چه مدارکی باید ارائه بدهید، زمانی که قرار است به کیس پناهندگی شما رسیدگی شود

کسانی که به کانادا تقاضای پناهندگی می‌دهند باید در «جلسه استماع پناهندگی» در هیئت پناهندگی The Refugee Board شرکت کنند.

این افراد باید در این جلسه، مدارک و شواهدی را ارائه دهند که بتواند هیئت پناهندگی را متقاعد به موافقت با درخواست پناهندگی آنها نماید.

متقاضیان پناهندگی باید تمامی اسناد خود و فهرستی از تمام گواهان را تا حداکثر ۱۰ روز قبل از جلسه استماع‌، به هیئت پناهندگی تسلیم کنند.

اگر کسی این زمان را از دست بدهد، در صورت داشتن دلایل قانع‌کننده ممکن است، این محدوده زمانی برای او تمدید شود، اما این موضوع چندان متداول نیست.

در رابطه با مدارک و شواهد لازم، ممکن است سوالات زیادی برای متقاضیان پیش بیاید، مانند این که دقیقا چه شواهد و مدارکی باید برای دادرسی پناهندگی ارائه شود؟ اگر فرد متقاضی مدارک لازم را در اختیار نداشته باشد، چه اتفاقی می‌افتد؟ ترجمه کردن اسناد و مدارک باید به چه صورت باشد؟ و غیره.

در مطلب پیش رو، به صورت مبسوط به این پرسش‌ها پاسخ داده شده است.

در جلسه رسیدگی به درخواست پناهندگی‌تان، باید شواهدی ارائه دهید که نشان‌دهنده موارد زیر باشد:

• چه کسی هستید؟
• چگونه به کانادا آمده‌اید؟
• چرا کشور خود را ترک کرده‌اید؟
• به چه دلایلی در تعریف یک پناهنده عرفی (Convention Refugee) یا کسی که نیازمند محافظت است، می‌گنجید؟

منظور از شواهد، دقیقا چه مدارک و اطلاعاتی است؟

منظور از شواهد شما، اطلاعات قیدشده در فرم «پایه ادعا» (BOC) و مواردی است که در جلسه استماع بیان می‌کنید.

شواهد شما، اسنادی که به هیئت پناهندگی، The Refugee Board ارائه می‌دهید و گواهانی که در جلسه استماع پناهندگی شما شهادت می‌دهند را نیز در برمی‌گیرد. شما ملزم به استفاده از گواه در جلسه استماع خود نیستید، ولی این کار می‌تواند به حمایت از ادعای شما کمک کند.

هیئت پناهندگی، شواهد شما را با شواهد موجود در پرونده مهاجرتی‌تان مقایسه می‌کند.

برای مثال، شما ممکن است قبلا برای مجوز تحصیل یا ویزای مسافرتی درخواست داده باشید، یا یک بار دیگر هم تقاضای پناهندگی کرده باشید، یا در کشور دیگری درخواست مهاجرت داده باشید.

در چه شرایطی ممکن است هیئت پناهندگی، درخواست شما را رد کند؟

شما و نماینده حقوقی‌تان باید مطمئن شوید که شواهدتان صحت دارد و هرگونه اشتباه یا تفاوت را توضیح داده‌اید.

هیئت پناهندگی می‌تواند، هنگام تصمیم‌گیری، از این فاکتور علیه شما استفاده کند. اگر اطلاعاتی که شما ارائه می‌دهید، ناقص، غیر صحیح یا متفاوت با سایر اطلاعات باشد، هیئت پناهندگی می‌تواند درخواست شما را رد کند.

برای مثال، ممکن است در موارد زیر درخواست شما رد شود:

• شهادت‌های ارائه شده در جلسه استماع پناهندگی شما با اطلاعات موجود در BOCتان، یا با آنچه در هنگام درخواست پناهدگی به افسر مربوطه گفته‌اید، متفاوت باشد.
• اطلاعات موجود در BOC شما با سایر شواهدی که ارائه کرده‌اید، برای مثال با یک گزارش پزشکی یا یک گزارش پلیس، متفاوت باشد.
• اطلاعات BOC شما با آنچه در پرونده مهاجرتی‌تان آمده است، تفاوت داشته باشد.

