ۱۲ ساعت بعد، او از دنیا رفت.

اولین مرگ ناشی از کرونا در خارج از Lower Mainland بریتیش کلمبیا در تاریخ ۱۱ مارچ اتفاق افتاد ولی تا ۶ روز بعد توسط استان انتاریو اعلام نشد.

در مورد این مرد ۷۷ ساله که در بیمارستانی در Barrie از دنیا رفت، اطلاعات کمی وجود دارد جز اینکه او بیماری زمینه‌ای داشته و این بیماری را از طریق تماس نزدیک با فردی که سفر خارجی داشته گرفته است. یک هفته بعد، کرونا برای اولین بار در کبک شیوع پیدا کرد.

Mariette Tremblay؛ مادربزرگی که همه دوستش داشتند اما در تنهایی از دنیا رفت

ماریت ترمبلی، ۸۲ ساله نیز روز ۱۸ مارچ در Lavaltrie، کبک چشم از جهان فروبست. Tremblay مادر و مادربزرگی محبوب بود که قلبش برای خانواده‌ای بزرگ و در حال بزرگتر شدن می‌تپید. این را می‌توان از پست فیس‌بوکی که تنها بیانیه عمومی خانواده در مورد درگذشت او بود فهمید.

او را در Lavaltrie؛ شهری در ۵۰ کیلومتری از شمال شرقی مونترال به مهربانی و بخشندگی می‌شناختند.

با وجود اینکه Mariette محبوبیت زیادی داشت، ولی در بیمارستان در حالی از دنیا رفت که کسی کنارش نبود.

خانواده Mariette در مورد مرگ او نوشته است: «دلمان می‌خواست که می‌توانستیم دستش را بگیریم و به آرامی در گوشش نجوا کنیم ولی این فرصت را پیدا نکردیم».

در هفته‌های اول شیوع کرونا چه کسانی بیشتر جان خود را از دست دادند؟

براساس بررسی‌های ما، افرادی که حدودا هشتاد و چند ساله بودند، از جمله ترمبلی و لی، بیشترین موارد هزار مرگ اولیه در کانادا را تشکیل می‌دهند؛ یعنی حدود یک سوم.

برای ۲۹۶ نفر از این افراد، دامنه سنی تعیین شده و توزیع سنی به دست آمده، نزدیک به داده‌های ملی آژانس بهداشت عمومی کانادا، Public Health Agency of Canada است.

از ۱۵ اپریل، یعنی روزی که کانادا به آمار هزارمین مرگ ناشی از کرونا رسید، از هر ۱۰ نفر که بر اثر کرونا از دنیا رفته بودند، ۸ نفر آنها بیشتر از ۷۰ سال سن داشتند. ولی این ویروس جان کانادایی‌های جوان‌تر را نیز گرفته است.

Shawn Auger؛ مردی ۳۴ ساله که بعد از مرگ او، همه همسایه‌ها به افتخار او چوب‌های هاکی‌شان را از خانه بیرون گذاشتند

Shawn Auger، در حالی که تنها ۳۴ سال سن داشت در ۳۰ مارچ در Big Lakes County آلبرتا برای همیشه با این دنیا خداحافظی کرد.

Auger متاهل و پدر ۳ فرزند بود که با at-risk youth در شمال آلبرتا کار می‌کرد.

Shane Farnham دوست Auger و همکار سابق او در مرکز ارزیابی جوانان، youth assessment centre در High Prairie آلبرتا او را به‌عنوان کسی به خاطر می‌آورد که به او یاد داد به خودش ایمان داشته باشد.

Farnham می‌گوید: «اگر او نبود، نمی‌دانم الان چه وضعی داشتم».

او ادامه می‌دهد: «کار سختی بود؛ کمک به انتقال جوانان از خانه‌های گروهی. ولی تاثیرگذاری Auger به قدری زیاد بود که مراجعان قبلی‌اش برای سال‌ها با او در تماس می‌ماندند.

میلیون‌ها نفر دیگر در شرایط من هستند که می‌توانند تصدیق کنند چطور توسط Auger، سخنان‌شان شنیده شده و حمایت شده‌اند».

