این صاحب‌خانه‌های فضول و پرتوقع؛ مستاجران کجا و چطور می‌توانند شکایت کنند

فضولی صاحب‌خانه‌ها در GTA مستاجران را به ستوه آورده است؛ چرا که بسیاری از صاحب‌خانه‌ها از مستاجران می‌خواهند اطلاعات بسیار شخصی خود مانند آخرین تراکنش‌های بانکی، شماره گواهینامه، شماره بیمه اجتماعی و غیره را در اختیار آنها قرار دهند.

این مشکلات باعث شده تعداد شکایت‌های مطرح‌شده نزد کمیسر حریم خصوصی کانادا، در ارتباط با مسایل مالک و مستاجر، افزایش چشمگیری داشته باشد. به‌طوری‌که، مسایل مربوط به مالک و مستاجر، بخش اعظم وقت این کمیسیون را به خود اختصاص می‌دهد.

در سال ۲۰۱۲، این دست مسایل تنها ۴ درصد از کل شکایات پذیرفته شده برای بررسی در GTA را تشکیل می‌داد، اما این رقم در سال گذشته به ۱۳ درصد افزایش پیدا کرد. کمیسیون در واکنش به افزایش این شکایات، دستورالعمل تازه‌ای را صادر کرده است. در این دستورالعمل مشخص شده است که مالکان، اجازه دارند چه چیزهایی را از مستاجران درخواست کنند.

برای کسب اطلاعات بیشتر در رابطه با این موضوع بهتر است این مطلب را مطالعه کنید.

Katy Schuyler مثل خیلی از تورنتویی‌های دیگری که به دنبال خانه‌اند، حاضر بود برای پیدا کردن یک آپارتمان یک‌خوابه عالی در دان‌تاون، تقریبا هر کاری لازم باشد انجام بدهد. با این حال او فکر نمی‌کند که درخواست پرینت ۳۰ تراکنش آخر بانکی‌اش از سوی صاحبخانه‌ها کار قابل قبولی باشد.

شویلر می‌گوید: «من حتی زحمت رفتن و دیدن چنین خانه‌هایی را هم به خودم نمی‌دهم، چون این دیگر از فضولی هم گذشته است. قرار نیست شما بدانید که من پولم را کجا خرج می‌کنم».

نگرانی مستاجران در GTA درباره صاحب‌خانه‌هایی که اطلاعات بیش از اندازه می‌خواهند 

گروه بزرگ و در حال رشدی از ساکنان GTA، از جمله شویلر که در این بازار واقعا داغ دنبال مسکن مناسب می‌گردند، نگران صاحب‌خانه‌هایی هستند که درخواست اطلاعات بیش از اندازه‌ای دارند.

تعداد شکایات مربوط به مسایل مالک و مستاجر در سال‌های اخیر افزایش چشمگیری داشته است

تعداد شکایت‌های عمومی مطرح‌شده نزد کمیسر حریم خصوصی کانادا، Canada’s privacy commissioner در ارتباط با مسایل مالک و مستاجر، افزایش چشمگیری داشته است.

در سال ۲۰۱۲، تنها ۹ مورد از این‌گونه شکایت‌ها در کل کشور، به دست کمیسر فوق رسیده بود. در ۲۰۱۷ تعداد این شکایات به ۴۸ مورد رسید. در GTA نیز این رشد، قابل ملاحظه بوده و در همین بازه زمانی، از ۶ شکایت، به ۲۰ مورد افزایش یافته است.

همچنین، مسایل مربوط به مالک و مستاجر، بخش اعظم وقت این کمیسیون را به خود اختصاص می‌دهد. در سال ۲۰۱۲، این دست مسایل تنها 4 درصد از کل شکایات پذیرفته شده برای بررسی در GTA را تشکیل می‌داد، اما این رقم در سال گذشته به ۱۳ درصد افزایش پیدا کرد.

بیشتر شکایات در حوزه مالک و مستاجر مربوط به چه مسایلی می‌شود؟

Tobi Cohen، سخنگوی کمیسیون، در یک ایمیل می‌نویسد: «بخش عمده‌ای از شکایات اخیر، درباره استفاده و افشای اطلاعات شخصی و رضایت [consent] بوده است».

به گفته خانم کوهن، این شکایات، از جمله شامل موارد زیر است:

«ادعای اینکه مالک یا مدیر ملک، اطلاعات شخصی افراد را در اختیار سایر مستاجرها، سایر مدیران ملک، مشاوران املاک و غیره قرار داده است؛ شکایت از دریافت اطلاعات شخصی مانند شماره‌های گواهینامه رانندگی و بیمه اجتماعی در درخواست‌های اجاره و استفاده از دوربین‌های ویدیویی نظارتی». 

دستورالعملی که کمیسیون حریم خصوصی کانادا در واکنش به افزایش این شکایات صادر کرد

کمیسیون در واکنش به افزایش این شکایات، دستورالعمل تازه‌ای را در ماه اپریل، برای مالکان و مستاجران صادر نمود. در این دستورالعمل مشخص شده است که مالکان، اجازه دارند چه چیزهایی را از مستاجران درخواست کنند.