نکات مهمی که هیات پناهندگی ممکن است برای رد درخواست شما به آنها استناد کند

اینها نکات مهمی هستند که هیئت ممکن است، برای رد یک درخواست، مورد استناد قرار دهد:

• هنگامی که جزئیات مربوط به اتفاقی را، که مدعی هستید برایتان رخ داده است، ارائه نمی‌دهید.
• هنگامی که می‌گویید اتفاقی رخ داده و شخصی شاهد بوده است، اما نامه‌ای از آن شخص در تایید اظهارات خود ارائه نمی‌دهید. نامه باید همراه با تاریخ و امضا و یک کارت شناسائی عکس‌دار از نویسنده باشد.
• هنگامی که واقعیت‌ها را بزرگ‌نمایی می‌کنید یا شاخ و برگ اضافه به آنها می‌دهید. برای مثال در BOCتان می‌گویید که پلیس اخلاقی شما را دو بار متوقف کرده است، ولی در جلسهٔ استماع به رقم کمتر یا بیشتری اشاره می‌کنید.
• هنگامی که واقعیت‌های مهمی را از قلم می‌اندازید و توجیه قابل قبولی برای این حذف ندارید. برای مثال، در جلسهٔ استماع می‌گویید که در کشور خودتان افسردگی داشته و نزد روانشناس رفته‌اید، ولی این موضوع را در BOCتان ذکر نکرده‌اید.
• هنگامی که گفته‌های شما با واقعیت‌های مسلم یا شواهد مستند همخوانی ندارد. برای مثال، می‌گویید که در کشور خود به کلیسا رفته‌اید در حالی که شما مسلمان به دنیا آمده‌اید، یا می‌گویید حکم بازداشت دریافت کرده‌اید در حالی که در کشور شما حکم بازداشت را به خود شخص نمی‌دهند.

تا حداکثر 10 روز قبل از جلسه استماع می‌توانید شواهد خود را ارائه دهید

شما باید تمامی اسناد خود و فهرستی از تمام گواهان را تا حداکثر ۱۰ روز قبل از جلسه استماع‌، به هیئت پناهندگی تسلیم کنید. اگر این محدوده‌ زمانی را از دست دادید، فورا از یک وکیل کمک بگیرید.

گاهی، اگر دلیل قانع‌کننده‌ای داشته باشید، ممکن است محدوده زمانی را برای شما تمدید کنند، ولی این اتفاق، چندان متداول نیست.

ولی اگر تاخیر دارید، باید درخواستی مطابق با مقررات حمایت پناهندگی ارائه دهید، تا هیئت شواهد شما را بپذیرد.

اگر اسناد لازم را در اختیار نداشته باشید، چه اتفاقی می‌افتد؟

حتی اگر شما اسناد حمایت‌کننده فراوانی هم نداشته باشید، باز هم این امکان وجود دارد که با درخواست پناهندگی‌تان موافقت شود.

به دست آوردن بعضی اسناد ممکن است به این دلیل که گم شده‌ یا از بین رفته‌اند، غیر ممکن باشد. همچنین، ممکن است تماس گرفتن با کسانی که این اطلاعات یا شواهد را در حمایت از ادعای شما در اختیار دارند، برای شما بیش از اندازه خطرناک باشد.

از تلاش‌هایی که خودتان یا دیگران برای دسترسی به شواهد انجام داده‌اید و اتفاقی که در هنگام این تلاش‌های شما رخ داده است، یادداشت بردارید.

شما می‌توانید در جلسه استماع‌تان توضیح بدهید که چه کارهایی برای دستیابی به این اسناد انجام داده‌اید و چرا در نهایت نتوانسته‌اید به آنها دسترسی پیدا کنید.

اگر افراد دیگری برای کمک به شما تلاشی کرده‌اند، ببینید که آیا می‌توانید یک نامه یا سوگندنامه [affidavit] درباره کاری که برای دستیابی به شواهد انجام داده‌اند، از آنها بگیرید یا خیر.