Auger در اوقات فراغتش، در محله‌ای که ساکن بود، هاکی آموزش می‌داد.

او در سال آخر زندگی‌اش، عکسی در شبکه‌های اجتماعی از دخترش منتشر کرد که بعد از بازی روی زانوهای پدر نشسته بود و از مسیح به خاطر برنده شدنش تشکر می‌کرد.

او زیر عکس نوشته بود: «دخترانم هر روز مرا شگفت‌زده می‌کنند».

وقتی Auger از دنیا رفت، ساکنان محله چوب‌های هاکی را به افتخار او بیرون از خانه‌‌شان گذاشتند.

Nicole Hoffman؛ دختری بیست و چند ساله که کرونا او را از پا درآورد

نیکل هافمن، ۲۰ و چند سال بیشتر نداشت اما کرونا به او هم رحم نکرد و جانش را در ۳ اپریل در ادمونتون گرفت.

هافمن، یکی از جوان‌ترین قربانیان کانادایی کرونا است. او حدودا بیست و چند ساله بود و نامزدش در یک وب‌سایت جمع‌آوری اعانه تایید کرد که او به‌خاطر ابتلا به کرونا جان خود را از دست داده است.

البته، خانواده هافمن از دادن اطلاعات بیشتر در این باره، امتناع کردند.

کارکنان بخش سلامت، یکی از گروه‌هایی هستند که بیش از همه در خطر ابتلا به کرونا قرار دارند. این کشور، اولین مورد از کادر درمان خود را بر اثر ابتلا به کرونا در ۵ اپریل در بریتیش کلمبیا از دست داد.

Warlito Valdez؛ مردی که به افراد معلول و ناتوان کمک می‌کرد اما کرونا به او هم رحم نکرد

Warlito Valdez، مردی ۴۷ ساله بود که ۵ اپریل در ریچموند، بریتیش کلمبیا جان خود را از دست داد.

وارلیتو والدز، شوهری علاقه‌مند به همسرش و پدر یک دختر جوان بود.

او در یک خانه جمعی برای بزرگسالان دارای معلولیت و ناتوانی در ریچموند، حومه ونکوور کار می‌کرد. وارلیتو، اصالتا اهل فیلیپین بود و قبل از اینکه به کانادا بیاید در عربستان سعودی به‌عنوان پرستار فعالیت می‌کرد.

همسرش Flozier Tabangin می‌گوید که شوهرش کار خود را بسیار دوست داشت و همیشه دلش می‌خواست به کسانی که نیاز دارند، کمک کند. او ادامه می‌دهد: «وارلیتو یک قهرمان بود. بسیار ناراحت‌کننده ‌است که بیمار شد. غم از دست دادن او برای ما ویران‌کننده است».

Tabangin اکنون نگران است که چطور می‌تواند بدون شوهرش، از دختر جوانش پشتیبانی کند و می‌گوید: «حالا که او از دنیا رفته ما چطور می‌توانیم زندگی کنیم؟ زندگی با این خانه و با فرزند کوچکم با فقط یک منبع درآمد، بسیار سخت است».

اولین مورد مرگ دسته‌جمعی بر اثر کرونا در کجا مشاهده شد؟

اولین مورد مرگ دسته‌جمعی بر اثر کرونا در Lower Mainland بریتیش کلمبیا بود ولی بیشتر موارد هزار مرگ اول، در کبک و انتاریو اتفاق افتاد و در هر استان بیش از ۴۰۰ نفر از دنیا رفتند.

یک چهارم از افرادی که جان باختند، در Montreal یا Laval بودند و ناحیه کلان‌شهر تورنتو با فاصله کمی بعد از آنها قرار داشت.

بیشتر مرگ‌ومیرها بر اثر کرونا در خانه‌های سالمندان اتفاق افتاد

در ابتدای ماه اپریل، رشد سریع آمار مرگ‌و‌میر در خانه‌ها و آسایشگاه‌های سالمندان شروع شد. از هزار مرگ اولیه، بیش از نیمی از آنها یعنی ۵۶ درصد، از ساکنان خانه‌های سالمندان بودند. این ارقام با افزایش تعداد مرگ‌هایی که تایید شد ناشی از کروناست، افزایش پیدا کرد.

