چگونه عدم ذکر توافقات در مفاد قرارداد خرید و فروش خانه می‌تواند تا صدها هزار دلار خسارت به بار بیاورد

یک فروشنده در تورنتو ملک خود را در سال ۲۰۲۰، به قیمت ۱.۷۸۰ میلیون دلار به زوجی فروخت که در آن زمان خارج از کانادا زندگی می‌کردند.

فروشنده برای فروش،‌ این شرط را گذاشته بود که ملک برای یک سال، به خود او اجاره داده شود. با این حال، طبق رأی دادگاه در ماه مارچ، «هیچ چیزی به صورت رسمی مورد توافق طرفین قرار نگرفته بود.»

چند ماه بعد، خریداران تصمیم می‌گیرند خودشان در ملک ساکن شوند و از اجاره دادن آن به فروشنده خودداری می‌کنند.

فروشنده هم، متقابلا با این استدلال که خریداران بیعانه‌ی ۱۰۰ هزار دلاری‌شان را ۲۴ ساعت دیر پرداخت کرده‌اند، معامله را نهایی نمی‌کند. پس از شکایت طرفین از یکدیگر، دادگاه حق را به خریداران داد.

در این مورد قاضی نتیجه گرفت که چون فروشنده در مورد تأخیر در پرداخت بیعانه «بلافاصله به خریداران معترض نشده است،» یا به آنها نگفته است که قراردادشان «منقضی یا باطل شده است،» بنابراین حق با خریداران است.

این را می‌توان معامله‌ای دانست که به خوبی پیش نرفت. یک معامله پر از ضعف در، ارتباط میان خریدار و فروشنده توافقات شفاهی و رفتارهای احساسی؛ دستورالعملی که می‌تواند منجر به فاجعه شود.

معمولا اختلافات می‌توانند به صورت دوستانه حل و فصل شوند، اما برخی موارد ممکن است به دردسر منجر شود. در همین رابطه روزنامه تورنتو استار توصیه‌هایی دارد به نقل از وکلای املاک برای پرهیز از اتفاقاتی از این دست.

همه چیز را مکتوب کنید 

قرارداد خرید و فروش مهمترین سند در یک معامله‌ی ملک است. این الزام‌آورترین سند است. هر چیزی که مهم است باید در این سند آورده شود. از یک وکیل بخواهید آن را تنظیم و الزام‌آور کند.»

در انتاریو، این سند حدود سه تا چهار صفحه است و شامل بندهای استاندارد است، اما زمان‌بندی‌ها هم می‌تواند طی بندهای اضافه‌ای به آن الحاق شود. در این مورد بخصوص، باید موضوع اجاره‌ی ملک به فروشنده به شکل یک بند اضافی به قرارداد ضمیمه می‌شد.

هیچ گریزی از زمان‌بندی نیست

اصل حاکم بر معاملات املاک این است که: زمان جوهر همه چیز است. اگر یک طرف معامله به قرارداد تکیه می‌کند، باید مطمئن شود که همه‌ی زمان‌بندی‌های مندرج در قرارداد را رعایت می‌کند.»