قضات نمی‌توانند جانبدارانه و یا بدون دلائل محکم درخواست را رد کنند؛ در این صورت شما چکار می‌توانید بکنید؟

حتما در نظر داشته باشید که قضات نمی‌توانند، بدون دلائل محکم، درخواست شما را بدون دلیل رد کنند. اگر احساس کردید که قاضی جانبدارانه عمل می‌کند، بلافاصله اعتراض کنید و از وکیل‌تان بخواهید که جلسه‌ای خصوصی با شما، برای بحث در این باره، داشته باشد.

اگر قاضی به عملکرد جانبدارانه معروف بود، باز هم باید با وکیل‌تان صحبت کنید تا درخواستی را در جلسه ارائه داده و از آن قاضی، در پروندهٔ شما، صلب صلاحیت نماید. شما از این حق برخوردارید که قاضی‌‌تان، بدون جانبداری و با فکر باز، به پرونده‌ٔ شما رسیدگی کرده و بعد از شنیدن شهادت شما، تصمیم بگیرد.

نکاتی که باید درباره ترجمه کردن اسناد بدانید

اگر اسناد شما به زبان‌های انگلیسی یا فرانسوی نباشد، باید آنها را ترجمه کنید. می‌توانید از طریق انجمن مترجمان کتبی و شفاهی انتاریو، Association of Translators and Interpreters of Ontario مترجمی پیدا کنید. بهتر است از اعضای خانواده خود برای ترجمه اسناد، استفاده نکنید.

شما باید همراه با اسناد خود، ترجمه‌ها و همچنین اظهارنامه‌ [declaration] مترجم را نیز ارائه دهید. اظهارنامه مترجم باید شامل موارد زیر باشد:

• زبان اسناد اصلی و لهجه آنها، اگر لهجه‌ای داشته باشد
• نام مترجم و اعلام این که مترجم به زبان اسناد اصلی و همچنین، زبان انگلیسی یا فرانسوی تسلط دارد
• اعلام این که ترجمه صحت دارد
• امضای مترجم و تاریخ انجام ترجمه

در RPD، لزومی نیست که الزاما اعضای ATIO اسناد شما را ترجمه کنند.

هر کسی، به غیر از اعضای خانواده، که به زبان اصلی مدارک و انگلیسی مسلط باشند، می‌توانند اسناد شما را ترجمه کرده و سوگندنامه‌ای ضمیمه کنند با این مضمون که به هر دو زبان مسلط هستند.

به چه مدارکی برای دادرسی پناهندگی نیاز است؟

ممکن است این سوال برای شما پیش بیاید که به چه مدارکی برای دادرسی پناهندگی نیاز دارید. این سوال دارای یک پاسخ 4 مرحله‌ای است که در ادامه، به این مراحل اشاره می‌شود.

۱. اسنادی که اثبات‌کننده هویت شما هستند را به دست آورید

اگر ممکن باشد، خوب است اسنادی از کشور خود داشته باشید که هویت شما را ثابت کنند. نمونه‌های این اسناد هویتی، شامل موارد زیر است:

• گواهی تولد
• کارت شناسایی ملی
• گذرنامه
• گواهینامه رانندگی
• کارت عضویت سیاسی یا نامه‌ای که فعالیت سیاسی شما را ثابت کند
• کارت عضویت شغلی یا مذهبی
• هرگونه سند رسمی دیگری که شامل نام و تاریخ تولد شما باشد

اگر آژانس خدمات مرزی کانادا (CBSA) یا وزارت مهاجرت، پناهندگی و شهروندی کانادا (IRCC) گذرنامه یا سایر اسناد هویتی شما را در هنگام درخواست پناهندگی‌تان، از شما بگیرند، یک کپی تاییدشده از آن را به شما خواهند داد و یک کپی نیز به هیئت پناهندگی ارسال خواهند کرد.
سایر اسنادی که می‌تواند به اثبات هویت شما کمک کند، شامل موارد زیر است:

• گواهینامه‌های مدرسه
• اسناد نظامی
• گواهینامه ازدواج

شما همچنین می‌توانید تلاش کنید که یک نامه یا سوگندنامه از کسی که شما را می‌شناسد و می‌تواند واقعیت‌های مربوط به شما را تایید نماید، بگیرید.