همچنین، مسئولیت‌های مالکان، تحت قانون فدرال حریم خصوصی که کسب رضایت از افراد برای جمع‌آوری اطلاعات شخصی و اطمینان از محفوظ بودن اطلاعات را دربرمی‌گیرد، روشن شده است.

چه دلیلی باعث افزایش این شکایات شده است؟

Geordie Dent،‌ مدیر اجرایی فدراسیون انجمن‌های مستاجران کلانشهر، Federation of Metro Tenants’ Associations می‌گوید این افزایش شکایت‌ها، تقریبا به‌طور کامل نتیجه‌ کاهش نرخ خالی بودن واحدهای اجاره‌ای GTA است، چرا که این کاهش نرخ، به معنای رقابت بسیار بر سر معدود آپارتمان‌های در دسترس است.

براساس آخرین آمارها از شرکت خانه‌سازی و وام مسکن کانادا، Canada Mortgage and Housing Corp نرخ خالی بودن واحدهای اجاره‌ای در GTA، در حال حاضر ۱.۱ درصد و در منطقه کلانشهر تورنتو (CMA) یک درصد است.

دنت می‌گوید: «صاحبخانه‌ها به این خاطر از شما اطلاعات بیشتری می‌خواهند که می‌دانند اگر شما نپذیرید، ۱۰ نفر دیگر در صف هستند که خواهند پذیرفت».

او به‌عنوان مدافع حقوق مستاجران، لیست بلندبالایی از سوالات بسیار مزاحمت‌آمیزی را شنیده است که صاحبخانه‌ها پرسیده‌اند؛ از جمله پرسش‌هایی درباره سابقه سلامت روان، وضعیت خانوادگی، بررسی‌های روانشناسانه و متداول‌تر از همه، شماره‌های بیمه اجتماعی.

او می‌گوید: «وقتی که شما شماره SIN خود را به کسی می‌دهید، نمی‌دانید برای چه کاری از آن استفاده خواهد شد یا سر از کجا در خواهد آورد. این موضوع برای خیلی از افراد، نگرانی مهمی است».

راهکارهایی که از بروز مشکلات بیشتر در این زمینه جلوگیری می‌کند

دنت احساس می‌کند که اجرای بهتر قوانین موجود درباره حریم خصوصی و نیز به حداکثر رساندن جریمه‌ها برای صاحبخانه‌ها یا غرامت‌ها برای مستاجرها، می‌تواند مفید باشد.

او می‌گوید: «مادامی که جریمه‌ای برای نقض قانون وجود نداشته باشد، صاحبخانه‌ها همین روال را ادامه خواهند داد».
در دستورالعمل‌های کمیسیون حریم خصوصی، به مستاجرها توصیه شده است که شماره SIN خود را به صاحبخانه‌ها ندهند،‌ اما توجه داشته باشید که هیچ قانونی مانع از این درخواست از سوی آنها نمی‌شود.

چنانچه صاحبخانه‌ای اقدام به دریافت این اطلاعات شخصی‌ نماید، براساس قانون حفظ حریم خصوصی، privacy legislation باید از آن محافظت نماید.

دریافت اطلاعات شخصی از مستاجران، آنها را در معرض سرقت هویت قرار می‌دهد

دکتر Ann Cavoukian، استاد دانشگاه رایرسون و کمیسر پیشین حریم خصوصی انتاریو، دریافت اطلاعات از مستاجران و متقاضیان اجاره را «نفرت‌انگیز» توصیف کرده و می‌گوید این کار، آنها را در معرض سرقت هویت قرار می‌دهد.

کاووکیان می‌گوید:

«من به‌خاطر همه این اطلاعات شخصی‌ که صاحبخانه‌ها از مستاجران بالقوه دریافت می‌کنند، نگران هستم. به‌ویژه اینکه کسی نمی‌داند آنها تا چه زمانی این اطلاعات را پیش خودشان نگه می‌دارند».

نکاتی که مستاجران باید به صاحب‌خانه‌ها یادآور شوند

او با آنکه می‌پذیرد مستاجران بین بد و بدتر گرفتار هستند، اما آنها را ترغیب می‌کند از صاحبخانه‌ها بخواهند که پس از پایان جستجو به دنبال آپارتمان، اطلاعات مربوط به آنها را حذف نمایند.

او همچنین اضافه می‌کند که حتما باید درباره پیامدهای ناخواسته جمع‌آوری اطلاعات به صاحبخانه‌ها هشدار داد و به آنها یادآوری کرد که در صورت افشای این داده‌ها، مسئول خواهند بود.

کاووکیان می‌گوید:

«حالا که صاحبخانه‌ها این همه اطلاعات حساس را جمع می‌کنند، اگر کسی از نظر تئوری، به این داده‌ها نفوذ کند و آنها را به سرقت ببرد، لازم نیست که این شخص خود صاحبخانه باشد. ممکن است یک نفر دیگر در دفتر صاحبخانه این کار را انجام دهد. هیچوقت نمی‌توان پیش‌بینی کرد».