۷۰ درصد مهاجران ایرانی در کانادا کار پیدا می‌کنند، اما موضوع به این سادگی هم نیست
به تازگی تحقیقی در سازمان World Education Services انجام گرفته که نشان می‌دهد چه عواملی بر نرخ اشتغال مهاجران تازه وارد به کانادا تاثیر دارند. در میان مهاجران، ایرانی‌ها پس از فیلیپین، برزیل، جامائیکا و هند با ۷۰.۷ درصد در رده پنجم یافتن شغل هستند
فهرست مطالب
- دو مانع مهم برای کار پیدا کردن مهاجران در کانادا
- آمار پیدا کردن شغل توسط مهاجرانی که مدرک‌های تحصیلی مختلف دارند
- افرادی که مجبور شدند شغل خود را تغییر دهند
- مهاجران که دارای بالاترین نرخ اشتغال هستند
- کسانی که بعد از مهاجرت نیز در مشاغلی با زمینه مشابه کار می‌کنند
- اهمیت کشوری که مدرک تحصیلی مهاجران از آنجا دریافت شده است
- نباید از توانمندی‌های مهاجران بی تفاوت عبور کرد
نتایج یک تحقیق نشان داده که ۷۰ درصد ایرانیانی که به کانادا مهاجرت کرده‌اند، توانسته‌اند شغل پیدا کنند؛ ولی مساله این است که چه شغلی با چه شرایطی؟
اما طبق این تحقیق کسانی که در خارج از کانادا مدرک دکترا گرفته‌اند و به کانادا مراجعه کرده‌اند خیلی بیشتر از کسانی که مدرک دیپلم و کارشناسی دارند، برای پیدا کردن شغل با مشکل مواجه می‌شوند.
از طرف دیگر، کشور مبدا که مهاجران در آن تحصیل کرده‌اند پس از مهاجرت نقش مهمی در پیدا کردن شغل مرتبط با تحصیلات پیدا می‌کند. همچنین احتمال یافتن شغل در کسانی که سابقه قبلی کار در کانادا داشته‌اند، ۲.۴ برابر بیشتر از کسانی است که سابقه کار در کانادا ندارند.
مطلب پیش رو، از دیدگاه آمار و ارقام به این موضوع می‌پردازد که کدام دسته از مهاجران در بازار کار کانادا موفق‌تر هستند و کدام دسته از مهاجران احتمال بیشتری دارد که به در بسته بخورند و کارشان راحت پیش نرود. مهاجران از سراسر دنیا برای داشتن زندگی بهتر به کانادا آمده‌اند. اما سوالی که مطرح می‌شود این است که آنها در بازار کار کانادا چه وضعیت و عملکردی دارند؟
دو مانع مهم برای کار پیدا کردن مهاجران در کانادا
بر اساس تحقیقی که اخیرا روی فاکتورهای کلیدی موثر بر نرخ اشتغال مهاجران تازه‌وارد به کانادا صورت گرفته است، داشتن مدرک دکترایی که خارج از کانادا دریافت شده باشد و تجربه کاری بین‌المللی برای مدت طولانی، از جمله موانع برای مهاجران توانمند و دارای مهارت در پیدا کردن شغل در کاناداست.
نتایج نظرسنجی انجام شده از ۶ هزار و ۴۰۲ مهاجر توانمند و دارای مهارت، نشان داده است که ۸۰ درصد از پاسخ‌دهندگان مشغول به کار شده‌اند و بیشتر آنها در مشاغل دائمی هستند.
این در حالی است که فقط ۳۹.۱ درصد از آنها در جایگاه‌های شغلی قرار دارند که وظایفی مشابه مشاغل آنها قبل از مهاجرت دارد. احتمال یافتن شغل در کسانی که سابقه قبلی کار در کانادا داشته‌اند، ۲.۴ برابر بیشتر از کسانی است که سابقه کار در کانادا ندارند.
آمار پیدا کردن شغل توسط مهاجرانی که مدرک‌های تحصیلی مختلف دارند
بر اساس گزارش منتشر شده توسط سازمان World Education Services فقط ۷۱.۵ درصد از کسانی که مدرک دکترا از خارج از کانادا دارند، شغل پیدا کرده‌اند.
این آمار در مورد کسانی که مدرک دیپلم دارند ۸۵.۹ درصد و در مورد افراد دارای مدرک کارشناسی ۸۲.۱ درصد است.
سازمان World Education Services یک سازمان غیرانتفاعی است که اعتبارنامه‌های آموزش بین‌المللی را ارزیابی و از اعتبار آنها حمایت می‌کند.
مهاجران دارای مهارت با بیش از ۱۵ سال سابقه کار بین‌المللی، نرخ اشتغال ۷۲.۱ درصد دارند. یعنی بیش از ۱۰ درصد کمتر از مهاجرانی که کمتر از ۵ سال سابقه دارند.