سوگندنامه‌ و شهادت‌‌ حضوری معمولا بهتر از نامه‌ از ادعای شما حمایت می‌کنند.

برای مثال، کسی که شما را قبل از آمدن به کانادا می‌شناخته، ممکن است بتواند شهادت بدهد که شما همان کسی هستید که ادعا می‌کنید. یا کسی از یک سازمان در کامیونیتی خودتان می‌تواند با شما مصاحبه کند و از طریق یک نامه یا سوگندنامه، تایید نماید که شما به لهجه‌ای صحبت می‌کنید که مخصوص منطقه یا کشوری است که از آنجا آمده‌اید.

اگر اسنادی نداشتید که اثبات‌کننده هویت شما باشد، از کارها و تلاش‌هایی که برای به دست آوردن آن اسناد انجام داده‌اید، یادداشت بردارید.

شما می‌توانید در جلسه استماع‌تان توضیح بدهید که چه کارهایی برای به دست آوردن آن اسناد انجام داده‌اید و چرا نتوانسته‌اید آنها را به دست آورید.

۲. اسنادی را به دست آورید که نشان دهد در کشور خودتان در معرض خطر قرار دارید

باید سعی کنید که اثبات نمایید در کشور خودتان در معرض خطر قرار دارید و اینکه رویدادهای مهمی که در داستان‌تان بیان کرده‌اید، واقعا اتفاق افتاده است.
شواهد شما می‌تواند نشان دهد که:

آنچه می‌گویید حقیقت دارد،
شما در کشور خودتان با یک ترس واقعی مواجه هستید،
خطری که در کشورتان با آن مواجه هستید، شخصا متوجه خود شماست،
خطری که شما با آن مواجه هستید، همان خطری نیست که سایر افراد نیز به دلیل شرایط عمومی موجود در آنجا، با آن مواجه هستند،
دولت کشورتان قادر به محافظت از شما نیست، و
نمی‌توانید به شکل قابل قبول یا به شکل امنی در بخش دیگری از کشور خودتان زندگی کنید.

اسنادی که می‌تواند نشان دهد که شما در کشور خودتان در معرض خطر قرار دارید شامل موارد زیر است:

• سند عضویت در یک سازمان، حزب سیاسی یا مذهبی.
• گزارش‌های پلیس درباره آنچه برای شما اتفاق افتاده است و اینکه چرا از ماندن در کشور خودتان می‌ترسید.
• گزارش‌های حقوق بشری، از عفو بین‌الملل، دیده‌بان حقوق بشر یا سایر نهادهایی که درباره نقض حقوق بشر در کشور شما اطلاعات ارائه می‌دهند.
• گزارش‌های پزشکی‌ درباره معالجاتی که به علت آسیب‌های جسمی وارد آمده بر شما در کشورتان، یا از پزشکی در کانادا درباره شواهد و آثار آن آسیب‌های جسمی، دریافت کرده‌اید.
• گزارش‌های روانشناسانه از پزشکی در کشور خودتان، یا از پزشکی در کانادا، که شما را تحت معالجه داشته و در این گزارش، اثرات روانشناختی آنچه بر سر شما آمده است را توصیف کرده باشند.
• مقالاتی از سازمان‌های خبری که نشان‌دهنده اتفاقات رخ داده در کشور شما باشد.
• نامه‌ها یا سوگندنامه‌هایی از همکاران، اعضای خانواده یا دوستانی که آنچه در کشورتان بر سر شما آمده است یا آنچه که شما می‌ترسید برایتان اتفاق بیفتد را دیده باشند یا بتوانند توصیف کنند.

کسی که نامه یا سوگندنامه‌ای می‌نویسد، باید تنها درباره واقعیت‌هایی بنویسد که شخصا از آنها اطلاع دارد.