تا انتهای ماه اپریل، وقتی آمار مرگ در کشور به ۳ هزار نفر نزدیک شد، مشخص شد دو سوم از آنها در خانه‌های سالمندان یا مراکز مراقبتی اتفاق افتاده است. در کبک، این آمار به ۸۰ درصد هم نزدیک شد.

Ruth and Tami Sheppard؛ مادر و دختری که به فاصله ۵ روز بر اثر کرونا از دنیا رفتند

Ruth Sheppard، ۹۳ ساله وTami Sheppard، ۵۶ ساله، مادر و دختری بودند که در یک اتاق در خانه سالمندان Pinecrest Nursing Home در Bobcaygeon انتاریو زندگی می‌کردند و در ۶ اپریل در Bobcaygeon، انتاریو از دنیا رفتند.

این آسایشگاه یکی از اولین آسایشگاه‌هایی بود که در استان، شدیدا تحت تاثیر کرونا قرار گرفت.

تامی شپارد سندروم داون داشت و در تمام زندگی‌اش نزدیک مادر زندگی کرده بود. این موضوع را Dorothy Hannon دوست روث اعلام می‌کند؛ کسی که دخترش با پسر روث ازدواج کرده است.

آنها نوه‌های مشترک داشتند و هر روز با هم تلفنی صحبت می‌کردند. هانون می‌گوید، روث پرحرف و بامحبت بود، هنر و صنایع دستی را دوست داشت و ورق بازی می‌کرد. به گفته او، موهای بور روث هرگز خاکستری نشده بود، حتی در سن ۹۳ سالگی.

روث فقط ۳ ماه در Pinecrest زندگی کرده بود و دخترش چند هفته بیشتر از او، ساکن آنجا بود.

هانون می‌گوید: «وقتی روث از دنیا رفت من فکر می‌کنم که تامی نتوانست درک کند که چه بر سر مادرش آمده و چرا او رفته است. به همین خاطر، از تخت بیرون نمی‌آمد و چیزی نمی‌خورد».

تامی ۵ روز بعد از مرگ مادرش، از دنیا رفت. هانون ادامه می‌دهد: «او به خاطر بیماری از دنیا نرفت بلکه قلبش را گم کرده بود».

Helen Doidge Hall؛ زنی ۱۰۲ ساله که حالا حالاها برای زندگی اشتیاق داشت

هلن دوج هال، ۱۰۲ ساله نیز ۱۵ اپریل در Markham انتاریو به مرگ سلام گفت. Kathy Graham مادرش را غیرقابل توصیف می‌داند. هلن حدود یک ماه قبل از مرگش، عمل جراحی داشت و دستگاه تنظیم‌کننده ضربان قلب در بدنش گذاشته شد.

گراهام می‌گوید: «من فکر می‌کنم متخصص قلبی که با مادرم ملاقات کرد فهمید که او هنوز اشتیاق واقعی به زندگی دارد. او همیشه به دنبال اتفاق بعدی و رویداد خانوادگی بعدی بود».

Doidge Hall در جولای سال ۱۹۱۷ در Kent County انتاریو به دنیا آمد و دختر یکی از وزرا بود. مادرش بعد از تولد ۱۳ سالگی ‌او از دنیا رفت. Doidge Hall به‌عنوان مربی، آموزش دید و اولین موقعیت شغلی او در یک مدرسه یک کلاسه در ناحیه روستایی Milford در انتاریو بود.

او با همسر آینده‌اش Clarence Doidge در کلیسا آشنا شد. وقتی Clarence از جنگ جهانی دوم برگشت، آنها با هم ازدواج کردند و صاحب ۴ فرزند شدند. وقتی Clarence برای بازنشستگی برنامه‌ریزی می‌کرد و می‌خواست با همسرش به سفر برود، از دنیا رفت.

به گفته گراهام، مادرش علی‌رغم سختی‌های فراوانی که در زندگی تحمل کرد، هرگز حس شوخ طبعی خود را از دست نداد.

او در این مورد می‌گوید: «مادرم اتفاقات سختی را پشت سر گذاشته است اما او واقعا فهمیده بود که چگونه می‌توان یک زندگی بسیار شاد داشت».