عشق در سالهای کرونا؛ یک احساس، دو نسل و دو روایت
یکی از جذابیتهای دنیا این است که آدمها در شرایط اجتماعی مشابه، زندگیهای متفاوتی دارند. مثلا شارما و ساپرا، زوج هندیالاصل ساکن ادمونتون در همین روزهای کرونایی توانستند با اجرای یک مراسم عروسی سنتی هندو به وصال هم برسند و سر خانه و زندگیشان بروند اما کلارنس 90 ساله مجبور است از پشت شیشههای آسایشگاه برای فِرِدای، همسر بیمارش آوازهای عاشقانه بخواند
فهرست مطالب
عشق، کرونا و وبا و هزار و یک جور مریضی دیگر نمیشناسد و در سختترین شرایط هم پر قدرت به راه خود ادامه میدهد.
مثلا درست است که این روزها عالمگیر شدن کرونا دست و پای خیلیها را برای برگزاری مراسم عروسی بسته، اما خلاقیت در این مورد هم به کمک آدمها آمده و بسیاری از آنها توانستهاند مراسم خود را بهگونهای متفاوت برگزار کنند. البته، از حق نگذریم که این اتفاق خوشایند را مدیون تکنولوژیهای ارتباطی هستند.
از طرف دیگر، زوجهایی هم هستند که کرونا آنها را از هم دور کرده اما نتوانسته آتش عشقشان را خاموش کند. ما در این مطلب، دو روایت از عشق دوران کرونا برای شما تعریف میکنیم.
یکی، داستان زوجی هندی که در ادمونتون کانادا مراسم عروسی خود را با شرکت صدها مهمان از طریق فضای مجازی برگزار کردند و داستان دوم درباره زن و شوهر مسن و عاشقی است که کرونا باعث شده این روزها همدیگر را از پشت پنجرههای آسایشگاه ملاقات کنند.
در روزهای کرونا، زوجهایی وجود دارند که علیرغم محدودیتهای ناشی از فاصلهگذاری اجتماعی به وصال هم رسیدهاند.
در مقابل، زوجهایی هم هستند که از هم دور شدهاند اما با این حال، چیزی که بین آنها ثابت مانده، عشق است.
در ادامه با دو نمونه از این زوجها آشنا میشوید.
Megha Sharma & Gaurav Sapra
زوج هندی عروسی خود را در ادمونتون با ZOOM برگزار کردند؛ آنهم با آداب و رسوم هندی
یک زوج از اهالی ادمونتون به شکل مجازی از طریق نرمافزار ZOOM عروسی گرفتند و صدها نفر از سراسر دنیا در این عروسی شرکت کردند.
Megha Sharma و Gaurav Sapra قرار بود یک جشن عروسی ۵ روزه در دهلینو همراه با خانواده و دوستانشان داشته باشند. اما ناچار شدند که ماهها برنامهریزی برای عروسی را کنسل کنند چون شیوع کرونا اجازه نمیداد آنطور که مایل بودند مراسمشان را برگزار کنند.
در نتیجه، شارما و ساپرا، در کانادا بهصورت قانونی ازدواج کردند. این زوج متوجه شدند که با کمی خلاقیت میتوانند مراسم عروسی سنتی هندو هم داشته باشند. آنها کشیشی را پیدا کردند که بهخاطر توجه به دستورالعملهای بهداشت عمومی، حاضر به اجرای مراسم باشد.
تاج و ریسههای گل و هر آنچه که برای عروسی لازم بود را تهیه کردند. Swati خواهر شارما، طرحهای سنتی حنا را روی دستها و پاهای شارما کشید و مسئولیت عکاسی و آشپزی را برعهده گرفت.
صدها مهمان از طریق فضای مجازی شاهد عروسی این زوج بودند
صدها نفر از مهمانان، شاهد عروسی این زوج بودند، وقتی آنها عهد میبستند و در خانه Swati دور آتش مقدس میچرخیدند.
این عروسی با اجرای مراسم Griha Pravesh تمام شد. طی این مراسم، عروس را به خانه جدیدش میبرند. مادر شارپا از هند از طریق واتساپ آنها را برای اجرای این سنت راهنمایی میکرد.
توصیه این زن و شوهر به زوجهایی که برای ازدواج در طول پاندمی تردید دارند
این زوج امیدوار هستند که در آینده برای برگزاری جشن ازدواجی که برای آن برنامهریزی کرده بودند به هند سفر کنند، اما میگویند هرکسی تردید دارد که آیا در طول همهگیری کووید ۱۹ باید ازدواج کند یا نه، باید همین کار را که آنها کردند را انجام دهد.
آنها ثابت کردهاند که این کار را میتوان با در نظر گرفتن همه اقدامات بهداشتی، انجام داد.
ساپرا میگوید: «چه کسی میداند که در ماههای آینده چه اتفاقی میافتد. فرقی نمیکند که در دنیا چه اتفاقی در حال روی دادن است، حداقل میتوانید در دنیای خود، لحظهای شاد برای خودتان ایجاد کنید. اطمینان داشته باشید که این کار، زندگی شما را زیباتر میکند».
Clarence & Freda Dempster
این زن و شوهر بعد از ۶۷ سال زندگی مشترک، حالا از پشت پنجره همدیگر را میبینند
زوج دیگری هم وجود دارند که بعد از ۶۷ سال زندگی مشترک، یک پنجره شیشهای بینشان حائل شده است. با این حال، هیچ چیز نمیتواند Clarence و Freda Dempster را از هم جدا کند؛ حتی کرونا. فِرِدای ۸۶ ساله در آسایشگاهی به نام Kennebec Manor در سنتجان زندگی میکند.
از آنجایی که در این آسایشگاه، ملاقات حضوری ممنوع شده، کلارنس ۹۰ ساله هر روز از پشت پنجره با همسرش دیدار میکند. گاهی اوقات کلارنس برای همسرش آواز هم میخواند؛ به اندازهای هم بلند میخواند که او صدایش را از پشت شیشه بشنود.
دخترشان Sandra Cormier میگوید : «پدرم از دیدن مادرم سیر نمیشود». او میگوید فِرِدا مبتلا به نوعی از بیماری پارکینسون است و بعد از چند سقوط و افتادن خطرناک، ۳ سال است که در آسایشگاه زندگی میکند.
ملاقات با همسر در آسایشگاه تبدیل به کار روزمره کلارنس شده است
کلارنس هر روز به دیدن فِرِدا میرود و در این سالها، فقط ۲ ملاقات را از دست داده است؛ یکی به خاطر آب و هوای نامساعد و یک بار هم زمانی که آسایشگاه به خاطر شیوع آنفلوآنزا بسته شد. غیر از این دو روز او هیچ روزی را برای دیدن همسرش از دست نداده است
کلارنس ابتدا از ملاقاتهای پشت پنجرهای با همسرش امتناع میکرد، اما این بازدیدها اکنون به بخشی از کارهای روزمره او تبدیل شده است.
Cormier میگوید مطمئن نیست که این دو چه زمانی بتوانند دوباره از نزدیک با هم تماس داشته باشند چون پاندمی کرونا هنوز ادامه دارد.
او ادامه میدهد: «ناراحتکننده است که هیچ پایانی برای این موضوع، قابل پیشبینی نیست. میدانم که آنها به هم نیاز دارند. فعلا این اتفاق نمیافتد ولی دوباره فرصت آن فراهم میشود».
یک دیدگاه