اگر کسی چیزی به آنها گفته است، باید به روشنی بیان کنند که چه کسی و چه زمانی گفته است. نامه‌ها باید حاوی اسم و امضای نویسنده و در صورت امکان، شماره تماس او باشد.

مدرکی از تلاش‌هایتان برای به دست آوردن آن اسناد نگه دارید تا اگر نتوانستید به موقع برای جلسه استماع‌تان آنها را به دست آورید، بتوانید از آن مدرک استفاده کنید.

شما در جلسه استماع‌تان می‌توانید توضیح بدهید که چه کارها و تلاش‌هایی برای به دست آوردن آن اسناد انجام داده‌اید و به چه علتی در به دست آوردنشان ناکام مانده‌اید.

اگر اسناد را از طریق پست دریافت کردید، پاکت‌‌ نامه‌ها را نگه دارید، تا معلوم باشد که چه کسانی آنها را فرستاده‌اند و اسناد چه زمانی به دست شما رسیده‌ است. اسناد اصلی و کپی‌های تایید شده، بهتر هستند.

اگر تلاش کردید اصل سندی را به دست آورید ولی فقط یک کپی از آن برای‌تان حاصل شد، مدرکی از تلاش‌های خود برای به دست آوردن اصل سند نگه دارید.

در جلسه‌ استماع‌تان می‌توانید توضیح بدهید که چه کارها و تلاش‌هایی برای به دست آوردن اسناد اصلی انجام داده‌اید.

اگر قصد داشتید از کنسولگری یا یک نهاد دولتی در کشور موطن خودتان برای به دست آوردن اسناد لازم برای حمایت از درخواست‌تان کمک بگیرید، باید ابتدا با یک وکیل مشورت کنید.

اگر با دولت کشورتان تماس بگیرید، هیئت پناهندگی ممکن است نتیجه بگیرد که شما واقعا هراسی از بازگشت به کشورتان ندارید.

در عوض، ممکن است آژانس‌های دیگری در کشورتان باشند که بتوانید برای به دست آوردن حمایت‌های لازم از درخواست‌تان، با آنها تماس بگیرید.

هیئت پناهندگی اقدام به تهیه بسته‌های مستندسازی ملی (NDPs) می‌کند که شامل گزارش‌های حقوق بشری و نشریه‌های دیگری در مورد بیشتر کشورهاست.

NDP مجموعه‌ اسنادی درباره وقایع یک کشور است که در دسترس عموم قرار دارد. NDPها به‌صورت منظم به‌روز می‌شوند و در تمامی درخواست‌های پناهندگی، مورد استناد قرار می‌گیرند.

۳. فرم پایه ادعای (BOC) خود را مرور کنید

بسیار مهم است که قبل از جلسه استماع، مروری بر فرم پایه ادعای (BOC) خود داشته باشید.

اگر هر چیزی بعد از تحویل BOC تغییر کرد یا متوجه هر مطلب نادرستی شدید، بلافاصله به وکیل یا نماینده قانونی خود اطلاع دهید.

شما می‌توانید بعد از تحویل BOC نیز در آن تغییر ایجاد کنید یا اطلاعات تازه‌ای به آن اضافه نمایید.

تغییرات یا اطلاعات اضافه شده را روی نسخه خودتان از BOC نیز اعمال کنید. روی چیزهایی که می‌خواهید تغییر بدهید، خط بزنید و زیر چیزهایی که می‌خواهید اضافه کنید، خط بکشید.

باید تمام صفحاتی از ‌BOC را که تغییر داده‌اید، امضا کنید و تاریخ بزنید.

همچنین، باید بیانیه‌ای امضا کنید و تاریخ بزنید و در آن بنویسید که تغییرات صورت گرفته، واقعی، کامل و صحیح هستند.

اگر از مترجم برای تغییر در BOC خود استفاده کرده باشید، مترجم نیز باید بیانیه‌ای امضا کند و تاریخ بزند و در آن بنویسد که کل BOC تغییریافته را ترجمه کرده است و اینکه شما این تغییرات را درک کرده‌اید.