افرادی که مجبور شدند شغل خود را تغییر دهند
این گزارش تحت عنوان «چه کسی در بازار کار کانادا موفق می‌شود؟» منتشر شد.
در این گزارش آمده است: «کانادا مهاجران ماهر را استخدام می‌کند، اما در عین حال، وقتی به درستی از عملکرد و تجربه آنها استفاده نمی‌کند، آنها را از دست می‌دهد. بخش زیادی از پاسخ‌دهندگان به این نظرسنجی مجبور شده‌اند تا زمینه فعالیت خود را تغییر دهند یا در رده‌های شغلی پایین‌تری کار کنند. این مشکل، مشکل جدیدی نیست ولی به طور فزاینده‌ای فوریت پیدا کرده است».
یک نظرسنجی هم پیشتر در سال ۲۰۱۸ انجام شد که در آن ۲۶ هزار و ۳۹۵ نفر شرکت کرده بودند. این افراد برای ارزیابی اعتبار تحصیلی به منظور درخواست مهاجرت به کانادا به سازمان World Education Services مراجعه کرده بودند.
مهاجران که دارای بالاترین نرخ اشتغال هستند
داده‌های این تحقیق از پاسخگویانی که در اینجا به عنوان ساکن دائم زندگی می‌کردند از طریق یکی از برنامه‌های مخصوص مهاجرت افراد ماهر گرفته شد. مهاجران دارای مهارتی که قبل از آمدن به کانادا در مشاغلی مانند خدمات غذایی اشتغال داشتند، دارای بالاترین نرخ اشتغال بودند و نرخ اشتغال آنها ۹۶.۲ درصد برآورد شده بود.
در رده‌های بعدی نرخ اشتغال، کسانی قرار دارند که شغل آنها در زمینه تولید (با ۸۵.۵ درصد)، فناوری اطلاعات (با ۸۵ درصد)، خدمات اقتصادی و بانکی (با ۸۰.۸ درصد) و مدیریت شرکتی (با ۸۰ درصد) بوده است.
کسانی که بعد از مهاجرت نیز در مشاغلی با زمینه مشابه کار می‌کنند
در این گزارش مشخص شد افرادی که قبل از مهاجرت در بخش فناوری اطلاعات کار می‌کردند بیشتر از سایرین، بعد از مهاجرت نیز در مشاغلی با زمینه مشابه کار می‌کنند. این در حالی است که افرادی که دارای مشاغل مدون بوده‌اند در به دست آوردن مشاغل متناسب با مهارت و سابقه خود کمتر موفق می‌شوند.
اهمیت کشوری که مدرک تحصیلی مهاجران از آنجا دریافت شده است
جایی که مهاجران مدارک تحصیلی خود را دریافت کرده‌اند نیز یکی از فاکتورهای حیاتی در پیدا کردن شغل است. مثلا کسانی که در ایالات متحده آمریکا تحصیل کرده‌اند، در مقابل افرادی که جای دیگری تحصیل کرده‌اند بیشتر احتمال دارد در مشاغلی مرتبط با سابقه و تجربه خود مشغول به کار شوند.
این گزارش، نرخ اشتغال را براساس کشور مبدا مهاجران نیز رده‌بندی کرده است. در این رده‌بندی، فیلیپین با ۸۹.۷ درصد در صدر فهرست قرار دارد. در رده‌های بعدی مهاجرانی از برزیل با ۸۹.۲ درصد، جامائیکا با ۸۵.۵ درصد، هند با ۷۸.۱ درصد و ایران با ۷۰.۷ درصد قرار دارند.
از نظر کشور مبدا، مهاجرانی از کشورهای مصر، پاکستان، چین، بنگلادش و نیجریه در بدترین شرایط قرار دارند.
نباید از توانمندی‌های مهاجران بی تفاوت عبور کرد
Shamira Madhany ، مدیرعامل سازمان World Education Services می‌گوید: «آینده اقتصادی ما در گرو توانایی ما در شناسایی کامل تجربه‌های کاری، تحصیلات و مهارت‌های قبلی مهاجران است و این که اطمینان حاصل کنیم آنها می‌توانند پتانسیل خود را درک کنند. ما نباید از استعداد و توانمندی‌های مهاجران، بی‌تفاوت عبور کنیم».
او ادامه می‌دهد: «کارفرمایان برای ارزیابی صلاحیت مهاجرانی که دارای سال‌ها تجربه بین‌المللی هستند، به ابزارهای بهتری نیاز دارند. به ویژه هنگامی که به جای سطح ابتدایی، نیروهایی را در سطح مقام‌های ارشد استخدام می‌کنند. ما باید ابزارها و رویکردهای ملی و محلی را مورد بررسی قرار دهیم تا از کارفرمایان برای تزریق مهارت مهاجران و تجربه قبلی بین‌المللی آنها به بازار کار کانادا، حمایت کنیم».
یک دیدگاه