صفحات امضاشده نسخه خودتان از اصل BOC و همچنین، یک نسخه از هر صفحه‌ای که دچار تغییر شده یا چیزی به آن اضافه شده است را به هیئت پناهندگی تحویل بدهید.

یک نسخه از تغییرات را هم برای خودتان نگه دارید.

شما باید حداکثر تا ۱۰ روز قبل از جلسه استماع درخواست پناهندگی‌تان، ‌BOC به‌روزشده و سایر اسناد را در حمایت از درخواست پناهندگی خود، ارسال نمایید.

اگر نتوانید این ضرب‌الاجل را رعایت کنید، باید دلایل بسیار قانع‌کننده‌ای ارائه بدهید.

۴. از گواهان خود بخواهید که به نفع شما شهادت بدهند

گواه، کسی است که از درخواست پناهندگی شما اطلاع دارد و می‌تواند اطلاعاتی ارائه نماید که به هیئت در اتخاذ تصمیم کمک کند.

استفاده از گواه الزامی نیست، ولی می‌تواند به درخواست شما کمک نماید.

مهمترین گواهان عبارتند از خودتان و اعضای خانواده‌تان، که همراه با شما درخواست پناهندگی داده‌اند.

به کسانی فکر کنید که از دلائل درخواست پناهندگی شما خبر دارند و بسنجید که آیا می‌توانند گواه خوبی باشند یا خیر. گواه خوب کسی است که هیئت پناهندگی حرف او را باور کند.

گواهان باید بتوانند سوال‌ها را به‌خوبی درک کنند و پاسخ‌های روشن بدهند.

آنها باید از وضعیت شما آگاه بوده و شواهدی ارائه دهند که با هیچ یک از گفته‌ها یا اسناد شما مغایرت نداشته باشد.

گواه می‌تواند به‌صورت حضوری یا تلفنی در جلسه استماع شما شهادت بدهد.

آنها همچنین می‌توانند سوگندنامه یا بیانیه همراه با سوگندی در اختیار شما بگذارند تا از آن در جلسه استماع به‌عنوان مدرک استفاده کنید.

سوگندنامه‌ها و شهادت‌‌ها معمولا نسبت به نامه‌ها، حمایت قوی‌تری از درخواست شما به عمل می‌آورند.

شاهدان باید اسنادی با خود به جلسه استماع بیاورند یا کپی‌های تایید‌شده‌ای به سوگندنامه‌های خود الصاق نمایند، که نشان‌دهنده موارد زیر باشد:

• هویت و شهروندی
• وضعیت مهاجرتی در کانادا، چنانچه مهاجر باشند
• رابطه‌ با شما یا با گروهی که شما بدان تعلق دارید. برای مثال، یک کارت عضویت، گواهینامه‌ای از یک موسسه مذهبی، رابطه فامیلی یا مدارک تحصیلی

شما باید حداکثر تا ۱۰ روز قبل از جلسه استماع، این اطلاعات را درباره تمام شاهدان، در اختیار هیئت پناهندگی قرار بدهید:

• اطلاعات تماس آنها
• بیانیه کوتاهی درباره دلیل شهادت دادن آنها و مفاد شهادت آنها
• مدت زمانی که شهادت دادن آنها طول خواهد کشید
• رابطه شما با شاهد
• اینکه می‌خواهید شاهدتان به‌صورت حضوری شهادت بدهد یا از طریق ویدئوکنفرانس یا تلفن
  اینکه آیا گواه به مترجم نیاز خواهد داشت و اگر چنین است، زبان و لهجه مورداستفاده آنها چه خواهد بود

اگر گواه شما تخصصی دارد، باید اطلاعاتی را نیز درباره صلاحیت‌های او ارائه بدهید. شما می‌توانید این کار را با گنجاندن رزومه یا CV آنها به انجام برسانید.

اگر گواه گزارشی بنویسد، باید آن را تاریخ بزند و امضا کند.

[elfsight_pdf_embed id=”423″]

[elfsight_pdf_embed id=”425″]